Χρονια Πολλα Εμιλυ.

636 40 9
                                    

Κυριακη 8 Μαΐου

"Χρονια πολλα Εμιλυ"
"Χρονια πολλα να τα εκατοστησεις" "Εμυ μου χρονια σου πολλα"
"Χρονια σου πολλα ανορθογραφη"
"Εμιλου μου πολυχρονη αγαπη μου"
...κλπ κλπ κλπ.

Και ναι...εφτασε η μερα μου. Κλεινω τα 15 κι ας μου λεει η Γκρεις οτι στο μυαλο ειμαι απλα πεντε. Δεν ξερω τι να ευχηθω φετος. Ειναι πολλα αυτα που θελω και δεν ειναι υλικα αγαθα. Η ευχη που συμπεριλαμβανει ολα οσα χρειαζομαι ειναι μια. Ευχομαι να μην χασω ο,τι με κανει ευτυχισμενη. Νομιζω οτι μια φραση εξηγει πολλα, οπως και η συγκεκρημενη δειχνει ποσο αναγκη εχω μερικους ανθρωπους για να σταθω στα ποδια μου. Ισως για μερικους αυτο ειναι μεγα λαθος. Ισως να θεωρουν οτι δεν πρεπει να ειμαστε συναισθηματικα εξαρτημενοι απο κανεναν.

"Μεγαλα λογια για μεγαλους ανθρωπους" , οπως ελεγε ο παππους μου. Οχι για ανθρωπους ηλικιακα μεγαλυτερους αλλα νοητικα. Νοητικα πιο ωρημους.

Σηκωθηκα γεματη κεφι και ανυπομονησια για το τι επροκειτο να συμβει σημερα. Ντυθηκα και πηγα στην κουζινα οπου με περιμενε μια εικονα περα απ' τα συνηθισμενα. Ο μπαμπας να ετοιμαζει κρεπες στις 9 το πρωι.

-Καλημερα! , ειπα χαμογελαστη..

-Καλημερα ζουζουνα χρονια σου πολλαα! , ηρθε κοντα μου και πηρε αγκαλια δινοντας μου δυο φιλια στον λαιμο.

-Ευχαριστω νταντυ!! Τι φτιαχνεις;;

-Κρεπες! Θα κρατησω τις μισες να τις κανουμε με την μαμα αλμυρες για το μεσημερι και τις υπολοιπες θα τις φαμε για πρωινο.

-Τελεια!

Αφου συνειδητοποιησα οτι ημουν η μονη ξυπνια στο σπιτι μαζι με τον μαγειρα της οικογενειας, ετρεξα στο δωματιο μου και αρπαξα στα χερια μου το κινητο. Ειχα περιεργεια να δω τα μηνυματα γενεθλιων που μου χαν στειλει.

Βεβαια τα πρωτα μηνυματα τα ελαβα χτες το βραδυ στις δωδεκα και ηταν απο την Γκρεις, τον Τζορτζ, την Μελανι και την Κατ.

Η Γκρεις δεν αντεξε να μην με κανει ρεζιλι ανεβαζοντας στο χρονολιγιο μου μια απο τις πιο ρεζιλευτικες μου φωτογραφιες αλλα νταξει την συγχωρω γιατι εγω θα εκανα χειροτερα στη θεση της.

Ο Τζορτζ ανεβασε μια φωτογραφια μας απο τοτε που τοτε που ημασταν νηπιαγωγειο και ομολογω ημασταν μια γλυκα. Το αγαπαω αυτο το παιδι. Ελπιζω να αφησει τα αισθηματα στην ακρη, αν υπαρχουν, και να επικεντρωθει στην φιλια μας.

The Dare Where stories live. Discover now