Han တကယ့္စိတ္ရင္းနဲ႕မဟုတ္ဘဲ ဒီအတိုင္းေဆးရွိန္ေၾကာင့္သတိလက္လြတ္ျဖစ္သြားပါတယ္ဆိုရင္ေရာ~~
ဆက္ေတြးမိရင္နာက်င္ရဦးမည္မွာေသခ်ာတာေၾကာင့္ ေခါင္းခါကာပူေလာင္ေစမယ့္အေတြးေတြကိုေမာင္းထုတ္ရင္းအျမန္ေရခ်ိဳးၿပီးျပန္ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္
ကြ်န္ေတာ္ထြက္လာေတာ့ Han ကႏိုးေနၿပီ
ကုတင္ေပၚမွာသတိမကပ္သလို ထိုင္ေနတဲ့ Han ပံုစံက အခုမွဘာေတြျဖစ္ခဲ့လဲျပန္စဥ္းစားေနပံု
"Han ေခါင္းကိုက္ေနလား ခနေစာင့္ေနာ္ ကိုယ္အခုပ်ားရည္သြားေဖ်ာ္ေပးမယ္"
ကြ်န္ေတာ့္ဘက္က ရိႈးတို႔ရွန္းတန္းလုပ္ျပေနရင္ Han အေနရခက္မွာစိုးတာေၾကာင့္ ပံုမွန္အတိုင္းျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားကာ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲေျပးၿပီး ပ်ားရည္တခြက္အျမန္ေဖ်ာ္မိတယ္
"ဒါေလးေသာက္လိုက္ Han "
လွမ္းေပးထားတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္လက္ထဲက ခြက္ကိုယူရင္းမဝံ့မရဲေမာ့ၾကည့္လာတဲ့ Han မ်က္ဝန္းေတြမွာ အားနာတာလား ျငင္းဆန္ခ်င္တာလားမသိတဲ့အရိပ္အေယာင္ေတြ
"ၿပီးရင္ေရခ်ိဳးလိုက္ေနာ္ Han သြားတိုက္တံလဲအသစ္တေခ်ာင္းရွိလို႕ကိုယ္အဆင္သင့္လုပ္ေပးထားတယ္ ၿပီးရင္အဝတ္အစားလဲထုတ္ေပးထားခဲ့မယ္ Han ဗိုက္ဆာတယ္မွတ္လား ကိုယ္တခုခုသြားခ်က္လိုက္ဦးမယ္ေနာ္"
စိတ္လႈပ္ရွားေနတာကိုထိန္းထားရတာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္အရင္ထက္စကားေတြပိုမ်ားမိေနသည္လားမသိ တဒုန္းဒုန္းနဲ႕မထိန္းႏိုင္ေအာင္ခုန္ေနတဲ့ႏွလံုးသားေၾကာင့္အသံေတြပါတုန္ရင္ခ်င္ေနတယ္ အဲ့ေလာက္ထိျဖစ္မေနနဲ႕ေလ Oh Sehun ရယ္
"Sehun ငါ"
Han စကားစလာသည္ကို မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ အခန္းထဲကအျမန္ထြက္လာမိတယ္
ကြ်န္ေတာ္ Han ဘက္က ဘယ္လိုစကားမ်ိဳးဆိုလာပါေစ နားမေထာင္ရဲေသးဘူးေလ Han စကားေတြကိုစိတ္ေအးေအးနဲ႕လက္ခံေပးႏိုင္ေသးတဲ့အေျခအေနမဟုတ္ဘူး
နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ရွိရာမီးဖိုေခ်ာင္ထဲ Han ေရာက္လာတယ္
ကြ်န္ေတာ္ထုတ္ေပးခဲ့တဲ့ sport shirt အဝါေရာင္ေလးက Han နဲ႕အနည္းငယ္ပြေနေပမယ့္ Han အသားအရည္ဝင္းဝင္းေလးနဲ႔လိုက္ဖက္စြာပနံသင့္ေနသလို ေဘာင္းဘီတိုေလးဝတ္ထားတာေၾကာင့္ ပီဘိကေလးေလးတေယာက္လို
ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ Han ရယ္
