Te Amo (I Love You)

Chapter 7

CHAPTER 7 (EDITED)

"Good morning mom!" I greeted mom. She's having her breakfast already. Err. I wish mom is not on her tiger mood.

"........" mom

And as expected! Mom didn't respond. Psh! Galit nga siya.

"Eat your breakfast now Iya. Malalate ka na sa school." bigla niyang sabi.

I looked at my wrist watch.

O.O? 7:32 am? It is past 7:30 already?

"I need to go now! I'll just have my breakfast there sa school na lang. Bye Mom!" then naglakad ako agad palabas.

"Ma'am, tara na po?" ow! That's my driver.

"Yeah! Hurry!" then pinagbuksan na niya ako.

Ow! Hi ^_^ You're there na pala.

Oh well, I just want to tell you again guys na yung sa mga chapters na nauna? Those scenes are just my dream. A weird dream -_-

Nakakaewan lang. Gusto ko si Renz--what is that guy's surname again? Nah! I don't care!--It's just that, I don't know him at all. He doesn't exist. Nakilala ko lang siya dun sa dream ko--ow! I repeat, WEIRD DREAM.

Kurt, Daisy, Aliyah. They're real. Kurt is my friend. Parang yung nasa dream ko lang din kaso nga lang, nakilala ko lang siya sa Canada last year. And kasama ko siyang umuwi dito sa Philippines. He's a Filipino too.  And same school ang papasukan namin. Actually ngayong lang ako nakarating dito sa Pilipinas, hindi dahil sa dun ako pinalaki sa Canada since I was a kid, pero dahil sa isang araw na doon na lang ako nagising at yun lang ang mga naalala ko. May amnesia ako actually and I stayed sa Canada for one year with my mom. And doon ko nga nakilala si Kurt na naging matalik kong kaibigan.

Si Daisy? Ow! That bitch. She's my best friend. I don't even think na yung nasa dream ko, siya yung makakaaway ko. Hahaha. Funny, mas mean pa ako kaysa sa babaeng iyun. Duh! Nakakainis nga na inapi-api pa niya ako doon sa panaginip ko, mas apihin naman siya kaysa sakin sa totoong buhay.

And that Aliyah. Psh! She's the one who's the nerd, not me. Kaya nga nagtataka lang ako bakit ko siya friend--best friend doon sa weird dream ko? More definition about her? Okay. Siya yung isang kumakalat na virus sa school. She's nerd. Weird. What else? Hindi ko na alam. Hindi ko din naman pala kilala yun -_-. Pinakilala lang siya sa akin ni mom and super hate ko siya sa mga sinabi sakin ni mom na mga pinaggagawa niya sa school. Nakakairita siya. Siguro kung mamimeet ko na siya personally baka masampal ko iyun.

"Ma'am andito na po tayo." driver

"Okay." then ako na mismo nagbukas nung door.

*KRIIING! KRIIING!*

Daisy calling....

O.o?

AKO: yes?

DAISY: Nasaan ka na?

AKO: In front of school? Why?

DAISY: Just stay there okay? Wait for me.

AKO: why---

DAISY: I told you to stay there. Wait for me there. Huwag mo akong tataguan! Ipapahuli kita kay Kurt!

AKO: who told you---

*TOOT..TOOT..TOOT.*      

Aba! Binabaan ako? Ang bastos nun ah!

Actually, hindi pa kami nagkikita ni Daisy sa personal. Nag-uusap lang kaming dalawa through Skype. Paano ko siya nakilala? Siya yung unang pinakilala ni mom sakin pagkadilat na pagkadilat ng mga mata ko nung may amnesia na ako. Mom introduces her to me as my best friend.