Γυρνάω και βλέπω την ώρα και αναστεναζω. " 7:45..." Λέω και γυρνάω καλύτερα παίρνοντας το μαξιλάρι στην αγκαλιά μου. Νοιοθω ότι ο διάλογος που άκουσα ήταν συμμαντικος.... Γιατί όμως δεν μπορώ να θυμηθώ τίποτα. Δάκρυα αρχίζουν να κιλουν βρεχοντας το μαξιλάρι. Πιάνω το κεφάλι μου που άρχισε να με πονάει και πιάνω το ανάγλυφο ενός καρουμπαλου. <<Γιατί κάνω βλακιες; εγώ φταίω που με τυμορισε τόσο άσχημα! >> σκέφτομαι και ακόμα πιο πολλά δάκρυα απελευθερωνονται.

Τα μάτια μου όμως μετά από ώρα έχουν στερεψει από δάκρυα και τσουζουν. Θέλω να μείνω σήμερα όλη μέρα στο κρεβάτι δεν έχω δύναμη ούτε να συκοθω. Όμως αξαγκαζω τον εαυτό μου να πάρει την απόφαση να πάει στο μπάνιο να κάνει ένα ντουζ. Ίσως να με ηρεμήσει κι όλας. Με αναλαφρα βήματα συκονομαι από το κρεβάτι και πάω στην πόρτα του δωματίου μου. Ανοίγω την σιρταριερα και περνώ μερικά ρούχα χωρίς να κοιτάξω και την κλινω πάλι προσεκτικά. Ανοίγω την πόρτα και στις μυτες των ποδιών μου τρέχω στο μπάνιο.

Με το που ανοίγω το φως τα μάτια μου κάνουν λίγη ώρα μέχρι να συναντηθισουν. Όταν συνηθίζω το φως παρατηρώ σοκαρισμένος στον σπασμένο με καφέ λεκέδες καθρέφτη τα νέα σημάδια μου.<<Αυτός ο καθρέφτης δεν νομίζω να ήταν ποτέ του καθαρός τώρα που το σκέφτομαι.>> Καλύπτω το στόμα μου για να μην ουρλιάξω. Έχει κοκκινισει και σε αρκετά σημεία έχει μελανιασει εντελώς.

Ανοίγω την βριση και μπαίνω μέσα στην μπανιέρα. Το νερό μου καίει ελάχιστα το δέρμα. Χαϊδεύω τα χέρια μου πιέζοντας την σάρκα μου σε μερικα σημεία. Πονάνε πολύ και σε όλο μου το σώμα. Ανοίγω το σαμπουάν βάζω λίγο στο χέρι μου και ξεκινάω να το απλώνω σε όλο το κεφάλι μου κάνοντας μασάζ. Και μετά τρίβω απαλά με το χέρι μου όλο μου το σώμα.

Ιστερα που τελειώνω το μπάνιο μου τιλιγω μία πετσέτα γιρω από τους γοφούς μου και βγενω. Ξανά κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Το δέρμα μου έχει κόκκινισει περισσότερο. Την προσοχή μου τραβάει μια μεγάλη χαρακια στην κοιλιά. Με τον δείκτη ακολουθώ την πορεία μιας χαρακιας που τράβηξα έναν χρόνο πρίν. Τότε θυμάμαι που είδε ο Phil μια κατά λάθος και φρικαρε. Μου απαγόρευσε να κάνω κάτι τέτοιο ξανά στον εαυτό μου... Όμως το ξανά έκανα.. Εφτασε σε σημείο​ να μου κλέψει την λεπίδα για να μην το ξανά κάνω.

Στιριζομαι στον νιπτιρα. Υποσχέθηκα να προσπαθήσω να το σταματήσω... όμως μου είναι πολύ δύσκολο. Θέλω να δώσω ένα τέλος, είμαι συγγουρος ότι δεν θα προσέξει κανείς την απουσία μου. Για την ακρίβεια αυτό το άτομο θα πονέσει χάρης εμένα και τις αποφάσεις μου. Το μόνο άτομο που δισκολα μπορώ να πω ψέματα.

10 DaysΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα