İyi Biri Değilim

Deli

Kısa bir aradan sonra okula gitmeye başlamıştık. İnsanların sürekli Doruk'la bana bakıp kendi aralarında  konuştuklarını görüyordum. Bir hafta boyunca buna devam ettiler. Aynı zamanda formspringten de saymaya devam ediyorlardı. Eve geldiğimizde Doruk kitabı fırlatıp koltuğa attı kendini. Dayanamayıp sordum:

"Okuldakilerin bize baktıklarını sende görüyor musun?"

"Bir kaçı dikkatimi çekti evet."

"Peki bu durumdan rahatsız oluyor musun? Yani önceden Deniz'le olduğum için bakıyorlar büyük ihtimalle."

"Eslem... Hiç biri umrumda değil. Onları neden önemsiyim?" Çok emin konuşmuştu ama bunu kafasına taktığını düşünüyordum. Sonuçta o, takık bir Doruk. 

Evet.

Deniz okul çıkışı yeni manitasıyla gezmeye gitmişti. Akşam yemeğe yetişti. Yemekten sonra telefonum çaldı. Eda arıyordu."Alo" dediğim an konuya girdi:

"Eslem kirayı verdim ve zam yapmış. Elimdeki para bitmek üzere bana kira parasının yarısını vermen gerekiyor." Açıkcası Deniz'le beraber olduğum zaman, doğum günü için alacağım fenderi tanıdık vasıtasıyla sipariş ettirmiştim bile. Yani ayrılsak da doğum gününde bir fenderi olacak. Ayrıca ödemeyi çoktan yapmıştım parayı yer bitiririm diye. Haliyle sıkışıktım. Kirayı, hele zamlı kirayı zor öderdim biraz.

"Tamam bu aralar sıkışığım bende, bir çaresine bakarım."

"Bir an önce bak çaresine Eslem'cim ben zor durumda kalıyorum." Deli mi bu kız?

"Kızım bende sıkışığım diyorum ne yapabilirim?"

"Tamam anlıyorum da bu evde bir tek ben yaşamıyorum."

"Bir süredir evi kullanmıyorum. Birazda sevgilin katkıda bulunsaydı. Sonuçta sana taşındı."

"O benim misafirim. Ve eşyaların burada, temelli gitmiş sayılmazsın hala kiraya ortaksın."

"Eda, ödicem ama zaman diyorum zaman!"

"Tamam kısa zamanda bekliyorum."

"Eda.. Siktir git." Telefonda söylenmeye devam ederken suratına kapadım.

"Noldu ya?" dedi Doruk. Olayı anlattım. Deniz:

"Sıçarım o kızın ağzına ne paragözmüş amk."

"Parayı veriyim de ağzı sussun." Doruk söze girdi:

"Tamam parayı ayarlarım bir şekilde gider veririz."

"Hayır annemlerden isticem para."

"Kızım kenardaki paralarımızı birleştiririz gider verirsin siktiri çekersin bu kadar basit. Bundan sonra da burada kalıyorsun bitti." dedi Deniz. Doruk'ta ona katıldı:

"Aynen öyle parayı veririz eşyalarını taşırız buraya."Ne kadar diretsem de para vermekten vazgeçmediler, vazgeçmiceklerdi.

Ertesi gün çocukları peşimde sürüklemeden tek başıma gidip Eda'ya parayı verdim. Kalan eşyalarımı alıp eve geldim. Fakat akşama doğru laptopu mu evde unuttuğumu fark ettim ve tekrar eve gittim. Eda evde yoktu kapıyı açmıyordu. Sonra anahtarın hala bende olduğunu fark ettim ve eve girdim. Tam laptopu alıp çıkarken kiracıya rastladım. 

"Görünmüyorsun ne zamandır?" 

"Başka bir yere taşındım artık burada kalmicam."

"Öyle miii? Bu ayın kirayı sen ödemeyeceksin o zaman sırf Eda ödeyecek." Kira? Hani kira ödenmişti.