The Dare

Ειναι λαθος..!!

Απομενουν περιπου 20 λεπτα μεχρι την αλλαγη του χρονου...Παντου κοσμος σε καθε γωνια του σπιτιου...Χαρουμενα προσωπα, να γελανε τρωγοντας και πινοντας...Βαβουρα να τυλιγει το σπιτι και οι μυρωδια απ' το τσιγαρο να με χαλαει λιγο εως πολυ.

Αποφασισα να βγω απ' το δωματιο μου και να παω να συμμετασχω και γω στο "παρτακι" της πρωτοχρονιας παρα να καθομαι στο κρεβατι και να χορευω μονη μου με τη δικια μου μουσικη μιλωντας στην Κατ. Παω γρηγορα στο μπανιο βαφομαι ελαφρα, τσεκαρω μαλλια ρουχα κλπ και βγαινω εξω να αντικρισω το ενοχλητικο πληθος που κατα πασα πιθανοτητα θα ναι σε φαση: "Ποσο μεγαλωσες" *Σμουυυυυτςς*...Α ναι μου τη δινει οταν με φιλανε οι συγγενεις...τι με φιλανε δηλαδη..με ρουφανε στην κυριολεξια!! Ο μονος ανθρωπος που θελω να με φιλησει τωρα ειναι η κ- Οοοχι Εμιλι δεν θα την σκεφτεσαι τωρα...Δεν ξερω τι διαολο παιζει με τη ζωη σου..Δεν ξερω τι εχει μπει μεσα σου και σε κανει να σκεφτεσαι τετοια πραγματα και να εχεις τετοια αισθηματα..αλλα κανε ο,τι μπορεις για να το κρατησεις μεσα σου τουλαχιστον για τις επομενες δυο ωριτσες.

Πριν προλαβω να βγω απ' το δωματιο μου ακουω εκεινο τον χαρακτηριστικο ηχο του messenger και ημουν σιγουρη οτι ηταν μηνυμα απο εκεινη μιας και στην οθονη κλειδωματος ειχε το αναγνωρισιμο ψευδωνυμο που της ειχα βαλει: Μικρη μου♡....Μπαινω στη συζητηση μας και κοιταζω το μηνυμα της.
"Ρεε δεν μπορω να σταματησω να διαβαζω το γραμμα σου ειναι υπεροχο σαγαπω καρδια μου"..Οκευ ηταν ο μονος λογος που σχηματιστηκε εκεινο το χαζο χαμογελακι στο προσωπο μου και ενιωθα την καρδια μου να χτυπαει σαν να σκανε πυροτεχνηματα μεσα μου. Αυτο το μηνυμα μου εφτιαξε τα τελευταια 20 λεπτα της χρονιας...Ποσο την ευχαριστω για αυτο..Με το χαμογελο μου μου χαρισε παω στο σαλονι και οπως ηταν αναμενομενο ολοι ασχοληθηκαν στην αρχη μαζι μου...Τοτε ξαφνικα ολα τα φωτα εσβησαν, ο φουρνος σταματησε να δουλευει, η τηλεοραση και το ιντερνετ εχασαν την συνδεση και βρεθηκαμε ολοι μας στο μαυρο σκοταδι 10 λεπτα πριν την αλλαγη με διακοπη του ρευματος. Μωρε καλυτερα να καθομουν στα αυγα μου στο δωματιακι μου ηταν αναγκη να ρθω εδω να φερω γρουσουζια;; Αρχισα να γελαω μονη μου. Σταματανε ολοι να μιλανε και με κοιτανε με τις φατσες τους σαν να λενε "Τι προβλημα κουβαλαει αυτο;" "Πως το κανεις να σκασει;;" "Απο που κλεινει;;" ...Συνειδητοποιησα οτι ολοι με κοιτουσαν, ξεροβηξα και σταματησα να γελαω περνωντας ενα σοβαρο υφος. Μετα απο κανα 3λεπτο ηρθε το ρευμα για καλη μας τυχη και ο μπαμπας ετοιμασε τη σαμπανια και ολοι σηκωθηκαν και μαζευτηκαν μπροστα απο την τηλεοραση περιμενωντας να αρχισει η αντιστροφη μετρηση...Ημουν τοσο γεματη με συναισθηματα εκεινη τη στιγμη που πραγματικα ηθελα να αγκαλιασω οποιον βρισκοταν σε αυτο το σπιτι...!!
"10..9..8..7..6..5..4..3..2..1..ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ"...Ομγ μπηκεεε...ομγγγ...Γεια σου ομορφο 2016...Ειμαι η Εμιλι και πλιζ...εντυπωσιασε με...!!

00:06 π.μ: -Καλη Χρονιααααα!!!! , ακουσα την Κατ το τηλεφωνο.
-Καλη χρονια αγαπη μου...
-Σαγαπαω..
-Κι εγω σαγαπαω..

