His Childish Girl; Her Bully Boy - COMPLETED

XXVI

Chapter 26: Fate.

Yana's POV

Kasama ko ngayon sila Tita Lei dito sa office nila sa mansion. Actually, library din. Nakakamangha nga yung dami ng libro. Naeengganyo uli ako magbasa. "Hija. Can you tell us the full name of your parents? I mean, adoptive parents or what." Napangiti ako sa huli niyang sinabi dahil halata namang ayaw niyang banggitin ang 'kidnapper'.

"Dad's name was Ivan Lorenzo and Mom's name was Irony Claress Lorenzo." Sagot ko habang nililibot ang mata sa buong library. Grabe! Pano kaya nila yan nalagay jan? Ang taas ng shelves!

"Wait. Was? Nagpalit ba sila ng pangalan? Saka, I thought your father's name is Jay Yvan Lorenzo? And your mother's name is Nicole Ann Lorenzo?" Umiling ako.

"That was their current name. Nagpalit sila ng pangalan when I was 12." Di ako mapakali sa pagkakaupo ko dahil may nakita akong isang section. Horror Novels! Oh my god. Gusto ko magbasa now na!

Nakarinig ako ng mahinang tawa mula kela Tito. Napakamot ako sa pisngi. I'm too obvious that I'm distracted. Eh kasi naman. I love books. >< "You're really are adorable." Napakurap ako ng pisilan pa ni Tita pisngi ko. Nginitian ko sila ng matamis. "Wag kang mag alala hija. You're a good person. Hindi kami gagawa ng kung ano para ihiwalay ka sa anak ko. Kung pwede nga lang eh ipakasal na kita sa kanya para maging anak ka na namin." Namula ako.

"Hala! Grabe naman kayo, Tita. Di pa po ako ready. >< Saka, aasarin lang ako ng walang katapusan nila Ba—Jonas." Nakagat ko dila ko ng muntik ko ng sabihin ang 'Baby'. Napayuko ako sa sobrang hiya.

"Ayos lang yan, Hija. *chuckles* We like you for him. To be honest, ngayon lang namin siya nakita na ganyan kasaya." Namamanghang sabi niya. Wow. Really?

"Talaga po?" Tanong ko. Tumango naman sila bilang sagot.

"So don't let our son go. *smiles* Matutuwa talaga ako kung kayo ang nagkakatuluyan. You are a perfect couple." Ngumiti lang ako ng matamis. Parang may naalala si Tita at biglang inabot sakin.

A picture. "That's the picture of my best friend, Elaine." Sabi niya. Kinusot ko yung mata ko kasi kamukha ko yung babae. As in. Kamukhang kamukha ko.

"I.. I look like her." Mahinang usal ko. Hindi makapaniwala sa tinitignan kong picture. Kung hindi lang sa kasama niyang lalake aakalain kong ako to. Grabe. Nakakatuwa! Mukha siyang manika.

"Yes. An d we're wondering about that." Napatingin ako kay Tito. Bakit? "Kung tama man ang hinala namin, she might be your real mother, Yana. You might be our Angel." Kumabog ang dibdib ko sa sinabi ni Tito. Nabalik ang tingin ko sa picture.

"If ever she's really are my mother, at least I already know who she is. Kasi Tita, sabi ni Dad. Nirape niya—Wait." Napakurap ako sa naalala ko.

"What is it, hija?" Napalunok ako. Baka siya na nga talaga yung Nanay ko.

Naluluhang nag angat ako ng mata. "D-Dad said, 'Siya ang nakabuntis kay Elaine.' B-Baka ako na nga.." Masyadong masarap sa pakiramdam ang nalaman ko. Sa wakas! Umiyak ako dahil sa tuwa.

"Oh my.." Niyakap ako agad ni Tita. "I can't believe I'll find her daughter. And I never thought you'll be my Goddaughter!" Ngumiti lang ako. Akalain mo yun?

"Me too, Tita.." Bigla akong nalungkot. She's nowhere to be found. "But we're not yet sure. And we can't find her.." Malungkot kong wika. Magsasalita pa sana si Tita ng magring ang telepono.

Sinagot ni Tito yon. "Hello? Oh. We almost forgot about it. Thank you. Prepare everything. We'll go there right away. Good. Bye." Binaba niya yung phone. "Ngayon pala yung meeting natin with our most important investor. Tsk. We really forgot." Sabi ni Tito.