Fırtına Çiçeği

Sonsuz Kış (Final)

Şarapları ben kadehlere doldurmuştum. Kyran almıştı ve bana bakarak bir yudum içmişti. Bende ona gülümsedim. Şarabın tadı güzeldi. Keskindi ama hoş bir tat bırakıyordu.

Kyran " Bugün, bütün gün odamdaydım. Senin ile ilgili olan bu gerçeği sindirmeye çalıştım. Her an Adrian'ı öldürme emri verecek gibiydim. Sırf yaşaman için, Adrian'ı öldürtebilirdim."

" Bunu yapmana engel olurdum." dedim.

" Ruhun bile duymazdı, bundan emin ol. O Gona denilen cadıyı çağırtıp, öldürürdüm. Böylece sen yaşardın." Dedi ve güldü.

" Neden yapmadın ?"

" Yapsaydım, bu sefer bana çok kızardın. Hatta Adrian'ı geri döndürmek için kendini öldürürdün. Böyle bir son istemiyorum."

" Beni benden iyi tanıyorsun."

" Başka bir yol yok, biliyorum ama buna dayanamıyorum. Çözüm elimde ama yapamıyorum. Bu beni çok zorluyor, Deitra. Adrian kardeşim olabilir hatta ikizim. Fakat seni o kadar çok seviyorum ki, her şeyi gözden çıkarabilirim." Dedi ve kadehini bir dikişte bitirdi.

Şarabını kendisi koymuştu. Ben ise bardağımla oynuyordum.

" Kyran, bana olan aşkın sayesinde bu noktalara geldik." Dedim sessizce.

Kyran " O zaman neden Adrian'ı yaşamasını istiyorsun ?"

" Çünkü yaşamasını istiyorum. Onu zaten öldürdüm. Bir daha öldüremem ki!"

" Ah, kendisi o ölü gösterdi!"

" Ondan önce bir mahkûmdu. İftiralar yüzünden ceza alan bir prensti. Hayatını karartığım birisinin, tekrardan hayatını karartamam. Ben bu değilim."

" Kendi yaşamını feda ediyorsun."

" Umurum da değil. Demek ki, benim hikâyem de burada bitecekmiş. Kimse kaderi değiştiremez."

" Delireceğim. Delireceğim! Gözlerimin önünde eriyorsun ve ben bir şey yapamıyorum."

" Başka konulardan konuşmaya ne dersin? Buna inanamayacaksın."

" Ne ? Adrian'ı öldürmeye mi karar verdin?" dedi ve gözlerimi devirdim.

" Beni yoruyorsun, Kyran. Gücümü sömürüyorsun."

" De bakalım."

" Babamla barıştım." Dedim ve dikkatle bana baktı. Şaşkın bir ifade vardı.

" Cidden mi ? Baban ile aranızda buzdan dağlar vardı."

" Kendisi affımı istedi ve bende affettim."

" Kalbin yumaşamaya başlamış, farkında mısın?"

" Ah, aşkım! Benim kalbim hep sert olarak hatırlanacak. Kalbi sert, hükmü sınırsız bir hükümdarım." dedim ve kadehimi bitirdim.

" Babanın hapisten çıkmasını istemiyorsun, değil mi?"

" Hayır! Cezasını çekmeli. Fakat kendisi torunlarıyla tanışmak istiyor."

" Çocuklar buna bayılacak." Dedi alay eder bir sesle.

" Dalga geçme! Babam çok iyi bir öğretmendi."

" Evet, öyleydi. Bak, öğrencisi olan ben şu an ne konumdayım."

" Belki Darien dedesini sever, öyle değil mi? Bakarsın, benim yapmadığımı yapar ve babamı baş danışmanı yapar." Dedim gülerek.

" Darien'in yapacağı işi tahmin etmek çok güç. Oğlum ileride benden çok daha büyük işler başaracak, bunu göreceksin."