Σκοτεινός Παράδεισος

Κεφάλαιο 8

"Έλεγξες τον προϋπολογισμό του περασμένου τετραμήνου;"

"Μάλιστα."

"Καλώς. Πήγαινε να μου φέρεις έναν καφέ."

Η Μάγια έβγαλε ένα βαθύ αναστεναγμό, από το πρωί ήταν όρθια και έτρεχε από εδώ κα από εκεί για να προλάβει αυτά που τις ανέθετε ο Ίαν. Πήγε να βγει από το γραφείο όταν μπήκε ένα ψηλός καστανομάλλης άντρας. Η Μάγια παρατήρησε ότι έχει τα ίδια μάτια με τον Ίαν μόνο που αυτά ήταν πιο καθαρά και φωτεινά.

"Ίαν! Τι κάνεις; Ελπίζω να σου έλειψε ο μοναδικός σου ξάδερφος!" είπε ο άντρας χαμογελαστός. Ήταν αρκετά γοητευτικός και έδειχνε καλόκαρδός.

"Ηρέμησε Τζακ, μέχρι το Παρίσι πήγες. Μην το κάνεις θέμα, βλέπεις ότι δουλεύω." απάντησε ο Ίαν χωρίς να σηκώσει το κεφάλι του από τη δουλειά.

"Ο γνωστός Ίαν." είπε ο Τζακ κοροίδευτικά. "Μα που πήγαν οι τρόποι σου; Δεν θα μου συστήσεις την αιθέρια ύπαρξη; "

Η Μάγια γούρλωσε τα μάτια της και κοίταζε τον Τζακ με παραξενεμένο βλέμμα. Σήκωσε δειλά το δάκτυλο της και έδειξε τον εαυτό της, λες και δεν ήταν σίγουρη αν αναφερόταν σε εκείνη. Ο Ίαν ξερόβηξε λίγο και σύστησε την Μάγια στον Τζακ.

"Επιτέλους και μια όμορφη βοηθός. Από εδώ και πέρα μου φαίνεται συνέχεια εδώ θα είμαι. " είπε ο Τζακ φιλώντας το χέρι της Μάγιας.

Χωρίς να το καταλάβει τα μάγουλα της πήραν ένα ελαφρύ κόκκινο χρώμα και η ίδια είχε αρχίσει να χαμογελάει ντροπαλά. Πρώτη φορά στη ζωή της, της φέρθηκε κάποιος τόσο όμορφα.

Σωστός κύριος! Σκέφτηκε.

"Τελειώσατε;" είπε θυμωμένα ο Ίαν.

"Μην γίνεσαι τόσο ευέξαπτος Ίαν. Φεύγω έτσι και αλλιώς. Δεσποινίς Μάγια, γοητευμένος.." είπε ο Τζακ κλείνοντας το μάτι στη Μάγια. Του χαμογέλασε ευγενικά και ο Τζακ έφυγε αφού χαιρέτησε τον Ίαν.

"Μην κολακεύεσαι. Τα κάνει σε όλες τις βοηθούς. " είπε ο Ίαν κόβωντας τα φτερά της Μάγιας μια και καλή.

"Τώρα κατάλαβα ποιος κληρονόμησε την ευγένεια και τους τρόπους στην οικογένεια." απάντησε η Μαγιά με ύφος.

Ο Ίαν άφησε αργά το στυλό του στο γραφείο, σήκωσε το κεφάλι του και κοίταξε την Μάγια κατευθείαν στα μάτια.

"Είπες κάτι;" ρώτησε με τη βαθιά και τρομακτική φωνή του.

"Είπα ότι πάω να σας φέρω το καφέ που ζητήσατε! " είπε βιαστικά η κοπέλα και έτρεξε πανικόβλητη να σώσει τη ζωή της.

Γύρισε μετά από λίγο κρατώντας τον καφέ στο χέρι της.

"Έφερα τον καφέ σας-" Η Μάγια είδε τον Ίαν να κοιμάται στην καρέκλα του. Είχε τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος του και το κεφάλι του ήταν σκυμμένο.

Θυμήθηκε τον Φρεντυ να της λέει ότι ο Ίαν δεν κοιμόταν μέρες ολόκληρες εξαιτίας της δουλειάς. Μέσα της τον θαύμαζε για όλα όσα έχει καταφέρει και την εργατικότητα του αλλά παράλληλα τον λυπόταν που τόσες μεγάλες ευθύνες έπεφταν πάνω του. Άφησε τον καφέ στο γραφείο και τον πλησίασε. Είχε την ευκαιρία να τον παρατηρήσει από τόσο κοντά χωρίς να το ξέρει ο ίδιος.

"Πόσο όμορφος.. " μουρμούρησε ενώ σήκωσε το κεφάλι του απαλά. Με το δάχτυλο της πίεζε τη μύτη του παιχνιδιάρικα.

"Μέχρι και η μύτη του... υπέροχη είναι." είπε παραπονιάρικα.

Ξαφνικά τα μάτια του Ίαν ανοίγουν και το χέρι του αρπάζει το δικό της που βρισκόταν ακόμα στο πρόσωπο του. Με μια κίνηση γυρίζει τη Μάγια από το χέρι και την εγκλωβίζει κάτω από την αγκαλιά του. Η πλάτη της ακουμπούσε το γυμνασμένο του σώμα.

"Αν με ξανά αγγίξεις χωρίς την άδεια μου θα υποστείς τις συνέπειες.." ψιθύρισε στο αυτί της Μάγιας.

Η Μαγιά είχε σαστίσει και δεν μπορούσε ούτε να μιλήσει. Ένιωθε το αίμα της να βγάζει ενώ η ανάσα του πάνω της, προκάλεσε ανατριχίλα σε όλο της το κορμί.

"Κατάλαβες; " επανέλαβε στον ίδιο τόνο.

Η Μάγια κούνησε το κεφάλι της καταφατικά, δεν μπορούσε να μιλήσει. Η ανάσα της είχε κοπεί ένιωθε ότι δεν έπαιρνε αέρα.

"Καλό κορίτσι." ο Ίαν άφησε τη Μάγια να φύγει και εκείνη σηκώθηκε χωρίς να τολμήσει να τον αντικρίσει. Η επίδραση που έχει πάνω της την τρομάζει. Άγγιξε τα μάγουλα της, το πρόσωπο της, τον λαιμό της και είδε ότι όλα έκαιγαν.

"Πάω να πάρω λίγο αέρα." Δεν περίμενε να πάρει της άδεια του και εξαφανίστηκε από το γραφείο.