SİYAH KELEBEK

YENİ EV.

Multimedya ; Mısra

Bölüm şarkısı : Sezen Aksu - Herkes yaralı

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Gün yüzüne çıkmak için üzerlerinde ki ölü toprakları tırnakları ile kazıyan unutulmak istenen hayatlar var...

Keyifli okumalar :)

Arabanın önünde durmuş kapıda ki kıza bakarken tek bir dileğim vardı ' Bu kızın sadece tesadüfen burada olması '.

Hareket dahi edemeden biraz ilerimdeki abimle keyifli bir şekilde sohbet eden kızı izledim bir süre ve daha fazla burada böylece durmanın saçmalığını idrak ederek kaybolan sesimi gün yüzüne çıkardım.

" SARE ? "

Benim sesim ile sohbetlerini yarıda kesen Güven ve Sare'nin bakışları bana döndü. Beni gördüğüne şaşırdığı her halinden belli olan Sare hızlı adımlar ile yanıma geldiğinde yüzü kadar şaşkınlık barındıran sesi duyuldu.

"Mısra senin ne işin var burada ? "

" Asıl senin ne işin var ? " diye sorusuna soruyla karşılık verdim . Bana soru sorabileceğinimi zannediyordu yani.

Kaşları ikinci bir hayret ile kalkan Sare rahat bir şekilde cevapladı.

" Burası benim evim Mısra "

Sare söylediklerini tasdiklemek istercesine eli ile arkamızda kalan malikeneyi gösterirken yüzünde bana karşı aldığı zaferin gülümsemesi vardı. Bir an için güldüğünde sol yanağında çıkan gamzenin beyaz yüzüne tatlı bir hava kattığını düşünsem de anında sarı saçlarını yolma isteğiyle doldum. Söyleyecek tek kelime dahi bulamazken sinirden kısılan gözlerimi ellerini cebine sokmuş keyifle bizi izleyen Güven'e çevirdim. Mesajı alan Güven duruşunu ciddileştirip yanımıza yaklaştı.

" Iıım Sare bu Mısra . Anladığım kadarıyla zaten tanışıyorsunuz. Bundan sonra senin şoförlüğünü O yapacak."

" Ne ! "

Sare'nin dudaklarından dökülen tek heceyi şaşkınlık mı yoksa küçümseme mi olarak algılasam bilemediğim için sinirle soluyup abime " Seninle sonra görüşeceğiz " başlıklı bakışımı atarak sürücü koltuğuna yerleştim.

" Şaşırmanız bittiyse arabaya bininde gidelim küçük hanım derse geç kalacağız . "

İğneleyici ses tonumu duyan gülen surat dünün aksine asık suratı ile arka koltuğa oturdu. Arabayı çalıştırdığımda tek dileğim okula varana kadar tek kelime dahi etmemesiydi.

Yolculuğun ilk on dakikası dilediğim gibi sessiz geçerken Sare benimle aynı fikirde olmayacak ki ince sesi ile arabadaki sessizliği bozdu.

"Neden çalışmak istedin?"

Meraklı sesi dikkatimi çektiğinde aynada gözlerine baktım. Ne için soruyordu ?

Sadece merak mı ediyordu yoksa tek derdi aşağılayacak bir şey mi bulmaktı.