Beside The Tree

Chapter 7

Raine

My Past Memories

Di ko na talaga alam. Hiyang-hiya na ko sa sarili ko. Di ko alam kung saan kami pupunta. Pero mahalagang makalayo kami dun sa maraming tao, nakakahiya. Lalo na sa lalaking 'to. Di naman kami close.

Nakarating kami sa fountain ng mall. Huminto kami sa isang bench na nasa gilid don. Agad akong umupo habang matalim akong tinititigan ng lalaking nasa harap ko ngayon. Di ako makatingin ng maayos sa kanya

Nahihiya na talaga ako

"Are you okay?" Tanong nya sakin. Maya-maya pa umupo na sya sa tabi ko

Tumango nalang ako bilang sagot sa kanya

Binasag kami ng katahimikan.

"Thank you.." Pabulong kong sinabi sa kanya habang nakatuon lang ang mata nya sa fountain.

"Its okay.. Uhm, may I know your name?" bumaling sya sakin at malamig nyang kinausap ako

Huminga muna ako ng malalim. Sana tama 'tong gagawin kong pagbigay ng pangalan ko sa kanya. Pero sa tuwing naaalala ko yung mga nagawa nya saking mabuti, nawawala ang isip ko na pag-isipan sya na isa syang masamang tao.

"Raine."

Tumango sya at itinuon uli ang atensyon sa fountain

"Im Drew"

"Thank you ulit." muli kong salamat sa kanya

"Bakit wala ka sa klase mo?" Tanong nya sakin

Its obvious to know that we're in the same school because of our uniforms, di na namin kailangan mag tanungan, kaya alam nya may klase naman talaga kami. Pero sya?

Nahihiyang yumuko nalang ako. "Pero ikaw? May klase ka din diba?"

"Yeah." simpleng sagot nya

"Pero bakit wala ka din sa klase mo?" Tanong ko ulit sa kanya

"Its none of your business. Sorry. Im just stupid student, hobby ko na mag cutting classes."

Okay

Nag pout nalang ako ng labi ko.

Nagulat ako ng bigla syang tumawa. What? Stupid nga..

"If im not mistaken, i think you also?" .. Pigilan nyo ko!!!

"Scuse me, but I dont really think that someday I'll wake up to filled my day for some nonsense hobby like how you've done for a counted dates of yours. You don't know why im here. I imagine my self, I know maybe someday Im became stupid as you like this day. But Im pretty sure, I always contain a valid reason why I've came to that or this situation. Unlike you. So don't accuse me if... " Diin kong sambit sa kanya at putol dahil hindi na nya dapat malaman malaman kung ano bang kailangan ko dito.

"Scuse me too. But you don't know my whole me. Pwera nalang kung kikilalanin mo ko" Nakangising sinabi nya sakin.

Stupid nga, pero honest sya! Ngayon na i-imagine ko na kung gaano ka spoiled brat to..

"Im not interested.." Aalis na sana ako pero bigla nyang hinawakan ang braso ko

"Come on. I know you're just shy. Dont be." Sabay kindat nya sakin. Aba! Nakakaloka 'to hah!

"Ano ba yan! Medyo mahangin!!" Sarcastic kong sinabi sabay paypay ng nga kamay ko sa sarili ko

Ngumingisi sya! Wow! Nako hindi ko na talaga kayang magpigil.