"အာ သိၿပီ အတန္းထဲလူမရွိဘဲအၿမဲ roll call ျပည့္ေနတတ္တဲ့တေယာက္"
ဟုတ္သည္ နာမည္ကိုေတာ့ကြ်န္ေတာ္ roll call စာရြက္ေတြမွာျမင္ဖူးသည္ လူကိုေတာ့ဒါပထမဆံုးေတြ႕ဖူးျခင္း
ကြ်န္ေတာ့္အေျဖၾကားေတာ့ သူကသေဘာတက်ရယ္တယ္ သူရယ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ဖ်က္ကနဲဖ်က္ကနဲ လင္းလက္သြားတဲ့ သူ႕မ်က္ဝန္းေတြထဲမွာ ၾကယ္ေလးေတြမ်ားရွိေနလား လွရက္လိုက္တဲ့မ်က္ဝန္းေတြပါလား Han
"ဆိုပါေတာ့ ရုပ္ရွင္စေတာ့မယ္ ငါသြားၿပီ"
ခ်က္ခ်င္းပင္ လက္ျပႏႈတ္ဆက္ရင္း ကြ်န္ေတာ့္ေရွ႕ကေပ်ာက္သြားျပန္ေသာ Han သူအရမ္းျမန္ျမန္ေျပးထြက္သြားေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္မွာႏႈတ္ဆက္ခ်ိန္ေတာင္မရလိုက္ တကယ္အခ်ိန္တခနေလးဆို တခနေလး မိနစ္ပိုင္းေလးနဲ႕တင္ ကြ်န္ေတာ့္စိတ္အစံုကိုသိမ္းပိုက္သြားသူေလး နားထဲကတဒိတ္ဒိတ္အသံကို ဦးေႏွာက္ကလိုက္ေတြးမိေတာ့ မ်က္ဝန္းအစံုက ရင္ဘတ္ထဲကႏွလံုးသားေလးကိုညႊန္ျပတယ္ အလို ကြ်န္ေတာ့္ရင္ေတြခုန္ေနပါေရာလား
ရုပ္ရွင္ၾကည့္ေနခ်ိန္လဲ ကြ်န္ေတာ့္မ်က္ဝန္းထဲ Han မ်က္ႏွာေလးသာျမင္ေယာင္ေနသည္ ေဘးကတေယာက္ကိုလဲေမ့ကိုေမ့သည္ ကြ်န္ေတာ္ Han နဲ႕ထပ္ဆံုၿပီးစကားေတြေျပာခ်င္သည္ Han မ်က္ႏွာအစိတ္အပိုင္းတခုဆီကို တေမ့တေမာေငးၾကည့္ေနခ်င္သည္ အခုပဲေတြ႕လိုက္ရေပမယ့္ အခုပဲလြမ္းဆြတ္တမ္းတမိျပန္ပါလား Han ရယ္
ညဘက္လဲကြ်န္ေတာ့္မွာအိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ျပန္ အေတြးေတြထဲ မ်က္ဝန္းေတြထဲ ႏွလံုးသားထဲ Han ပံုရိပ္ေလးကစိုးမိုးထားျပန္သည္ အရင္ကကြ်န္ေတာ္ ျမင္ျမင္ခ်င္းအခ်စ္ဆိုတာကို မျဖစ္ႏိုင္ဘူး မရွိႏိုင္ဘူးေတြးခဲ့မိေပမယ့္ ယခုေတာ့လက္ေတြ႕ႀကံဳရၿပီ ကြ်န္ေတာ္ Han ကိုခ်စ္မိသြားခဲ့ၿပီေလ
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ မနက္ခင္းအာရုဏ္ဦးေလး ကစ၍ Han နဲ႔သာအတူရွိေနရမယ္ဆို ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ေန႕ရက္ေတြဟာ ထူးျခားလွပေပ်ာ္ရႊင္မိေနရမွာ အမွန္ေပ Han ကိုကြ်န္ေတာ္ပိုင္ဆိုင္ခ်င္မိေလသည္
"ငါတို႕လမ္းခြဲရေအာင္ Hara"
မနက္ေက်ာင္းေရာက္ေရာက္ျခင္း Hara နဲ႕လမ္းခြဲဖို႔ျပန္မိတယ္ ကြ်န္ေတာ္မွသူမကိုမခ်စ္ဘဲ
