De ondenkbare geheimen

Epiloog

Nou ik ben dus Emily en ik zal je even snel wat over mijn leven vertellen. Ik ben 17 jaar. Ik heb een zus (claire), broer (Stefan) en vader. Mijn moeder is toen ik nog klein was overleden. Dansen is alles voor me. Daar heb ik ook mijn beste vriendin ontmoet (Heel vroeger), Caroline, en we zijn sindsdien beste vriendinnen. Haar vader, moeder, oma en kleine broer zijn de enige familie die ze nog heeft. Later ontmoette we Alison. Zij is de slimste van ons drie. Haar familie is best wel rijk en heeft ook hoge banen. Samen zijn wij de drie populairste mensen van de school. Over mij en mijn familie. Ik woon samen met mijn vader en broer. Mijn zus, Claire, woont ergens samen met haar vriend Rick. Ik heb haar nu al twee jaar niet meer gesproken. Ik ben 1 jaar jonger dan mijn broer. Ik lijk eigenlijk totaal niet op mijn broer en zus. Ik heb lang bruin stijl haar en blauwe ogen. Claire heel veel bruine krulletjes en bruine ogen . Stefan had gewoon normaal bruin haar. Stefan was nog wel populair net als ik, daarin zijn we hetzelfde. hij houdt van sport. ik alleen van dansen. Voorderest hou ik ook van zingen, maar dan niet in volgeboekte zalen, nee gewoon onder de douche. Dat was wel het belangrijkste.

De ondenkbare geheimen {1}

p.o.v. Emily

Mijn ogen gingen langzaam open. Jezus, wat had ik vreselijk geslapen. Nog half slaperig keek ik op mijn wekker. Verdomme! Ik was al een kwartier te laat. Ik griste wat kleren uit mijn kast, poetste mijn tanden en rende naar school. Ik haatte dat moment, dat als je te laat was. Ook al was je een seconde te laat, iedereen gaapte je aan en kreeg je een preek van de docent, maar dat gebeurde niet. Toen ik de klas binnenliep begon iedereen te lachen. 'Voor deze ene keer Mevr. Moore, omdat je in deze staat bent,' zei mr. Smith lachend. Ik ging zitten en toen zag ik het. Ik had mijn sloffen nog aan. Hoe dom kan je zijn... 'Je hebt echt iets gemist', zei Caroline uit het niets, 'er komt een nieuwe jongen in deze les'. Er landde een propje op mijn tafel. Ik vouwde hem open.

IK HEB WEL EEN PAAR SCHOENEN VOOR JE :P

Ik keek naar Alison die helemaal voorin de klas zat. 'Wat make-up is ook wel handig denk', zei Caroline die over mijn schouder mee had zitten lezen. 'Nou en bedankt', zei ik en gaf Caroline een stomp op haar arm. 'Gaan we morgen nog steeds naar de bios?' vroeg ze nog lachend. Ik knikte. 'Tuurlijk! Ik heb al gereserveerd.'

Ik stond mijn make-up te doen, toen Alison binnenkwam lopen met schoenen. Het waren Nike hardloopschoenen, niet echt mijn stijl, maar alles was beter dan dit. 'zeg eens, hoe heet die nieuwe jongen dan?' vroeg ik dringend. 'Colin', zeiden Caroline en Alison in koor. 'Bah', zei ik. Caroline en Alison keken me verbaasd aan. 'Ken je hem dan?' Ik schrok, waardoor ik uitschoot met mijn mascara. 'Nee?' Ik keek naar mijn spiegelbeeld. Een zwarte streep trok de aandacht naar mijn wang. 'Dan zou ik het echt wel zeggen,' zei ik lachend.

We zaten te praten in Alison's grote kamer. Hij was 2x zo groot als die van mij, waar ik best jaloers op was. De muren waren paars en lila en haar bed paste er goed bij met de paarse kussens en dekbed. Er werd iets van beneden geschreeuwd, wat je niet kon verstaan. Je hoorde voetstappen op de trap, aan het geluid te horen Alison's moeder. Met een harde zwaai ging de deur open. 'Ik ga zo weg. Ik stop wat eten in een pan over 5 minuten is het klaar. Vergeet je het niet?' 'Nee mam'! 'Oké, tot vanavond.' De deur ging weer dicht, waar de voordeur kort daarna in volgde. 'Weet je wat ik hoorde', zei Caroline, 'dat Riley Hart koningin wilt worden op het schoolfeest'. 'Dat mocht ze willen', zei ik snel, 'die kroon is van mij'. 'Tuurlijk wie stemt er nou op die pukkelkop', zei Alison. Alison en ik bespraken onze kleding voor het feest. 'Ik heb honger,' kwam Caroline tussenbeide. We liepen de trap af, totdat Caroline onverwachts stopte. Alison botste tegen haar aan en vielen samen naar voren. Op de grond lagen ze helemaal in een deuk. Ik liep richting de keuken. 'Holy shit Alison de pannetjes staan in brand', gilde ik en begon met een theedoek te zwaaien. Alison die nog op de grond lag kroop onder Caroline en pakte een lepel. 'Alison dit is niet het moment om met een lepel te gaan zwaaien', schreeuwde Caroline die ondertussen bij ons was gaan staan. Alison antwoorde niet, maar rende naar de hal. Je hoorde glas dat op de grond viel. Even later kwam Alison aanrennen met een brandblusser. Ze drukte op de knop en er kwam allemaal schuim uit. De hele keuken zat onder. 'Caroline kan jij de hal opruimen, dan doen Emily en ik de keuken', zei Alison. Caroline knikte en liep weg. Alison pakte een handdoek en begon te boenen. Ik volgde.

Ik keek op mijn mobiel. 19:45. Caroline zou er 5 minuten geleden al moeten zijn, we moesten er minstens 8 uur zijn om de kaartjes van de bios op te halen. Ik stopte mijn mobiel weer in mijn handtasje en begon ongeduldig met mijn nagels op mijn stuur te tikken. 'Eemilyyy!' schreeuwde Caroline die de straat in kwam fietsen. Ik lachte. Wat een sukkel was het toch.. Ik sprong op mijn fiets en samen fietsten we verder. 'Sorry dat ik zo laat was,' zei Caroline hijgend. 'Ik had ruzie met mijn broertje.' Ik begon nog harder te lachen. 'We hadden ruzie over dat ik wel of niet met mijn voeten op mijn stuur kon fietsen. En ik kan dat zo wel, kijk maar.' Ze ging harder fietsen en gooide haar voeten op haar stuur. Ze keek achterom naar mij, ik vond het maar eng. 'Caroline pas op!' Caroline knalde tegen een stoeprand voor haar aan. Ik zag de vrije val voor me voorbijgaan. Snel fietste ik naar haar toe. Lachend lag ze op de grond. Ik hielp haar overeind. 'Misschien had je broertje toch gelijk,' zei ik lachend. Ze stak treiterig haar tong uit. We stapten weer op onze fietsen en gingen verder. Bij de bioscoop zetten we onze fietsen op slot en liepen naar de kassa. 'Wij hadden gereserveerd op de naam Moore nummer 445.' We kregen de kaartjes. Eenmaal in de bioscoopzaal liet Caroline zich neervallen in de stoel. De reclame was al bezig. Wat haatte ik dat altijd. Nu ik zo'n reclame had gezien zou ik niet opeens naar een andere dansschool gaan ofso. Twee jongens achter ons begon kei hard te lachen. Snel keek ik achterom, om naar ze te kijken, en draaide weer terug. Ik besefte wie ik zag. Ik keek weer naar achter. Ja het was hem echt. Ik gaf Caroline een klap op haar arm en keek haar aan. 'Jake zit achter ons!' Caroline's ogen werden groter. 'DE Jake?' Ik knikte. 'Oke Emily trek je er niks van aan oké?' Ik knikte. Ik draaide me naar voren toe. 'Hee Emily!' Ik kneep mijn ogen dicht. Shit! Ik draaide me opgewekt naar Jake toe. 'Jake! Jij was toch naar Amerika verhuist?' Hij knikte. 'Ik slaap twee weken bij mijn tante, ik heb vakantie,' zei hij lachend. De film begon, waarin ik mijn uitgang zag. 'Oh de film begint, wel leuk om je te zien!' loog ik. Ik keek naar het doek. Dit werd een lang durende film..

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

lees ook mijn andere boek: toen ik weg ging