Kardeş mi?
O da ne ya?
Benim bir kardeşim daha olsa haberim olurdu değil mi?
Anlamıyorum.Kafam almıyor ne kardeşi ya!
"N-nasıl Enise?"diyerek kafamı iki yana salladım.
"Benim kardeşim olsa haberim olurdu d-değil mi?"derken hala duyduklarımı yanlış anladığımı düşünüyordum.
Benim.Bir kardeşim vardı.Ama bundan haberim yoktu.Öyle mi?
Hah!Saçma
"Yanlış duymuşsun."diyerek güldüm.Hatta kahkaha atmaya başladım
"Benim bir kardeşim olacak ve ben bunu senden mi ögreneceğim?"derken kahkaha atıyordum.
Enise korkuyla kollarını bana sardı.
"Araf..bu gerçek.Halam senin bir kardeşin olduğunu söyledi dayıma."dedi
Ya ne kardeşi!
"N-nasıl?"diye sordum kekeleyerek.Gözlerim dolmuştu.
"Halam dayıma 'Araf bunu duymamalı.Bir kardeşi olduğunu duyarsa delirir.' Dedi."diye konuştu.
Benim nasıl bir kardeşim olabilirdi.
Annemin mi başka birinden cocuğu vardı!
Ya da babamın?
Bunlar imkansız geliyordu kulağa.Peki ya nasıl?
"Enise yanlış duymuşsundur."dediğimde Enise başımı eliyle boynuna yatırdı
"Doğru duydum Araf"diyerek saçlarımı okşamaya başladı
"Enise iyi de benim bir kardeşim olsa benimle büyümesi gerekmez mi?"diye sordum.
"Gerekir."dedi üzgün sesiyle.
"Ama hani nerde?Ben kim olduğunu bile bilmiyorum."dedim
"Öğreneceğiz.Sen kendini üzme,sinirlenme.Kim olduğunu bulacagız."derken saçlarımi yavaş yavaş oksuyordu.
"Enise hala anlamiyorum."dedigimde Enise burukça gülümsedi
"Şuan şaşkinliktan mı bu kadar uysalsın Araf?"diye sordu
"Bilmiyorum."dedim
Algılayamadığımdan ne sinirlenme ne de üzülme belirtisi gösteriyordum.Sadece şaşkındım.
Benim bir kardeşim mi vardı şimdi?
Kız miydı?Erkek miydi?
Yaşı kaçtı?
Hala anlamiyorum.Benim kardeşim olmaz!Olsaydı bilirdim.
"Enise benim kardesim olamaz!"derken sesim hiddetli çıkmıştı.
"Araf inan nasıl olduğunu bilmiyorum ama senin bir kardeşin var."dedi
"Ya olamaz!Nasıl olsun!?"diye bağırdım.
"Annemle babam birbirini çok seviyor!"diye bağirinken saçlarımı çekiştirmeye başladım.
"Saçlarına zarar verme."diyerek ellerimi tuttu Enise
"Neye zarar vereyim o zaman!"diye bağırdım.
"Enise Annem babami seviyor!Babam annemi seviyor!İkisinin cocuğu olsa o zaten yanımızda olurdu.Nasıl olur ya nasıl!"diye bağırırken önümdeki bardağı yere fırlattım.
Parçalanan cam sesiyle Enise hafif bir çiğlık attı.Ardindan elini yanağıma koyarak yüzümü ona dönderdi
"Şşş sakinleş.Beni üzmek istemezsin değil mi?"dediginde derin bir nefes aldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YILLAR GEÇSE DE (TAMAMLANDI)
General FictionYAZDIĞIM İLK KİTAP OLMASINDAN DOLAYI MAALESEF TÜM KLİŞELERİ BARINDIRIR :") * Kalbimin derinliklerinde yer edinmiş, yıllar geçse de çıkmayan bir kız var. Kalbime kendini kazımış bir kız. Sanki kalbimin içini de dışını da o kaplamış. Bu durumdan asla...
