Chapter Thirty-three

2K 71 4
                                    

'I fell in love with his unchanging soul.'
― Claudia Gray, A Thousand Pieces of You

Days, weeks, months until years had passed. It's already been two years. The old college girl Leah is now an employed woman from one of the newest yet biggest company in Manila. I graduated with flying colors. I spent my last year in college studying so hard. Hardly focusing with other teenage business. I even transferred to a better college university back then dahil tuluyan ng nagsara ang ZSMIT. Ayoko pa nga sanang umalis dahil ayokong iwan yung cr naming with air condition HUHUHU

Kaya kinaladkad pa ako nung guard palabas. Nagalit ako kaya kinuha ko 'yung pinakamalapit na basurahan at sinaklob 'yun sa ulo nyang panot saka ako nagflip hair at kumembot paalis.

Iniwan ko syang walang nakikita maliban sa madilim na looban ng basurahan. Bahala nga sya dyan.

At dahil nagtransfer ako ng school kaya umalis na rin kami ni mama sa dati naming bahay. Nasa squatter area na kami ngayon.

Joke lang.

Nasa isang village na kami ngayon. Ayokong sabihin kung saan at baka kidnapin nyo pa ako para lang makuha ang pirma ko. Duh

"Miss Leah, pinapatawag po kayo ni Ma'am Jackie."

Tawag pansin sa'kin ng isang empleyado.

"Okay"

I smiled and went off right next to ma'am Jackie's office.

"Good morning ma'am Jackie. Pinapatawag nyo raw po ako?"

Kasalukuyan syang umiinom ng kape. Kaagad naman syang ngumiti sa'kin habang nilalapag sa office table nya ang umuusok usok pang tasa ng kape.

"Ah yes. I have a news for you. Which one would you prefer? The bad one or the good one?"

"Yung good po muna."

Nakangiti pa rin sya.

"Okay, I would like to congratulate you Leah since you are promoted as the CEO's new secretary."

Napabilog agad ang mata ko.

"While the bad news is, you are no longer my secretary."

Batid ko sa boses nito ang lungkot. I've been her secretary for two straight years. Ma'am Jackie is one of the so-called beast in this office. Walang nakakatagal sa kanyang sekretarya. But I was different. Hindi ako natakot sa awra nya.

Kahit ilang beses pa nya akong pahirapan sa trabaho o pagalitan eh hindi ako sumuko o nagreklamo man lang. She fined it amusing. At simula nun eh mas nagkalapit pa kami.

"Alam mo namang ikaw lang ang nagtagal sa'kin. Pinagdadamot kita actually. You're too different from the others you know that. But even if I'd say no, I couldn't since it's the CEO."

"Pero bakit po ako? Eh two years pa naman po ako sa trabaho. Yung iba nga dyan pitong taon ng naninilbihan bilang sekretarya pero ni hindi pa napopromote. Parang ang unfair naman."

Tinaasan nya lang ako ng kilay.

"Bakit? Ayaw mo ba?"

"Naku! Hindi naman po sa ayaw ko. Ang kaso lang, baka kung ano pong sabihin ng ibang empleyado. Maybe they'd think there's a favoritism."

"Why would they think that way? Miss Buendia, I don't even know if you're aware but you deserve the promotion. You worked hard for this so there's nothing to doubt for."

"Pero paano po kayo?"

"What about me?"

Napabuntong hininga ako.

That Gay Who Catches My HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon