Chapter 22.

473 17 2
                                    

P.O.V Fleur

Het is zaterdag, weekend dus  en dat betekend geen school. Ik trok wat een en liep naar beneden. "Morgen," zeiden Jesse en ik tegen elkaar. "Heb je plannen vandaag?" vroeg ik. "Nehh, we zien wel," zei Jesse terug. Nou, ik heb ook geen plannen dus dat word een rustig weekendje. Misschien kan ik zondag even naar Summer? Ik pakte mijn telefoon en belde Summer op. "Heyy, kan ik zondag komen?"

Yes, het kan. "Jesse, ik ga zondag naar Summer; dat is een vriendin van me," "is goed," zei Jesse terug. Ik plofte met wat thee en een croissantje naast Jesse op de bank. "Wat doe je?" "Niks," zei Jesse snel. Ik haalde mijn schouders op en keek naar buiten. Jesse zat op zijn telefoon te kijken. Ik zette mijn bord op de salontafel en meteen daarna ging de huistelefoon af. 

"Ja, met Jesse?" Het telefoon gesprek ging door en Jesse eindigde met:"Ja, tot vanavond dan he!" Ik keek Jesse vragend aan. "Wie was dat?" "Dat is Anton, een kennis van me; hij komt vanavond eten dus dan zul je hem wel ontmoeten," zei Jesse in een adem. "Oke, is het goed als ik dan mee-eet? " vroeg ik. "Ben je gek? Je gaat gewoon mee-eten; tenzij je zelf plannen hebt natuurlijk!" zei Jesse lachend. "Ja, oke," antwoordde ik.

Het was avond en de geur van Jesse's eten vulde het huis. "Ruikt al lekker Jesse!" riep ik naar hem. "I know!" Ik schudde mijn hoofd en richtte mijn aandacht weer aan mijn haar. Ik probeerde een hoge knot te maken. Na een paar keer proberen is het gelukt. Nu zie ik er goed uit voor straks, als Anton komt eten. 

De bel ging. "Ik doe wel open!" Ik liep naar de deur en er stond een man voor me. Iets in de 40 ongeveer? Ik begreep niet waarom er een oudere man kwam eten. Ik zette die gedachte van me af en glimlachte beleefd. "Goedenavond, komt uw maar binnen," zei ik met mijn beleefdste woordgebruik. Hij knikte en zei dat ik hem gewoon maar Anton mocht noemen. Ik pakte zijn jas aan en Jesse kwam om Anton te begroeten.  Ik hing de jas van Anton op en liep naar de living. "Dit is Fleur, Fleur Dam" zei Jesse. Ik knikte ter bevestiging en Anton keek me ven raar aan en daarna zei hij: "Wat toevallig! Ik heet Anton Dam!" "Wow, dat is echt-" "Maar ik ken wel meerdere mensen die zo heten," lachte Anton. Ik hield mijn schouders op en liet het maar zoals het was. "Zullen we maar eten dan?"vroeg Jesse.

Heyy,

nieuwe personage erbij!

Beschrijving van Anton:

Blond haar, blauwe ogen. 1 meter 80 en heeft een relatie. 

Nou, zoals beloofd heb ik dus dit hoofdstukje geschreven. Ik kan nog steeds niet geloven dat ik 1K reads heb! Echt HEEEEEEL erg bedankt lieve lezertjes!

-Vote, Comment & Follow

~Liza

Stiefbroer (voltooid)Where stories live. Discover now