___________

Ειναι Τριτη...Η τελευταια Τριτη των Χριστουγεννιατικων διακοπων μιας και το σχολειο αρχιζει την Παρασκευη. Και ειναι η πιο χαρουμενη τριτη...Σημερα θα βρεθω εγω η Κατ και η Χολυ. Κατι σαν επανασυνδεση μετα τις διακοπες...Μου χει λειψει τοσο πολυ. Προσπαθησα να ειμαι οσο πιο ωραια γινεται αλλα κατι πηγε στραβα και τα σκατωσα και παιζει να ταν απο τις μονες φορες που ενιωθα χαλια ετσι οπως ειμαι...Την πιο ακαταλληλη στιγμη βρηκε να μου συμβει αυτο..Φφφφ...Τελος παντων...Πηγα στο σημειο συναντησης στις 7 το απογευμα και ηθελα απλα να ρθει και να τη σφυξω στην αγκαλια μου...Ξαφνικα βλεπω τη Χολυ να πλησιαζει...

-Χολυυυ... , ειπα και την αγκαλιασα.
-Γειαα Εμιι...Πως περασες;;
-Μια χαρα εσυ;;
-Κι εγωω..
-Ωραιαα...εμμ...που ειναι η Κατ;; , ρωτησα χωρις να ξερω γιατι απο τη στιγμη που ηταν προφανες οτι δε ειχε ερθει ακομα. Θεε μου τι ερωτησεις κανω...;;;
-Εμ υποθετω οτι οπου να ναι θα ρθειι..
Τοτε βλεπω μια κοπελα να μας πλησιαζει...Με μια μπλε χοντρη ζακετα που ηταν απλα γκοαλς...Το μαλλι της υπεροχο...Γενικα...Ομγ...Γουρλωσα τα ματια αλλα μετα σκεφτηκα 'ειι εμιλι καρφωνεσαι'....Μαλακα μου δεν το χα ξανανιωσει αυτο...Ηταν τοσο ομορφη....Τοσο ξεψωριστη...Με πλησιασε και επεσε στην αγκαλια μου...Πηρα μια τζουρα απο το αρωμα της που παντα με πεθαινει οσο τιποτα στον κοσμο...Με αναβε. Οχι δεν το ειπα αυτο. Οχι. Γαμωτο. Οντως το εκανε. Σε μικρο βαθμο αλλα το εκανε. Δεν ξερω νιωθω μπλεγμενα πραγματα αυτη τη στιγμη δεν εχω ιδεα...Με εχει συγκλονισει το κοριτσι μου στεκεται μπροστα μου και με κοιταζει με αυτο το βλεμμα που...αν την εβλεπε κανεις...θα νομιζε οτι με κοιταζε απεγνωσμενα.

-Μου ελειψες πολυ!! , μου ειπε κοιταζοντας με βαθια στα ματια..
-Κι εμενα...πολυ..., αποκριθηκα και συνεχιζα να λιωνω σαν παγωτο καθε φορα που την κοιτουσα ή με κοιτουσε.  Σε ολη τη βολτα σκεφτομουν ποσο λαθος ημουν...και ποσο λαθος ηταν αυυα που ενιωθα...ποσο θα με καταστρεψει αυτο το κολλημα μου μαζι της..Και πως μπορει να χασω την κολλητη μου με αυτον τον τροπο...Και εξαλλου...Εκεινη δεν νιωθει τιποτα...Γιατι να νιωθει δηλαδη; Και βασικα πω γινεται να νιωθω εγω; Εγω ακομα θελω τον Αλεξ...Ενα χάιδεμα διεκοψε τις σκεψεις μου...Δυο χερακια να με αγκαλιαζουν απο πισω...Ηταν εκεινη...Γαμωτο δεν πρεπει ειναι λαθος...
-Οχι! , ειπα μηχανικα.
-Τι;; , ρωτησε σαστισμενη.
-Τ..τι..τιποτα συγγνωμη δεν ξερω γιατι το ειπα!
-Ααα οκευ..., ειπε και με φιλησε γλυκα στο μαγουλο και συνεχισαμε να προχωραμε στον πεζοδρομο με την Χολυ πιο διπλα.

Περασαν 2,5 ωρες και ηρθε ο μπαμπας να με παρει...Χαιρετησα τα κοριτσια και μπηκα στ'αμαξι χωρις να παρω τα ματια μου απο πανω της...Και εκεινη το ιδιο. Εβαλα το suicide της Rihanna και ενιωθα τα ματια μου να βουρκωνουν στο αμαξι...Κοιτουσα εξω απ' το παραθυρο..

'Εμιλι την αγαπας....πολυ διαφορετικα απο οτι φανταστηκες ποτε...Την αγαπας...Δεν πρεπει ομως...Δεν πρεπει να συμβει αυτο...Δεν πρεπει να την ερωτευτεις Εμιλι...'...σκεφτομουν βουρκωμενη.

Μα...μηπως ειναι ηδη πολυ αργα;