I Hate You But I Love You [ Completed ]

Chapter 26: Chef Janna

Janna pov's

    Maaga akong nagising at lumabas na rin agad ako kahit 5:00 pa lang 'di na kasi ako dinalaw ng antokbdahil naalala ko s'ya. After kong huminahon kagabi bumalik si Chase sa sofa, naalala ko ang ate sarah. Humiga na rin ako at makaraan ng ilang minuto ay tumagilid na rin ako para makita si Chase na mahimbing nanatutulog kaya naman bumangon ako saka kinuha 'ying isang kumot ko at kinumutan s'ya. Pumasok ako sa banyo at naligo na ako. Pagkatapos lumabas na ako at may nakita naman ako na medyo may edad nang babae.

"Oh! Ija, maaga pa. Bakit gising ka na? "tanong niya sa'kin kaya napakunot naman ako. "...ako nga pala ang matagal na namamahala dito." aniya na ikinatango ko na lang.

"Kilala n'yo po  ako!?"takang tanong ko.

"Oo naman. Ikaw si Janna hindi ba? At kapatid mo ang namayapang si Sarah." nabanggit niya ulit ang pangalan ni Ate.

"Nga po pala magluluto na lang po ako ng breakfast namin." sabi ko naman na ikinatawa n'ya.

"Hindi ka pa rin nag babago." aniya habang nakangiti.  Ano ba ako no'n? Dahil na comatose ako at ang ilan sa mga ala-ala ko ay nawala.

   Nagluto na lang kami ni manang ng pang-almusal namin para pag gising nila ayos na. Nang magising naman siya nagulat pa dahil nakita akong may hawak na pag kain.

"Breakfast is ready! "nakangiti kong sabi. Lahat sila napanganga balang araw tatawagin akong.

Chef Janna Lee Park

Charr..

"Guys kain na. Tama na ang nganga baka mapasukan pa ng langaw ang mga bunganga n'yo saka promise wala 'yang lason." komento ko naman bigla.

***

Sandrie Pov's

   Napangiti na lang ako dahil mukhang good mood si Janna ngayon akala ko pati 'yong pagluluto nakalimutan na n'ya. Well 'di naman kasi as in na nawala lahat ng ala-ala n'ya dahil unti-unti na rin namang bumabalik 'yon.

"Hmmm! Amoy pa lang ang sarap na."komento ni Izrah.

" Amoy na lang ang kainin mo." bara ko naman.

"Naku! P'wede nang maging nanay si Janna." natatawa pang sabi ni liam kaya naman nakatanggap siya ng batok mula kay Janna.

" Bakit sa bahay hindi ka nagluluto?" tanong ni Chase kay Janna.

"Hindi naman ako sa bahay kumakain kaya hindi ako nagluluto." kat'wiran naman niya.

Umupo na rin kami ng umupo si Janna. Tumahimik na lang si Chase dahil sa sagot ni lee mukhang ang saya.

"Chef Janna pwede pang mag request!?" tanong ni Aishi.

"Oo nga pala mamaya mangangabayo tayo." biglang sabi ni Ela.

"Oo nga!" pag sang-ayon ni Janna.

"Guys, babalik na nga pala muna ako sa Manila."lahat kami natahimik sa sinabi ni Casper.

"Why?" may halong pagtatakang tanong ni Janna.

"Babyahe kasi ako papunta sa Paris para sa business ni Dad."paliwanag pa niya.

"Gano'n ba? Akala ko naman makakasama ka namin dito hanggang sa matapos ang sembreak." sabi naman ni Ela.

"Pasensya." pakamot-kamot niyang sabi.

"Ayos lang. Ingat na lang saka balik ka na lang ulit dito."tinapik tapik niya sa balikat si Casper.

"Ingat." tumango na lang s'ya sa'kin.

" Anong oras ka ba aalis?"tanong ni Janna. "Saka hindi ba p'wedeng magpahinga ka muna para sa business?" takang dugsong pa nito.

"Nope! Kailangan ni Dad ng makakatulong para sa Company." aniya pa.

"Sana all kagaya mo. Pero ang pinagkaiba lang may ilan sa mga magulang na ipagkakasundo nila ang mga anak nila para sa isang buisness. Wala ba talaga silang tiwala sa mga kakayahan ng mga anak nila?" may pagtataka ko pang tanong sa niya na ikinatigil ng lahat.

"Depende naman kasi 'yon. Kung 'yon lang ang tanging paraan para mapanatiling maayos ang relasyon ng isang kompanya napagkasunduan nila na ganyan. Na kayong mga anak nila ay gawing tulay." paliwanag pa niya. "O kaya naman mula pagkabata pa lang ipinagkasundo na talaga kayong dalawa." dugsong pa nito.

"Paano kong nito lang nagkakilala?" tanong ni Janna.

"Tulad nga ng sinabi ko parang tulay ang relasyon na bumalot sa inyo." napatangu tango naman ako. Bakit ang dami naman niya atang laman.

     At 'yon na nga umalis na s'ya at natira kaming walo naging maayos naman ang pangangabayo namin at sabay sabay naligo sa ulan ang saya nga ni Janna nang mga oras na 'yon kaya nagkatinginan na lang kaming tatlo nina Anna at Ela. Nang biglang magpahiran ng putik sa mukha at nakisali na rin sina Izrah pinahiran na lang n'ya ako bigla sa mukha na akala mo close kami. Na ikinainis ko pero napangiti na lang ako iwan ko ba kung bakit pero dapat pa ba 'kong kiligin never 'di na ako kikiligin sa mga ka-cornihan niya.

Naandito na ako ngayon sa kwarto namin at nagpapatuyo ng buhok nang may yumakap sa'kin mula sa likuran hindi naman ako kaagad naka-react.

"Ang lamig."bulong n'ya pa.

Lumakas at bumilis naman ang tibok ng aking puso. Shit! Makisama ka naman 'wag ngayon heart kahit ngayon lang. Huminga naman ako saka tinanggal 'yong kamay n'ya saka humarap sa kanya na ikinagulat ako dahil napakalapit nang mukha n'ya sa mukha ko.

"E-h! A-ano naman kong malamig?" bwesit ngayon pa ako nautal. Nag iwas ako ng tingin dahil alam kong ngumiti siya. Dahil alam niya na hanggang ngayon ang lakas pa rin ng epekto niya sa'kin.

"Natatakot ka ba sakin?" tanong niya kaya pagak akong napatawa.

"Scared? No way. " pagsisinungalin ko na 'di pa rin ako nakatingin sa kanya.

"Pwede ba kitang halikan?" napaatras naman ako bigla.

What? Ano daw? Pakiulit na bingi ako bigla.

Halikan daw ba?

"Silent mean yes." napakurap naman ako.

"No! Silent mean No!" saka ako umatras pa pero hinila niya ako palapit sa kanya at agad na hinakan. Nanikinagulat ko pa lalo hindi ko alam kung ano ang gagawin hanggang sa matagpuan ko na lang ang aking sarili na nakapikit.  At tinanggap ang halik niya. Para nga akong nanghihina dahil nagsimula nang gumapang ang mga kamay niya sa braso ko.

Bakit ba pagdating sa kanya lagi na lang akong nang hihina? Napaluha na lang ako bumabalik kasi 'yong mga ginawa n'ya kung papaano n'ya ako saktan 'yong malaman mong pinagpupustahan ka lang nakakainis. Niyakap niya na lang ako bigla.

" I'm sorry sa lahat lahat."bulong niya pa.

**