2.BÖLÜM:BAŞ BELASI!!

En başından başla
                                    

"Bırak bileğimi uçak iniş yapınca düştüm ne var bunda ben sana cokmu meraklıyım!" Diye cirlayinca  gözlerini sinirle kapayıp açtı.

"Uçak iniş yaparken ayağa kalkmak neyin nesi oluyor! Beni kimseyle karıştırma yemezler bu numarayı anladın ! Tepemin tasını attırma sabrımı yeterince zorluyorsun!" Diye bağırınca bileğimi bırakıp yerinden kalktı. Neyseki sağ salim uçaktan inecekken etrafıma bakınıp gözlerim amcamı aradı valizimi alıp elime telefonumu aldım. Bu belalı uçaktan biran önce kurtulmak ve evime gitmek istiyordum. Amcamı görmemle koşarak boynuna sarılmam bir oldu.

"Yavaş güzel kızım boğacak misin amcanı hem sen beni bogarsan amcasiz napacaksin?" Diye gülünce bende gülüşüne karşılık kıkırdadim.

"Amcam benim cidden seni çok özlemişim ama sana sarılmamı istemiyorsan sarılmam." Diyip suratımı asinca bana dayanamayan amcam tekrar bana sarılınca mutlulukla gülümsemistim. İşte bu amcam bana zerre dayanamazdi tabi bende ona dayanamam ki. Şoför abide bana 'hoşgeldin kızım' diye karşılık verince gülümsedim arabaya amcamla binince oda valizimi yerleştirip şoför koltuğuna oturdu sabırsızlıkla eve gitmeyi bekliyordum.

***

Yol boyunca amcam için gerekli olan benim içinse hiç gerekli olmayan sohbetinden bahsedip durmuştuk. Ben hazır bir işe sahip olmak istemiyordum birşeyleri kendi irademle başarmak, çabalamak istiyordum ama gelinde bunu birde amcama anlatın.

'Holdingde bir işin var zaten başka işe ne gerek var' diye diretmesi her defasında aynı sözler ve ben bu lafın üzerine sadece susmayı tercih ediyordum başka ne diyebilirdim ki amcam ve yengem benim için bu işi uygun gördükten sonra diyecek söz bulamıyordum.

'Sende tutturmuşsun kendi işim diye kızım amcan sana güvenmiyor neden çünkü becereksizsin ah bide ben olacaktım dünyayı fethederdim.'

İçimdeki ses bile bana düşman acaba amcam cidden bana güvenmiyor olabilir mi? Yok canım niye güvenmesin ki yani o kadarda beceriksiz değilim herhalde acaba sesimin dedikleri doğru olma ihtimalini hesap edip düşünemiyorum bile ah ne diyorum ben ya amcam öyle bişey düşünse bunu yüzüme karşı söylerdi.

"Eve geldik kızım hadi in bakalım yengen şuan heyecandan seni kapıda bekliyor baksana." Dedi ve gülümsedi amcam. Bende arabadan inince yengem koşarak yanıma gelip sıkıca bana sarıldı. Canım yengem, anne yarım ne kadar özledim seni ah bir bilsen, gözlerim dolunca yengemin saçlarına doğru gözyaşlarım akmaya başladı. Kokusunu çokça içime çekip beline daha çok sarıldım.

"Defnee seni çok özledim. Anne bırakırsan Defne 'yi bende sarılmak istiyorum!" Diye huysuzlanan Ege 'yi görmemle yengemden ayrılıp küçüğüme doğru eğilip sıkıca sarıldım. Küçük kollarını boynumda dolayıp yanaklarımı suluca öpünce sarılmayı bırakıp elinden tuttum. İşte benim küçük ailem belki şuan yanımızda Meriç yoktu ama yinede ailemle beraber olmak beni mutlu ediyordu keşke Meriç 'te burda bizimle olabilseydi. Yengemde koluma girince hep beraber içeriye geçtik. Nedime teyze yanıma gelince 'hoşgeldin kızım' demesiyle ona sarılmam bir oldu. Nedime teyze bizim görevlimiz onu çok severiz, çok iyi bir kadın ne istersem beni kırmadan yapardı. Yengem araya girince ona doğru döndüm.

"Defnecim odan herzaman ki gibi hazır valizlerinde yukarıya çıkarıldı istersen sofraya hazır olana kadar bi duş al kendine gelirsin ne dersin kızım." Gülümseyen yengemi şuan öpücüğe boğmak istiyordum ama leş gibi olmuştum. Önce bir kendime gelip ondan sonra bu arzumu gerçeklestirebilirdim. Yukarı doğru cikmaya başlayınca odamın önüne gelmiştim bile bir oh çekip kapıyı açtım. Odamı nasıl bıraktıysam aynı öyleydi sadece ufak değişiklik yapmıştı yengem bunun için bizzat beni arayıp sormuştu bende sakıncası olmadığını söyleyince odamı biraz aydınlatmis yengemin zevkine her daim güvenirim doğrusu ama siyah beyaz olan odamı mavi karışımı eklemeleri hoşuma gitmesede sesimi çıkarmayacaktim emek var sonuçta odaya bakmayı bırakıp dolabı açtım. Yengem yeni kıyafetler almış olmalıydı çünkü hiçbiri benim değil ve üstünde hep etiketi duruyordu. Dolabımı kapatıp banyoya ilerledim ustumdekileri çıkarıp yatağın üzerine gelişi güzel attım. Güzel bir duş iyi gelecekti.
Duş alma faslım bitince bornozumu giyip banyodan çıktım cidden üstümdeki yorgunluk hafiflemisti resmen kendimi yatağa doğru bırakıp uyumak istiyordum çünkü uykum geliyordu hemde fazlasıyla ama önce karnımı doyurmalıydım.
Aklıma aniden o uçakta, lavaboda karşılaştığım sert bakışlı, huysuz adam geldi. Allahım resmen o adamla geçen zamanım kabustan ibaretti umarım birdaha karşıma çıkmaz ikinci kabusu yaşamak için daha çok gencim kalbim var sonuçta fazla adrenalin kaldıramaz.
Aslında aklıma takılan tek soru neden herşeye sinirli bakıyor hadi onuda geçtim hiçmi bir insan gülmezdi, özür dilemek gibi bir adeti olmadığı kesin acaba o küçük çocuk onunmuydu ah banane neden onu şuan düşünüyorum ki evliyse evli, bekarsa bekar beni ne ilgilendirir ki bu biraz daha onu düşünecek olursam kalacağım.
Dolaptan beyaz tişörtümü altıma şortumu giyip yatağıma oturdum. Şimdi Meriç olsaydı ayakkabılarımın bağcıklarını bağlatırdım onu özledim galiba ah geldiğimi haber vermeliydim merak etmiş olabilir. Komidinin üzerinden çantamı alıp içinden telefonumu çıkardım. Şarjım bittiği için telefonum kapanmışti yemek yiyene kadar şarja takıp sonra arardım. Telefonu şarja takıp odamdan çıktım.
Amcamlar salonda oldukları için bende salona doğru ilerlemeye başlarken amcamla yengemin konuşmaları dikkatimi çekti.

"Defne 'yi korumak benim görevim yanımda olmazsa onu koruyamam! Bu yüzden istediğini yapmasına izin veremem olmaz onu yanımdan ayıramam!"

Amcam ne korumasından bahsediyor?
Beni kimden koruyacaklar, neyden bahsediyorlar anlamış değilim...

BENİM PSİKOPAT MAFYAM(DÜZENLENİYOR) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin