ท่ามกลางความเงียบสงัดยามค่ำคืน
คนสองคนเดินไปพร้อมกันโดยที่ไม่มีใครเอ่ยคำใดออกมา
ความเงียบที่เกิดขึ้นกับบรรยากาศแสนอึดอัดทำให้คนตัวสูงข้างๆกันสัมผัสได้ถึงความผิดปกติบางอย่างจากคนคุ้นเคย
วันนั้นอยู่กับใครกันนะ
คนตัวเล็กกว่านิ่งเงียบเหมือนใช้ความคิด คำถามปรากฏขึ้นในหัวพร้อมภาพสะเทือนใจที่มีแต่ตัวเขาเท่านั้นที่เห็นฉายวนเวียนซ้ำไปมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ความกังวลถาโถมเข้าใส่
เป็นอะไรหรือเปล่านะ
คำถามปรากฏขึ้นในความคิดอย่างรู้สึกเป็นห่วง เพราะคนข้างกายแทบไม่เคยแสดงออกแบบนี้
อยู่ๆ โมมิเคนก็หยุดเดินเสียดื้อๆ
"นายเป็นอะไรหรือเปล่าเคนจิ"
อิเคที่กำลังคิดหาสาเหตุของความผิดปกติอยู่ถึงกับชะงัก
โมมิเคนที่นิ่งไปตัวสั่นน้อยๆตามแรงสะอื้น
"วันนั้น.........."
..
..
..
/ภาพตัด/
..
..
นักอ่านทุกคนสะดุ้งตื่นจากความฝัน
ฟิคนี้ไม่มีอยู่จริง
Happy April's Fool Day
--------------------------------------------------------
ขออภัยทุกคนมา ณ ที่นี้
ด้วยรักและคิดถึง
จากเราเอง
ปล.ด่าได้แต่อย่าแรง เรือลำเล็กเดี๋ยวกัปตันตกน้ำ
YOU ARE READING
[OS/SF] IKExMOMIKEN (SPYAIR)
FanfictionThere is nothing. Just me and you.. ปล.จำนวนปีในแต่ละเรื่องไม่เท่ากันนะคะเพราะตอนที่เริ่มเขียนเรื่องแรกรู้แค่ทั้งสองรู้จักกันตอนม.ปลาย หลังจากนั้นถึงได้รับข้อมูลเพิ่มเป็นตั้งแต่ม.ต้น และตั้งแต่ประถมตามลำดับ(ล่าสุดอิเคบอกว่าเจอกันตั้งแต่7ขวบ) ขออภัย...