Ang Boyfriend Kong Mummy Na, Vampire Pa (Published Under Precious Pages)

Chapter 82 - Crypto Vault

"Bakit mo ko dinala dito Quinn?"

"Because I know that you're keeping the Blue medallion."

"What? How did you..."

"Hindi ako isang Alagad ni Bathala ngunit part of my blood is. Parang dormant gene. My grandfather was a Lakan before isagani. That's probably the reason."

"Grandfather? Pinsan ka ni Sage?"

"Rajah Gatlan has a younger brother. Datu Quintanar and that's my father. Nung naging vampire ako, naging obsession ko ang hanapin ang mga medallions after Armand surrendered the white one to The Medium. I went to Mexico and found out that there is a old temple with drawing of these medallions. That's where we found the Yellow Sapphire Medallion. When I touched it, parang part of my dormant blood activated. I can feel a warm comfortable feeling nung time na yun. Well di ko pinansin yun at akala ko excitement lang. Nang makita kita kanina, I felt that rare feeling and you suddenly glowed blue in a split second. I have to bring you here to verify my theory."

"Are you planning to take it away from me?" tanong ko habang naglalakad kami palabas ng Crypto Vault.

"No. I want you to keep it secured. I don't want the four medallions to be in the same place at the same time. It's better if those things are scattered."

Nakabalik kami sa ballroom and I know that this man is indeed with our side. But his fear is prominent when he mentioned the four medallions. Kung bakit, hindi ko alam. Tama siya, mas mabuting malayo ang apat na medallions sa isa't isa.

"You're prince is coming to your rescue," bulong ni Quinn nang bumalik kami sa grandball.

"Rei, saan ka ba nagpunta?" tanong ni Sage nang lumapit sa amin.

"Inikot lang ako ni Quinn kung saan saan," sagot ko sa kanya at mabilis naman na ngumiti si Quinn kay Sage.

"If you're with Joaquin, I am certain you're safe," seryoso na sabi ni Sage pero parang di siya natutuwa. 

Nagseselos ba siya? Nope, hindi seloso si gago. Moody lang siguro.

"Pinsan mo pala siya?"

"Yes, my womanizer cousin," sabi ni Sage sabay hawak sa braso ko papalapit sa kanya. Kulang na lang, hatakin ako ni Sage para mailayo kay Quinn.

"It's good to see you again Isagani."

"Same here Joaquin. Please excuse us. Rei, I think you owe me a dance?"

Tumango lang ako kay Sage at sumama sa kanya sa dance floor. Ayoko na humaba ang usapan dahil nasa mukha ni Sage ang pagkabadtrip. Kung bakit siya badtrip, hindi ko alam.

"So you've met my good looking cousin," tanong niya habang nagsasayaw kami. Yung mga braso niya nakayakap sa akin as if tatakas naman ako.

"He is charming. Madami nga mabibighani na kababaihan sa kanya."

"Uulitin ko pa ba na sa akin ka lang," bulong niya malapit sa tenga ko.

"Nagseselos ka ba Sage? Yung totoo? Nathreaten ka ba dahil nameet ko ang handsome cousin mo?"

"I'm more gorgeous, admit it," bulong niya sabay kagat sa earlobes ko

"Nagseselos ka nga."

"Wag ka assuming, Disney princess," sabi niya sabay yakap ng mas mahigpit. Buti na lang at madami tao sa dancefloor at di kami mapapansin.

"Di ka nagseselos? So okay lang na maging boyfriend ko si Quinn?"

"Kaya mo ba na maging boyfriend si Joaquin kung ako lang laman ng puso at isip mo? Rei, wag na tayo maglokohan. Alam ko naman na baliw na baliw ka sa akin."

"Sino kaya assuming ngayon?"

"Gusto mo ba halikan pa kita sa harap ng maraming tao para maprove ko lang ang point ko?"

"Ewan ko sayo. Ayoko na magsayaw. Gusto ko kumain," sabay hila ko sa kamay niya papunta sa table namin.

Sage is right again. Once he kissed me, talo na ako. Hindi na ko makakalaban pa and it will only proved how much I love him.

"Yung pinsan mo matakaw din sa desserts. Mas madami kinuha kaysa sakin."

"Sa history siguro ng vampire, ikaw lang ang pinakamatakaw. Dapat nung naging vampire ka, unti unti mawawala ang urge mo kumain pero sayo wala nagbago."

"Eh bakit kayo ni Sir Rusty? Lakas niyo din naman kumain."

"My case is different. Nagugutom pa rin ako at inaantok as if I'm still human. With Rusty's case, he's just fond of preparing foods pero normally, a vampire will not feel any hunger anymore.

"Speaking of hunger, kapag busog ako, mas less yung urge ko na inumin yung dugo mo. So moving forward, palagi mo ko bubusugin."

"Bakit hindi ka ba nabubusog sa piling ko?"

Bago pa ko nakasagot, biglang tumunog ang isang bell na parang kampana sa simbahan. I checked my watch and it is exactly​ 11:30 PM. Unti unting pumila ang mga guest sa may grand staircase para lumabas papunta sa elevator. It was organized as if automatic na hanggang 11:30 lang ang party party.