DE LAMIA
De Lamia waren vrouwelijke demonen die kinderen opaten.
Soms wordt de Lamia als één persoon voorgesteld, maar daar meer over in de volgende alinea. Ze zou een door oppergod Zeus beminde Lybische koningin geweest zijn die, nadat Hera haar van haar kinderen beroofde, waanzinnig van verdriet werd en zelf op kinderen van anderen ging jagen. De Lamia is verwant aan de sirenen en de zeemeerminnen. Zij heeft ook kenmerken van een vampier of succubus en lijkt op de Romeinse Lemures (Larvae).
De eerste Lamia
De eerste Lamia was een mooie vrouw die door de god Zeus bemind werd, en hem veel kinderen schonk. Maar de jaloerse echtgenote van Zeus, Hera, bracht de Lamia tot waanzin die maakte dat ze zowel haar kinderen van Zeus als alle andere kinderen die nadien haar pad kruisten vermoordde. De toorn van Hera maakte dat het gezicht van de Lamia afstotend lelijk werd.
Verschijningsvorm
De Lamia wordt afgebeeld in twee gedaanten. De minst voorkomende vorm bestaat uit het bovenlijf van een vrouw en het achterlijf van een slang.
De meest voorkomende vorm is die van een vrouwenbovenlijf met berenklauwen, geitenpoten als benen, een achterlijf van een draak uitlopend in een paardenstaart. Ze kon haar ogen uitnemen en weer terug plaatsen.
JE LEEST
Greek Mythology
RandomDé encyclopedie van de Griekse mythen. Ik kan niet garanderen dat alle mythes hierin voorkomen, maar wel een groot deel. Copyright. All rights reserved. All myths are credits to Ancient Greece.
