"Who are you, lady?"
Hindi ko pinahalatang nagulat ako sa pagsulpot ng lalaking nasa harapan ko, sa halip ay pinaningkitan ko lang ito ng mata. If they are fearless. I'm the most fear of that fear. Kailangan walang katakutan. Kailangan maging matapang. Nang sa ganon, mamukodtangi ako sa lahat. Hindi mabubuhay ang mga taong mas pinangungunahan ang takot. Because in this world, you will not survive if you let fear consume you.
"I'm the one who will kill the shit of you." Madiin kong sabi dito. Inilabas ko ang paborito kong katana at mabilis na lumapit sa kaniya pero laking gulat ko ng wala na siya sa dating puwesto niya kanina.
What the hell was that? How can be that fast?
"Wag kang mandaya. Nakatowel lang ako. That's unfair."
Parang umakyat naman lahat ng dugo ko sa mukha ng mapagtanto ang sinabi niya. Mahigpit ang kapit nito sa tuwalyang nakabalot sa kaniya at nakahawak din siya sa hamba ng banyo na hindi ko napansin kanina.
"Don't worry hindi ko tatanggalin to. Masyado pang bata ang mata mo."
Nanliit ang mata ko sa sinabi nito. Ang kapal ng mukha!
"Magtago ka sa banyo habang naliligo ako. Para pag pumasok ang mga bantay hindi ka nila makita."
"Do you think susunod ako sayo? Malay ko bang bigla mo na lang akong gahasain sa loob?"
Napatigil ito at pinukol ako ng masamang tingin. Pero dahil ako si Rhinna, hindi ako matitinag. I'm not named as Rhinna, without a cause.
"And you think gagahasain kita? I don't do that kind of thing. Hindi ako ang nanggagahasa. Ako ang ginagahasa."
Sinundan niya pa ito ng nakakainis na ngisi. Siguro noong umulan ng kayabangan ay wala siya.
Siya kasi ang namimigay.
"Shut up."
"You too. Paparating na sila. Kung ako sayo susunod na lang ako sa sinabi ko."
At tuloy tuloy itong pumasok sa banyo. Hindi sana ako susunod pero nakarinig ako ng maraming yabag ng paa. And shit alam kong makokorner nila ako kung hindi ako magtatago. And sa safest place is that fvcking cr.
Kahit labag sa loob ay pumasok ako. At naabutan ko siyang nakatayo sa ilalim ng shower. Tinaasan ko ito ng kilay bago ako tumalikod. And this is hell. Narinig ko ang pagalpas ng tubig mula sa shower at mas nainis ako. How dare him to put me in this kind of situation?
Bakit din kasi ako pumasok pa sa silid niya! Sht.
"Don't worry hindi ako naliligo, binuksan ko lang ang shower para maisip nilang naliligo talaga ako."
Napahinga naman ako ng malalim dahil doon. Tss.
Maya maya pa ay nakarinig kami ng mga yabag sa labas. Paniguradong nililibot na nila ang kwarto nitong lalaking ito.
"Sir Wein?"
"What?"
Lumingon ako dito at tinitigan ng matagal. Gusto kong makasiguro na hindi niya ako ilalaglag. Hindi ko maipaliwanag kung bakit ako nagtiwala sa kaniya. Basta ang alam ko lang ay maaari niya akong matulungan para makaalis sa impyernong ito.
Hindi pa talaga siguro ito ang tamang oras para lusubin ang mga Imperial. Hindi pa talaga siguro ako handa. O baka sadyang marami lang talaga ang nagiging hadlang.
Si Rovanno.
I trusted him. Really. But fvck! How dare him to betray me?! He just dumped me a while ago! Ang buong akala ko ay kakampi siya! Ang buong akala ko ligtas ako sa kaniya pero tangina... hindi pala.
