Middle

Kabanata 11

Kabanata 11

We won against UP. Bea and I never mentioned what happened that day. But you can tell na may nagbago pagkatapos naming magusap.

She's been too busy with Jho. Dates here, dates there, dates everywhere. And, me? I'm stuck with Bettina and Lo.

"Woy. Bakit ba kasi di kayo magusap ni Bea?" Tanong ni Ria.

"Ha? Naguusap naman kami ah?"

"Wow, naguusap? Talaga ba?" Sabad ni Bettina.

Hindi ako nakasagot. Ilang araw na rin naman talaga kaming hindi naguusap dahil nga sa busy siya sa bestfriend niya.

"Iwan ko muna kayo." Paalam ni Ria at umalis na.

Naiwanan naman ako kasama si Bettina. Siya na lagi kong nakakasama ngayon.

"Bakit?" Tanong niya.

Napakunot noo ako. "Ha?"

"Bakit natitiis niyo isa't isa?"

"Hindi ko alam.."

"Masaya ka ba?" Tanong niya sakin.

"Oo naman."

"Hindi naman masamang aminin na nasasaktan at nahihirapan ka."

I smiled. "Kung bang sinabi ko kaagad na mahal ko siya, magkakaganito ba?"

She sighed. "No one knows, Mads. Kayo lang kasi dapat ang nakakaalam niyan."

Mas pinili ko nalang ang manahimik. Hindi ko alam kung saan ba ako huhugot ng lakas ng loob para magkwento sa kanila.

Pinili kong pumunta ng Gesu. Unti unti nanaman akong nawawasak. Hindi ko na alam kung ano mas masakit. Yung bang pinalayo ako sa kanya o ang paglayo niya sakin.

"Madeliene."

Bigla akong napalingon sa tumawag sakin. Sa gulat ay napatayo ako bigla.

"Sir Elmer.."

"Maaari ba tayong magusap?"

Hindi ako makatango o makailing man lang. Kusang sumunod yung mga paa ko kung saan siya papunta. Huminto siya sa tapat ng pintuan ng Gesu.

"Siguro alam mo na kung bakit gusto kita makausap." Aniya.

Napatango lang ako.

"Hindi ka sumunod sa usapan natin. Bakit?"

Napaiwas ako ng tingin. Hindi ko alam kung ano sasabihin ko.

"Alam mong ayoko sayo para sa anak ko, 'di ba?"

Muli akong napatango sa sinabi niya. Naiiyak na rin ako pero hindi niya ako pwedeng makita na mahina.

"Ayoko sa'yo, Madeliene." Diretso niyang sabi. "Wala ka pang napapatunayan pero nawawasak mo ang anak ko."

Unti unting nababasag yung puso ko sa naririnig ko mula sa tatay ni Bea.

"Wala ka pang napapatunayan." Aniya. "Alam mo kung sino ang gusto ko para sa anak ko."

Napatango ako ulit. Ang sakit sakit na. Parang gusto ko nalang tumakbo palayo pero kabastusan naman yun kapag ginawa ko.

"Si Jho, parte na siya ng pamilya namin." Aniya.

Alam ko po. Sobrang alam na alam ko po. Iyon nga po ang araw araw na pumapatay sakin.

"Sila ni Bea ang bagay. Marami ng napatunayan si Jho."

Hindi ko alam kung saan ako humuhugot ng lakas para hindi lang maiyak sa mga sinabi niya sa akin.

"Know your place, Madeliene."

Iyon ang huli niyang sinabi sa akin at umalis na. Pagkaalis ng tatay ni Bea ay napaupo na lang ako bigla at doon umiyak.

Bakit? Bakit ayaw nila sakin para sa kanya? Kaya ko din naman ginagawa ni Jho para kay Bea eh. Bigyan lang nila ako ng pagkakataon.

Bigla nalang may yumakap sakin kaya mas lalo akong naiyak. Hindi ko man kaagad alam kung sino yung yumakap sakin ay hinayaan ko lang. Iyon kasi yung kailangan ko ngayon.

"Mads, andito ako." Aniya sabay yakap sakin ng mahigpit.

Humagulgol nalang ako dahil sa sakit ng nararamdaman ko.

"Sabi mo we'll make this a solid year. Pero bakit hindi mo man lang sinabi samin na ganito pala ang nangyayari?"

"Wala namang magbabago, Gi."

Si Gizelle ang yumakap sakin. Hindi ko alam paano niya nalaman na nandito ako.

"I heard everything.." Aniya. "And I admire you for being brave para harapin ang tatay ni Bea."

"Pero paano mo nagagawang ngumiti sa kabila ng paghihirap ng puso mo?"

I forced myself to smile. "Sometimes we cry inside, while our eyes are dry. And I think that’s the worst kind of pain."

Umupo siya sa tabi ko. I stopped crying because I realized that I looked like a shit and Jia will freak out kapag nakita niyang maga ang mata ko.

"Why didn't you fought for your feelings?" Tanong niya.

"Simply because I'm not the one for her.."

"What?! Anong I'm not the one for her?!"

"I'm not the one in her dreams. And I'm not the one in her 3am thoughts."

"Weh?! How did you know that?"

I smiled. "I'm not the subject of her tweets and I'm not the reason why she laughs like there's no another day and why she shed tears."

"What the hell are you talking about?"

"I'm not the one for her; I just happened to be her first bestfriend. I just happened to be reachable when her faves not."

Napakunot noo naman siya. "What do you mean, Mads??"

"She accidentally thought that she fell for me but the truth is, she loves me lang naman dahil I'm her bestfriend."

Napasinghap siya. "No, Mads. That's impossible. She's inlove with you."

"Sad to say I'm not her the one; because I'm not the one she love. I'm not the one she needs. I'm just a choice to use."

Umiling si Gizelle. "No. Maddie, she's fucking inlove with you. The mad beasts is fucking inlove with you. You got it?"

"Gi, I already accepted the fact that we do not belong to each other."

She sighed. "Naniniwala na talaga ako sa nabasa ko na 'Sometimes the girl who is always there for everyone else, needs someone there for her'."

I smiled at her. "Please, don't tell Jia or anyone."

She nodded. "Your secret is safe with me."

"Thanks, Gi."

"Wala ka bang balak sabihin kay Bea?"

Umiling ako. "You know her, Gi."

"Yun na nga, mas magwawala yon kapag sa iba pa niya nalaman."

I sighed. "Natatakot lang ako na masira pamilya nila ng dahil sakin. Di ko kakayanin yun."

"Kaya mas pinipili mo na ikaw nalang ang mawasak, wag lang pamilya nila?"

"Hindi sa ganun, Gi."

"Anong hindi?" Tanong niya. "You took the risk na mawala si Bea sayo. For what? Para sa tatay niya. Dahil lang sa ayaw sayo."

"Kasi nagsasabi ng totoo ang tatay niya, Gi. He wants the best for Bea."

"Best???? Best ka na nga! Sobra sobra pa!" Angal niya. "Si Jho best kasi naipapakita niya sa laro niya. Pero ikaw?! Whole package na!!!"

I smiled. "Ewan ko sayo."

"Pero seryoso, Bea has the right to know."

"Alam ko. Pero hindi pa ako handa.."

She sighed. "You need to let go, Mads. Let go of all your excess baggage, for you to be happy again."