Düşlerimi Yıldızlara Asarım

#5.BÖLÜM'DEMİRLİ!'

Alessia-Cara~Here🎶

"Beni kitaplara kaçıran ne çok insan var."
Cemil Meriç

|5.BÖLÜM|

Hani insan birşeye çok şaşırıp ona takılır ya, ama ne kadar o andan çıkmak istesede,transtan çıkamaz.
Sonra hayal zanneder ama gerçektir.
Anlatabildim mi bilmiyorum ama benim yaşadığım olay tam olarak bu.
Bugün Ali'nin yanımızda ki evde oturduğunu anlayınca çok şaşırmıştım.Yani bide o müzik olayı var.
Acaba benim söylediğimi anlamışmıdır.Hiç aklımdan çıkmıyordu.Başkası olsa takmazdı ama ben böyle şeylerden çok utanırdım.Ne bilim şimdi yarın okulda onun olduğu yerde olmak istemem.
Elimle yüzümü ovaladım.

"Offff!"

Okuldan geldiğimden beri odamda oturup düşünüyordum.Neden bu kadar büyütüyordum ki,görürse görsün.Zaten birbirimizi tanımıyoruz.

"Tanısan sanki nolcak Talya,"diye kendi kendime söylendim.

Ayağa kalkıp aşağı indim.Ablam salonda oturmuş dosyalarla uğraşıyordu.

"Ablaa,hayırdır bunlar ne?"

"Sorma canım,büyük bir operasyon olucak.Onun için çalışıyorum."

"Peki operasyonun ne olduğunu sorsam",deyip tek kaşımı kaldırdım.

Genelde ablam işiyle ilgili pek konuşmaz.Haklıydı aslında, gizliydi işleri sonuçta.
Ablam bana kararsızca baktıktan sonra derin bir nefes alıp konuştu.

"Uyuşturucu kaçakcılığı..diye mırıldandı."

Anladım gibisinden başımı salladım.
Karnım da acıkmıştı.Birşeyler yesem iyi olucak.

"Abla ben tost yapıcam kendime,sen de istermisin?"

"Yok Talya,ben aç değilim sen ye."

Arkama dönüp mutfağa doğru adımladım.Dolaptan salam ve kaşar çıkartıp doğradım.Ekmek dolabından da kendime göre ekmek çıkarttıktan sonra arasını açtım.
Herşeyi hazırladıktan sonra da tost makinesini prize taktım.Ekmeği de koyduktan sonra kendime bir fincan çay koydum. Tostta oldunca peçeteyle sarıp,elime aldım.

Salona geçip oturduktan sonra tostumu yemeğe başladım.Ablam hâlâ çalışıyordu.

☆☆☆☆☆

Aynaya bakıp saçlarımı düzelttim.
Çantamı da alıp aşağı doğru indim.
Ablam erkenden gitmişti.Bu aralar işleri yoğundu.Akşam da geç geleceğini söylemişti.Önceden annem böyle zamanlarda ablam gelene kadar uyumazdı.Saat kaç olursa olsun.Alışamamıştı bir türlü polis olmasına.İçinde hep bir korku olurdu.
Bende tek kahvaltı yapmak istemediğimden direk evden dışarı çıktım.
Okulda birşeyler atıştırırdım.
Kapıyı kapatıp anahtarı çantama koyduktan sonra bahçeden çıkıp yürümeye başladım.

Yürürümeye devam ederken, çantamdan kulaklığımı çıkartıp telefonuma taktıktan sonra, sevdiğim şarkıdan bitanesini açtım.
(Alessia-cara~Here)
Bu şarkıyı seviyordum.Çok güzel sesi vardı kızın.Ama ne dediğini ne siz sorun ne ben söyleyeyim.Güldüm.Fazla ingilizcem yoktu bu yüzden anlamıyordum pek.Sadece dinliyordum.İlla anlamak gerekmez bence...

Kolumdan çekilmemle,geriye doğru  savruldum.
Şaşkınca karşımdaki kişiye baktım.

"Madem müzik dinliyorsun önüne bak o zaman.Araba çarpsa...Birşey olucak şimdi görüceksin."

Şok içerisinde kafamı salladım.

"T-tamam"

Arkasını dönüp,hızlıca okula doğru gitti.