Does Forever Exist?

8- Hired

Xia's wedding look. Above :)

Xiamara's POV

Narating na namin ni Shanaia ang bagong bahay namin ni Dylan or bagong bahay ko---parang ako lang ang titira dito eh.

"Xia, samahan na kita dito? Di naman ako busy eh." Suhestiyon ni Shanaia.

"Huwag na. Gusto ko ring magpahinga eh." Sabi ko gamit ang malumanay na boses.

"Sure ka ba? Di ba nakakatakot? Mag-isa ka lang." Di parin sang-ayon si Shanaia.

"No. I'll be fine. Nandyan naman si Manang Sonya eh. Pinadala ni mommy." I smiled at her para naman ma assure siya.

"Sure ka talaga ah? Pa annul na kaya kayo ng Dylan na iyon?" Natawa naman ako ng pilit sa sinabi ni Shanaia.

"Ikaw talaga oh! I'm really fine. Kapag tapos na ang crisis ng kompanya namin, I'll surely get an annulment." Ngumisi naman si Shanaia.

"Iyan ang dapat girl! Sige pasok kana at magpahinga. Huwag umiyak ah?" Pag-paalala niya at tumango lang ako.

Lumabas na ako sa sasakyan niya at pumunta sa main door. Binuksan ko ito gamit ang susi na binigay ni Dylan sakin kanina. Bumukas nga ito at pumasok na ako.

Mas lalo akong namangha sa kabuuan ng bahay. Simple nga lang ito pero ang mga gamit alam mo talagang mamahalin. Hindi na rin nakakapagtaka napaganda ng pagka design ng bahay.

"Oh hija! Nandito ka na? Asan na si Dylan?" Pag tataka ni manang. Alam niya kasing bagong kasal kami.

"Ah may lakad po kasama ang mga kaibigan niya." I lied. Sorry manang.

"Huh? Diba bagong kasal kayo? Iyong batang iyon talaga. Teka? Kumain ka na ba?" Tumango lang ako kay manang.

"Sige manang. Tulog na po ako." Pag papaalam ko.

"Sige hija. Pahinga ka na."

Tinungo ko na ang hagdan at dumiretso sa master's bedroom. Kung namangha ako sa living room mas namangha ako dito.

Black and white ang kulay tapos may bookshelf at may nga libro na. Isang king size bed at may tig-iisang bed side table at lamp. May terrace din ito na makikita ang front yard.

Tinungo ko ang salamin doon na meron nang mga make-up, jewelries, at para sa buhok na nakahanda. Nilagay ko na doon and mga alahas na ginamit ko. At tinanggal ko na rin ang pag ka braid ng buhok ko. Tinungo ko ang walk in closet at nakita roon ang sarili king shoe rack. Nilagay ko na din doon ang heels na ginamit ko.

Hinubad ko na rin ang dress na suot ko at nag robe nalang. Tapos tinungo ko na ang bathroom.

Naligo at para mawala ang lagkit ng katawan. Matapos kong maligo nag bihis lang ako ng pajama.

Pagod na pagod rin ako sa araw na ito kaya di nagtagal nakatulog rin ako.

Kevin's POV

Nagising ako ng 6 am. Di talaga ako mapakali kung okay lang ba si Xia. Yung Dylan na iyon kasi eh!

Tumunog ang cellphone ko at nakitang nag text si Xia.

" Kita tayo sa Rita's Cafe. Di kasi makakasama si Shanaia. Tayo nalang Kev. :) Be there 8 am."

Sana nga Xia. Tayo nalang.

Naghanda na ako at nung mag 7:45 na dumiretso na ako aa Rita's. Doon natagpuan ko si Xia na nagkakape habang kumakain ng sandwich.

"Hey!" Bungad ko sa kanya.

"Good morning Kevin!"

"You look tired. You fine? Umuwi ba si Dylan kagabi?"

Umiling lang siya. Alam kong sagot iyon sa dalawa kong tanong.

"He's really not deserving. Why did you marry him? Masasaktan ka lang."

"Mahal ko siya. Kahit sandali lang makaramdam ako na asawa ko siya."

"Asawa? First night niyo di ka nga inuwian."

"Kevin, I'll be fine." Napabuntong hininga nalang ako.

"Sorry. Bakit mo pala ako pinapunta dito?" Pag chechange topic ko.

"Help me find a job." Simple niyang sabi.

"Job? Ba't di sa company niyo?"

"Ayaw kong maging obvious kila mommy na nay problema kami ni Dylan."

"Ba't di ka magpatulong sa asawa mo? CEO na iyon ng kompanya nila."

"Ayaw mo ba akong tulungan Kevin?"

"Hindi naman sa ganun. Ano bang gusto mong pasukang trabaho?"

"Fashion ofcourse."

"Aha! I have a friend na nag mamay-ari ng isang sikat na clothing store. Mi Amore Fashion. Ring a bell?" Tumango naman siya.

"She needs another designer. Are you willing?" Nagliwanag ang mukha niya.

"Ofcourse! Puntahan na natin siya? Dala ko na ang credentials ko." Masaya niyang sabi habang pinapakita sakin ang folder na dala niya. Good thing umaliwas na ang mukha niya.

"Alright."

Sumakay na kami sa sasakyan ki dahil hindi siya nagdala ng sasakyan. Dumiretso na kami sa Mi Amore.

Pagpasok namin agad kaming sinalubong ni Paulene.

"Oh Kevin! You're here and you brought a girl! Is she the one?" Napangiwi naman ako sa kanya. Paulene is 5 years older than me magkakakilala na kami since bata kami kasi they're a family friend.

"No Paulene! She's applying for the designer spot." Simple kong sabi. Sana she's the one na nga kaya lang she's married to a jerk and she's in love with him even if he's loving someone else. Martyr kaming dalawa.

"Oh may I see you credentials, dear?" Agad naman binigay ni Xia ang folder niya.

"Sure. Here it is. By the way, I'm Xiamara Seidenfield-Moraleon." Napakuyon ang kamao ko nang nabanggit na niya ang bago niyang apilido.

"Oh you're a Seidenfield-Moraleon. Ba't di ka sa company niyo nagtatrabaho?" Pang uusisa ni Paulene.

"Business isn't my forte. I also want to be independent and I love fashion so much."

"Oh that's good. I see that you studied fashion abroad. You're credentials are good."

"Thank you." Masayang sabi ni Xia.

"Hmm. What type of designs are you most good in?"

"I'm good in evening gowns and cocktail dresses."

"Brilliant! You're hired! You can start the day after tomorrow!"

"Thank you very much, Ma'am Paulene!" Masiglang sabi ni Xia.

"Don't call me ma'am. For sure malapit lang ang edad natin and since magkaibigan kayo ni Kevin, I'll be your friend also."

"Oh okay Paulene. See you then!" Masayang sabi ni Xia.

"See you! Bye!" Pagpapaalam ni Paulene.

Patungo na sana kami ng pinto nang hawakan ni Paulene ang braso ko.

"Take care of her. She's fragile." Seryoso niyang sabi.

"Paano mo nasabi iyan?"

"She's too transparent. I could sense that her emotions aren't fine. Right?" Napatango nalang ako kasi tamang-tama siya.

"You're weird." Napatawa nalang siya at ako lumabas na ng store.