ႏွင္းဖြဲဖြဲက်ေနတဲ့ မနက္ခင္းေစာေစာကိုလ်စ္လ်ဴရႈကာ အိပ္ရာကေစာေစာထ ေက်ာင္းသြားဖို႕မျပင္ဆင္ခင္ Han ႀကိဳက္ေသာ ေကာ္ဖီခါးခါးကို ရာသီေအးေအးမွာေႏြးေႏြးေလးေသာက္ေစခ်င္တာေၾကာင့္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေကာ္ဖီေစ့ေတြႀကိတ္ ေရေႏြးတည္ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ သူႀကိဳက္ေလာက္မယ့္အရသာျဖစ္ေအာင္အတိုင္းအဆနဲ႕ေဖ်ာ္ၿပီး ပူေႏြးေနတာေလး ေအးမသြားရေအာင္ ဓာတ္ဘူးေလးထဲထည့္ထားလိုက္တယ္
ဒီေန႕က Han ကြ်န္ေတာ့္ကိုစိတ္ဆိုးေနတာ အင္း တိတိက်က်ေျပာရရင္ ေရွ႕တည့္တည့္မွာကြ်န္ေတာ့္ကိုျမင္ေနတာေတာင္ ရွိသည္ဟုသေဘာထားကာ တခ်က္မၾကည့္ဘဲ မ်က္ႏွာလႊဲခဲပစ္လုပ္ထားၿပီးတဲ့ ၄ ရက္ေျမာက္ေန႔
ပံုမွန္ဆို ဒီရက္ပိုင္းေလာက္ဆိုစိတ္ဆိုးေျပသြားတတ္သည္မို႔ ယေန႕လဲသူစိတ္ၾကည္ေနမယ္လို႕ေမ်ွာ္လင့္ရင္း တေယာက္ထဲအေတြးနဲ႕ၾကည္ႏူးမိေနတာ
ၾကည္ႏူးတယ္ဟူေသာ အသံုးအႏႈန္းက ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ Han နဲ႕မ်က္လံုးခ်င္းတခ်က္ဆံုသြားရင္ျဖစ္ျဖစ္ သူ႕ဆီကမည္သို႕ေသာစကားကိုဆိုေစ သူ႔အသံေလးတေခါက္ေလာက္ၾကားေနရရင္ျဖစ္ျဖစ္ ကြ်န္ေတာ့္ကိုသူစကားလက္ခံေျပာတတ္ေသာအခ်ိန္တခနေလးကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြ်န္ေတာ္ေပ်ာ္ျမဴးၾကည္ႏူးမိျခင္း ထိုအခ်ိန္တိုေလးကိုမွ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေအာင္ ရင္နာရေအာင္ မ်က္ရည္မခိုင္ခ်င္ေအာင္ လုပ္တတ္ျပန္တာလဲ Han ရဲ႕ ကြ်မ္းက်င္လိမ္မာမႈေပ သို႕ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္စိတ္မနာရက္ဘဲ အရာရာလက္ခံတတ္ခဲ့ပါတယ္ေလ
အားလံုးျပင္အဆင္ၿပီးေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း Han မေရာက္ေလာက္ေသးခင္အခ်ိန္ေလာက္ ေက်ာင္းကိုေစာေစာသြားကာ သူ႔စားပြဲေလးေပၚ ေကာ္ဖီဗူးေလးတင္ထားၿပီး အတန္းရဲ႕ေခ်ာင္အက်ဆံုး ကြ်န္ေတာ့္ခံုေလးကေနသူ႕အလာကိုေစာင့္ေမ်ွာ္ေနမိတယ္
အတန္းေခ်ာင္မွာပဲေနရာယူတတ္သည့္ကြ်န္ေတာ္သည္ သူမ်ားတကာကႏွိမ္ေသာ အႏိုင္က်င့္ခံရတတ္ေသာ ခပ္တံုးတံုး nerd တေယာက္ေတာ့မဟုတ္ပါ အရင္ကဆို ေက်ာင္းမွာဘယ္လိုလႈပ္ရွားမႈေတြရွိရွိ အားတတ္သေရာကြ်န္ေတာ္ပါဝင္တတ္သလို အတန္းသားအားလံုးကပင္ အားကိုးရသည့္လူတေယာက္ သို႔ေသာ္ Han ကိုကြ်န္ေတာ္ခ်စ္ေၾကာင္းဝန္ခံမိသည့္အခ်ိန္မွစ၍ တေက်ာင္းလံုးရဲ႕ႏွာေခါင္းရံႈ႕စရာ အပယ္ခံတေယာက္အလိုလိုျဖစ္သြားရတာ တေယာက္ထဲေသာ သူငယ္ခ်င္း Kai ကလြဲလို႔ေပါ့
