Destined Fate

Chapter 32: In The Dark

Jamaica Villanueva

Mabilis lumipas ang oras, ang isang araw ay naging dalawa, tatlo, hanggang isang linggo na ang lumipas.

Nakayuko akong naglalakad papunta sa Library dala-dala ang mga pagkain na kakainin ko. Parati nalang kase akong binibiwisit ng mga estudyante dito sa Academy. Pinipilit nilang pumunta ako sa Dark Dimension at isang akong ispeya mula sa dark-- where in fact, never in my life pa akong napunta rito.

Mabilis ang naging hakbang ko. Manginig-nginig. Nakakatakot manually dito, kagit gaano ka katapang, legit, luhod sa lupa ka agad. Grabe ang mga students dito, walang awa.

Nakahinga ako nang maluwag nang marating na ang destinasyon. Akmang uupo na ako nang mapansin ang presensya mula sa iba't-ibang sulok ng library.

Agad gumapang ang kaba sa aking sistema. I dont know how to defend myself, knowing the heir of different clans has the power to manipulate things through magic and money, I dont know what to do.

Huminga ako nang malalim at sinimulang magdasal nang taimtim.

"Hey, Dark's Spy." Napalingon ako sa nagsalita. Her aura is not intimidating but once she moves, I will be staying in the healing dorm for good.

"L-lady T-tassandra.." nauutal kong sagot. Nanlalamig at nanginginig na ako dito. Jusko po, wala bang magliligtas sa'kin? Di'ba it happens that way palagi?

"Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. Light has been my home ever since I opened my eyes. This place is so important for me, that's why I want you dead. Mabait naman ako kung di ka lang nanggaling sa Dark e." She was calm but authority was embraced in her voice.

"I swear I'm not a spy..." mahina kong depensa sa sarili.

"Sabagay, wala namang spy na aamin. Right, girls?" Sabat naman ni Lady Marie na akala ko ay mabait at walang bitchy side.

"Hindi po.... hindi talaga.." I was begging for them not to touch me but it was late. They started to move and make their own power balls.

"I-im n-not.... s-spy...." huli kong sabi nang maramdaman ko ang malakas na pagbangga ng ulo ko sa pader habang natamaan ako ng mga kapangyarihan nila.

"Saan mo ako dinala?! Sino ka?! Tulong! Please!"

"Fuck. Stop shouting! I'm not doing anything." Mahinahon na sagot pero halata sa tono nito ang pagkainis.

"Nasaan ako?" Mahina Kong tanong. Sa di malamang kadahilanan, nararamdaman ko na nandito ako nabibilang. The air here is better then Light.

"Dark Dimension." Simple nitong tugon. Agad nanlaki ang mga mata ko.

"B-bakit.... p-paano--- a-ano?" Hindi na ako nakakapagsalita bang maayos dahil sa sobrang pagkabigla.

"B-bakit... g-ganon?" Nagtataka akong tumitig sa mage na kagarap. I felt a sudden guilt covering my system. I'm guilty because I feel this mage in front of me is a villain of Light.

"Long story."

"P-pero.."

"Shh. Stop asking and let me take back your energy." Agad niyang dinapo ang kamay sa noo ko at bigla Kong naramdaman ang init mula sa kamay niya. Couple of seconds when I
I finally feel full of energy.