Bölüm 10 (Gıcıklık)

3.1K 125 0
                                    

-"Peki bugün hastaneden çıktın bu yüzden senin istediğin olsun. Nasılsın diye sormak istemiştim aslında ama heyheylerin üzerinde yine ?"

-"Ne diyosun sen be adam ?"

-"Beni tanımadığını söyleme lütfen ?" Evet tanımıştım önce o pis sırıtışı gelmişti aklıma sonra yeşil gözleri...

-"Ne istiyorsun benden ?"

-"Az öncede belirttiğim gibi nasılsın diye sormak için aradım."

-"Ha, şu mesele idare eder, iyi diyelim iyi olsun. Zahmet etmeseydin keşke, sonuçta yalnız biriyim artık alışmam lazım."

-"Seni almaya geliyorum hazırlansan iyi olur. Yalnız kelimesini bir daha ağzına alırsan bozuşuruz. Seni kendi himayem altına alıyorum küçük hanım."

-"Dur bekle-" Telefonu yüzüme kapatmıştı. Lanet olsun bir türlü rahat bırakmıyorlardı. Herneyse, sonrada dinlenebilirdim. Üzerimdeki paspal ve bir o kadar da pis olan kıyafetlerime baktım ve daha düzgün bir şeyler giymeye karar verdim. Öncelik sırası tabi ki banyonundu.

Sıcak suyun altındaki telaşımdan sonra -beni böyle görmemesi için acele ediyordum.- dolabımın önüne gittim ve giymek için bir şeyler baktım ama bulamadım. Ya cicili bicili elbiseler vardı, ya da sıradan bir görüşme için abartılı kıyafetler. Bu sefer spor kıyafetlerimin bulunduğu çekmeceleri karıştırken, çirkin bir korna sesiyle irkildim.

Perdeyi açıp baktığımda arabanın içinden el sallayan bir adam gördüm. Bu o'ydu, ve sanırım beni dantelli külodum ve onun takımı olan siyah destekli südyenimle görmüştü. Lanet olsun. Anında perdeyi çektim ve ispanyol paça bir kot ve üstüne normal bir tişört giydim.

Gıcıklık bu ya yerlere kadar uzanan bir sabahlık giyip aşağıya indim saçlarım hala ıslaktı.Kapıyı açtım arabada sanıyordum ama bahçedeydi. Beni duyabileceği kadar bağırdım.

-"Hiçbir yere gelmiyorum !" Beni baştan aşağı süzdükten sonra o pis sırıtışıyla konuştu.

-"O zaman ben gelirim !"

LanetliTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang