Marked By A Billionaire

Chapter Thirteen: Found Out

Jackson's POV...

A quiet and peaceful atmosphere greeted me as I got out of the car. More than three years ago when my dark past happened between me and the girl who still haunts my mind up to this present time of my life. The place remained the same as before, the alley where I met the girl I loved even though I had never been able to recognize her that night. The warmth of her body I still seem to feel until now, the strange fragrant smell that I only found in her, even her soft kisses and her gentle caress on my skin that I still feel up to this day.

Magmula nang mapalayo ako kay Jayce tatlong taon ang nakararaan ay mas lalo lamang dumikit sa akin ang memorya na mayroon ako sa babaeng nakasama ko ng gabing iyon. It got closer to me to the point that I miss her even more, even though we only had only one night together. And it hurts to accept, but I still admit that I still love Jayce despite what I just recently found out about her. Subalit ang babaeng bumabagabag sa akin noon at hanggang ngayon ay nagkaroon na ng kakaiba't malaking parte sa buhay ko.

Siya at si Jayce lamang ang palaging laman ng isipan ko sa loob ng mahabang tatlong taon. At hindi ko maunawaan kung bakit ganito ang epekto nilang dalawa sa buhay ko kahit mahaba-habang panahon na ang nagdaan sa mga buhay namin.

Two years ago, I decided to continue finding the unknown girl in my past. Pero hanggang ngayon ay wala pa ring magandang balitang maibigay sa akin ang private investigator na kinuha ko para hanapin ang babae sa nakaraan ko. But I will never quit. They still continue finding her and I will never get tired of waiting. I just really need to find her, para sa ikatatahimik ng aking isipan at buhay. Kahit wala pa akong ideya sa maaaring mangyari kapag dumating ang araw na muli kaming magkikita ay patuloy ko pa rin itong hahanapin.

I just need her so bad. Especially right now that I am such a mess. I can't have Jayce, and I am afraid that I can't have her too.

Nawala ang aking pag-iisip nang maramdaman ko ang pag-vibrate ng telepono ko sa aking bulsa, sinagot ko ito agad nang makita ko ang pangalan ni Daddy sa screen. Marahil ay alam niya na ang biglaan kong pagdating dito sa Pilipinas. I told them I might come back next month here in the country, but when I found out something about Jayce ay mabilis kong tinapos ang lahat ng kailangan kong gawin sa Seattle at sumunod na sa kanila kaagad dito sa Pilipinas. 

"You should have atleast called us before you land. The media should know that you are already here in the country. Your Mom and I have at least prepared some welcome party for you, you're now the CEO of the Company, Son."  nang marinig ko ang sinabi ng ama ko ay hindi ko naiwasang mapailing dahil sa inis na akong naramdaman. Mula nang maikasal kami ni Brooklyn noon ay ako na ang ginawa niyang CEO ng kumpanya namin, nagfocus ito sa pag-aalaga kay Mommy na ngayon ay balik normal na ulit ang lahat sa kaniya. Kasalukuyan silang na rito sa Pilipinas para mag bakasayon lang. Si Mommy ang naghahandle ng kumpanya sa Seattle at ako naman ang lilipat dito sa Pilipinas. Sa loob ng tatlong taon ko bilang bagong CEO ng kumpanya namin ay napakarami na ang nangyari.

Limang buwan lamang ang tinagal ng relasyon namin bilang mag-asawa ni Brooklyn. Isang taon na rin mula nang mabulok ang kumpanya nila sa kangkungan. My parents found out what she did before, nang malaman nila Mommy na muntik na nitong madumihan ang pangalan ng buong pamilya ko dahil sa kalandian niya noon ay walang dalawang pag-iisip na pinutol ni Mommy ang bisa ng kasal naming dalawa.

Hindi na ako nangialam pa sa bagay na iyon at hinayaan ko na lamang ang pamilya ko ang kumilos para ro'n. Matapos umingay ang issue ng paghihiwalay namin ay unti-unting nalugi ang kumpanya nila at natuluyan sa pagbagsak. At mula nun ay wala na akong narinig mula sa pamilya ng babaeng iyon, maging sa kaniya mismo.