Does Forever Exist?

24- Daile

Xia's POV

Ilang araw na kami ni Daile dito sa mansion at wala namang mga unusual na nangyayari. Di rin nagparamdam si Dylan and Kevin is still with his family. Si dad at mom nag babakasyon sa Maldives, feeling young sila eh habang si Kuya is focused sa business.

"Baby Daile, mall tayo ngayon? Boring na dito sa bahay eh." nakangiti kong pahayag sa kanya at lumabas naman ang dimple niya nang ngumiti ito at tumango ng sunod sunod.

"Yes mommy! I'll change." Agad itong tumakbo pataas sa kwarto at sinundan naman ito ng yaya niya. Ako naman pabalik na rin sa kwarto ko pero tinawag ako ng kasambahay.

"Ma'am."

"Bakit?"

"May sulat po kayo."

"Kanino galing?"

"Di ko po alam, ma'am." Binigay na niya sakin ang sulat at nagpasalamat ako.

Tinignan ko ang labas ng envelope at nakatatak roon ang pangalan ng isang sikat na attorney.

Nanginginig akong buksan iyon at halos mapunit ko na ang papel. Nabalot ako ng kaba marahil may nararamdaman na akong hindi tama.

Ms. Xiamara Seidenfield,

I, Atty. Primitivo Salvador. Lawyer of Mr. Dylan Moraleon is calling you for a hearing and investigation, this coming friday. This is due to Mr. Dylan Moraleon's request for your child, Daile Seidenfield to have his father, Mr. Dylan Moraleon custody rights as a parent and guardian of the child. We are hoping for your presence. Thank you.

-Atty. Primitivo Salvador

Halos umiiyak na ako. Ba't niya ginagawa to? Pwede naman siyang makiusap eh.

May isang sulat pa at agad ko iyong binuklat.

Xiamara,

Kung tinatanong mo kung bakit alam ko at sigurado akong anak ko si Daile, pina DNA test ko siya. That night, nung welcome party, I took a strand of his hair. Unang tingin ko sa kanya lumakas agad ang tibok ng puso ko. I felt an uncertain connection. Nang tignan ko ang mukha niya, we have the same eyes and nose. So, I'm askinv you please give me the rights as a father to him. Huwag mo siyang idamay sa problema natin. He deserved more than that and he's a Moraleon combined with a Seidenfield, he should be given the world.

Here's the DNA result.

Requested by: Dylan Moraleon

Dylan Moraleon---Daile Seidenfield
Hair strand------- Hair strand

Result: 100% positive, biological parent.

Naitapon ko ang papel. Napaupo na lamang ako sa sahig at napaiyak. Naabutan ako sa ganoong posisyon ng anak ko.

"Mommy, are you fine? Why are you crying? Diba pupunta tayo sa mall?" Naguguluhan niyang tanong. He's still so young. Wala pa siyang alam.

"Next time na muna tayo mag mall, anak. I have an important thing to do. Okay lang ba?" Ngumiti naman ito pero hindi umabot sa mata.

"Yes. Basta promise me you'll be back before night time?"

"Promise."

"Okay! I'll watch movies nalang with yaya. Take care mommy, Wav you." He hugged me at iyon ang rason ng panibagong mga luhang rumagasa mula sa mata ko.

Agad na itong kumalas sa pagkakayakap sakin at tumakbo pabalik sa kwarto niya. Naghanda na rin ko para sa lakad ko.

Isang oras, tumatambol ang puso ko at sa wakas, narating ko na ang dapat pupuntahan ko.

Agad naman akong hinarang ng mga guards.

"Ma'am ano po kailangan niyo?"

"I need to talk to your boss."

"Ma'am may appointment po ba kayo? Wala po kasing sinabi na bisita." napabuntong hininga nalamang ako.

"Just tell him, I'm Xiamara Seidenfield." Tumango naman ito at may kinausap sa kanyang telepono.

"Ma'am nasa garden po si sir." Tumango naman ako at agad pumasok. Ba't ang laki ng mansion niya?

Agad ko namang nahanap ang garden and there, I saw him with Anna, Kriella. Ang saya nilang tignan, a happy family. Kaya ko bang ipagsiksikan si Daile sa kanila?

Nang lumingon siya sa akin, agad niyang binaba si Anna mula sa pagkakabuhat niya. Nag nakangiti nilang mga mukha ay sumeryoso.

"Yaya, Please bring Anna to her room." Utos ni Kriella.

Agad namang sumunod ang yaya.

"I guess you recieved the letter." Pagsisimula ni Dylan.

"What letter?" Pagtatanong ni Kriella pero di namin siya pinansin.

"Please, huwag na natin ito dalhin sa korte. Ayaw kong maranasan ni Daile na pinag-aagawan siya ng magulang niya sa korte." Mahina kong sabi.

"What? Anak mo si Daile? Akala ko kay Kevin!" Mataas na pagkasabi ni Kriella.

Ang ingay ng babaeng to.

"Oo. Anak niya si Daile. Akala ko nga anak niya rin si Anna, hindi pala." Nanlaki ang mata nito.

"You---" di niya natapos ang sasabihin niya nang magsalita si Dylan.

"Kriella, samahan mo ang anak mo. Xia and I need to talk alone."

"B-but---"

"Go. Now." Seryosong sabi ni Dylan at agad namanv umalis si Kriella.

"Okay, Xia. Di na natin paabutin sa  korte but I want my child to stay with me. Gusto kong bumawi sa mga panahong ipinagkait mo siya sakin."

"P-pero di k-ko kayang mawalay sa kanya. He's my life." Ngumisi naman ito.

"Then, marry me again."

"Ano? Paano si Kriella at Anna?"

"Ikaw mismo nagsabi. Hindi ko anak si Anna and for the record, when I sent you the letter, I told Lorenzo the truth and the man's happy as shit." Nanlaki ang mata ko. Paano si Kevin?

"You're worrying about Kevin? Mas pipiliin mo siya kesa sa kasayahan ng anak mo?" Shit. He's making me feel guilty.

"Hindi naman tayo kailangan magpakasal. Pwede mong hiramin si Daile." Umiling lamang ito.

"That would be stressful sa bata and besides, I'm a busy person wala akong panahon na mag long drive from here to your house. Gusto ko ring maranasan na magising araw araw at matulog na katabi ang anak ko. Na kumain ng sabay ng makita siyang masayang naglalaro." He became teary eyed.

"I wanna be with him every freakin' day. I didn't even had the chance to celebrate his first birthday. I was not there when he came to this world. I was not there when he first smiled, walked and talked. Hindi nga niya ako kilala and worst iba pa ang kinikilala niyang ama." Umiiyak na ito. Nilapitan ko ito at tinahan. He really loves his son.

Am I really selfish?

"L-let's start a n-new, Xia. For Daile, for us." Napalayo ako nang konti sa kanya.

"Let's  not move so fast, Dylan. Let's not shock other people, let's not shock ourselve, let's not shock our son. I'll think things through."

"Okay. Habang nag iisip ka I'll work on Kriella, Anna and Lorenzo. But please give me this one last chance. Para kay Daile. Para sa anak natin."

Para may Daile lang talaga? No more no less?

Tumango na lamang ako at agad na g tumalikod pero nagsalita pa siya.

"I love you and Daile. Please be with me." Shit! Yan ang mga katagang hinihintay ko noon pa! Totoo kaya?