CLOUD (ChanBaek texting)

C°33

"Yah Chanyeol olmaz bu çok güzel."

"Bebeğim güzel olması için deniyoruz ya zaten?"

"Gelen geçen sana bakacak kendi düğümde katil olmak istemiyorum."

Chanyeol kahkaha atıp miniğinin beline sarıldı ve kendine çekti. Üzerlerindeki damatlıklarla aynada yansıyan görüntülerine bakmak huzur vericiydi. Mükemmel hissediyordu Chanyeol. Sonunda bebeği iyi olacaktı, mutlu olacaktı ve en önemlisi onunla olacaktı. Arada acı verici anları hatırlayıp ağlayabilerdi ama sorun değildi çünkü o zaman a beraber olacaklardı.

"Tamam, git şu siyahı dene bekliyorum."

"Hay hay karıcığım."

"Yah pislik Park Chanyeol!"

Chanyeol yine kahkaha atıp elindeki siyah takımla kabine girdi.

Baekhyun arkasından gülümsedi. Yeni başlangıçları için hazırlık yapmak yorucu olsa da mutlu oluyordu. Düğün detayları ile uğraşırlarken çok yoruluyordu ama günün sonunda Chanyeol onu kucağına çekip boynunu öpüyordu, sonra her şey huzur ile kaplanıyordu.

Bir kez daha aynada kendine baktı. Ceketini düzeltirken gülümseyen üç bedenin yansımasını gördü.

"Baekhyun.."

Arkasına dönemedi. Hafifçe yerine titredi.

"E-efendim."

Ağlama hissi içini kavurup geçiyordu ama kendini salmadı. Özlediği bedenlere tek tek baktı. Sarılmak istiyordu ama yapamazdı değil mi? Arkasın döndüğü anda üçü de kaybolurdu. Korkuyordu.

"Çok güzel olmuşsun canım oğlum."

"A-Annem..."

"Çok yakıştınız biliyor musun bebeğim? Çok güzel oldunuz. Seninle gurur duyuyorum."

"Seni özledim anne."

"Gözlerini kapattığında beni görebilirsin bebeğim. Her zaman göz kapaklarında duruyor olacağım. Anlaştık mı?"

Kafasını salladı Baekhyun. Gözleri, annesinin hemen yanında duran minik bedene takıldı.

"Kyugsoo.."

"bitaneeeem."

"Gelsene?"

"Baekhyun bunları konuşmayalım. Mutluluk geliyor değil mi?"

"Ama eksik.. Sen ve Jongin eksik. Annem hep eksikti."

  Kafasını eğdi Baekhyun. Annesi onu böyle gördükçe daha çok üzülüyordu.

"Eksik değiliz Baekhyun. Bak biz buradayız. Ne zaman Chanyeol sinirini bozarsa bana söyle, döverim."

  Jongin'in sözleriyle hep beraber güldüler.

"Düğünümde yanımdan ayrılmak yok tamam mı?"

"Sağ ve sol omuzunda, seninle beraber olacağız oğlum."

"Evet, bayan Byun sağ omzunda, Kyungsoo sol omzunda, ben de kafana bineceğim kardeşim."

  Kyungsoo Jongin'in kafasına vurdu. Değişmemişlerdi. Hala ayn tavırları, aynı mimikleri vardı hepsinde. Baekhyun'u şuan bu konuşma kadar başka hiçbir şey rahatlatamazdı.

"O zaman-

"Baekyun?"

  Chanyeol'un ani seslenişi üzerine kafasını çevirdi Baekhyun. Hemen aynaya geri döndü fakat gitmişlerdi. Burukça gülümsedi.

"Hoşçakalın.."

"Ne?"

  Kocası olacak adama sarılıp kafasını göğsüne gömdü Baekhyun.

"Buradalardı Chanyeol.. Üçü de yanımızdaydı."

  Chanyeol tek kolunu beline attı Baekhyun'un.

"Bebeğim.. Ben bunu zaten biliyorum. Gittiğimiz her yerde, her anımızda yanımızdalar. Gece yastığa başımızı koyduğumuz anda bile, biz duyamasak da iyi geceler diyorlar. Onlar bizi bırakmadılar. Bunu daha önce konuşmuştuk değil mi?"

  Kafasını salladı Baekhyun. Chanyeol'den ayrılıp üzerinde gözlerini gezdirdi.

"Park Chanyeol. Çıkar. Bu da çok güzel. Başka dene."

"Yah! Baekhyun!"

_____________

Ben bunları böyle gördükçe yatağımın altına girip ağlayasım geliyor ama çok güzeller.
Şimdi bunların düğün yaklaştı ya ben damat havası açtırıp hunharca oynatmak istiyorum be
Ya da evlenemesinler mi¿
Evlensinler mi¿:')
Ehehehehe
Bi de ben murder song diye bi fic yayımladım kaisoo hani işiniz olmazsa bakarsınız falan yani bulutçuklarım
Tamam SİZİ SEVİYORUM❤