Destined Fate

Chapter 4: Missing Baton

Jamaica Villanueva

Pare-pareho sila ng mga mukha. Ang pinagkaiba lamang ay ang kulay ng kanilang balat, mata, at buhok.

Pinalibutan nila akong apat. Habang nakangisi. Una akong napatingin kay "Erhana... Danaya... Islander.."

Bumaling naman ako sa tatlong lalaki. "Tyrone Taylor.. K-keith Phiro.." Nauutal ako habang tinitignan ang nakakunot ang nuong si Keith.

Nakakapanibago, parang ang manly niya. Hindi siya Babakla-bakla, iba ang aura niya ngayon. Its kinda new lalo na't sanay ako sa bakla niyang anyo.

At napatingin ako sa aking likuran. Habang tinitignan ko ang kaniyang mga mata ay parang may spark.

"Z-zachary.... Shadows.." Parang may kumikinang, na di ko alam kung paano ipahiwatig.

'Magkaiba sila, Jamaica. Wangis lamang ang pareho sa kanila.' Biglang sinabi ng aking kaluluwa.

Tumingala ako, mas nagiging attractive tignan si Zach dahil sa piercing niya na kumikinang. Shet!

Ilang minuto pa akong tumitig, hanggang sa tumikhim si Erha, na kumuha sa aking atensyon.

"Kailangan na nating bumalik sa Light. Tapos ko nang linisin ang mga sugat at dugo dito, ni isa walang nagamot ang aking kapangyarihan. Damn! I felt like I was so useless for the nth time!" Naiinis nitong turan at frustrated na ginulo ang buhok.

"Erha's right. Let's teleport nalang para mas mapadali ang pagbalik sa Light. And besides, kailangan mo nang mag-enroll Jamaica. Last week pa ang pasukan. Mabuti nalang at napaaga ang pagpunta mo dito." Malamig ang tinig ni Tyrone habang sinasabi niya ito.

Nakita kong naunang nag-teleport si Erha. Kulay-kape ang dust na lumitaw pagkatapos niyang mawala.

Nakangisi si Keith at Tyrone habang sabay na naglaho. Napa tingin ako kay Zach, na seryoso akong tinititigan habang nakapamewang at nakasandal sa malapit na puno.

Naintindihan niya siguro ang nais ipahiwatig ng aking mga tingin kung kaya't umirap ito at lumapit sa aking gawi.

''Damn, girl. You dont know how to teleport?" Inis niyang tugon. Dahan dahan akong tumango.

"O-oo hehe." Sagot ko.

"Tss. Kumapit ka." Iritado niyang sabi at ipinatong ang aking kanang kamay sa kaniyang balikat.

Napasinghap ako ng wala sa oras. Nandun na naman ako sa feeling na nay something, hindi patatas.. Kundi kuryente! Shet!

"Kumapit ka lang, in less than a second, mararating na natin ang Light. Kaya wag kang malikot." Napansin niya ata na medyo nanginginig at balisa ako.

Maging ako ay hindi alam kung bakit ako nagkaganito.

Gayunpaman, narating namin nang matiwasay ang Light. Sa unang pagtapak ko sa lupain nito, kakaiba na ang aking naramdaman. Pinagmasdan ko and kabuuan ng lugar.

Its not as magical as the fairytail books tells me. It looks normal, just like Earth.

Ang pinagkaiba lamang ay, may magic dito. And that makes this world unique.

Nilasap ko ang hangin. Napakalamig at napaka-kumportable.

"Hey. Kailangan muna kitang iwan dito. I have some important matters to do. Pumunta ka nalang sa Light Academy, is it okay?" Parang nalungkot ako sa kaniyang pagpapaalam. Pero tumango ako at pilit na ngumisi.