IM POSSESIVELY YOURS.... YOU'RE POSSESIVELY MINE

10

Carina...

Paco Garcia... own me...

Malapit nang maglapat ang mga labi namin nang bigla siyang dumilat.

Nagulat ako kaya bigla akong napaatras.

"Hindi ka pa ba matutulog?" tanong niya sa akin at napansin kong napatingin siya sa dibdib ko.

Bigla akong napayakap sa sarili ko. Shocks! Im braless!

Ano ba yan kanina lang tuwang-tuwa ako dahil wala akong under garment para easy access in case pero ngayong nakatitig na siya sa akin parang nahiya ako bigla. Kapag tulog lang talaga siya at lasing ako malakas ang loob ko.

"Bumalik ka na sa kuwarto mo at matulog ka na." ang nakangiti niyang sinabi sa akin.

Tumayo na lang ako at sumunod sa kanya.

Paco...

"Okey class, that's for all for today. You can go now." nagtayuan ang mga estudyante ko at naglabasan na ng room.

"Hi!" napatingin ako. Its Carina standing at my door.

Hindi ko mapigilan ang mamula. Bigla ko kasi naalala ang nangyari sa amin last Friday night.

Pumasok siya ng classroom, "Nagruroom to room visit kasi ako."

"That's good." ang sabi ko sa kanya.

"Ahmmm...." at may nilabas siya sa bulsa niya na isang relos, "I just want to say thank you for last Friday."

"Carina hindi na kailangan ng ganyan."

"Pero nagpapathank you lang ako."

"Keep it. Ibalik mo yan sa bulsa mo."

Sinunod naman niya ako.

"Oo, magkaibigan tayo, batchmates at may pinagsamahan pero Carina, you are still my boss. You still own this place and Im still your employee. Ano na lang ang sasabihin ng mga tao kapag nakita nilang may tinatanggap akong isang bagay mula sa boss ko. Its unethical at hindi magandang tignan yun."

"Im sorry di ko naisip yun. Pero siguro sa ibang place pwede kong ibigay ito sayo."

"Walang ibang place Chairman Medrano."

Nakita ko ang pagkagulat niya sa tinawag ko sa kanya, "Chairman Medrano."

"W-wala ng ibang place? B-bakit naman?"

"Dahil hindi dapat. Dahil youre my boss!"

"P-pero kaibigan naman kita ha."

"Youre my boss!" at sinabi ko uli yun sa kanya.

"P-pero Paco special ka sa akin hindi ko alam kung...'

"Youre my boss!" I repeat.

Dapat talaga ka itatak ko sa utak niya kung mag-ano kami sa school na ito.

Siya ang may-ari ng school na ito at empleyado niya lang ako at hanggang don lang dapat ang relasyon naming dalawa dahil yun yung tama.

"P-pero Paco, mahal kita. And I can't help myself not seeing you, not talking to you. Bakit naman ganon Paco, ang sakit naman non."

Napabuntong hininga ako, naiiyak na siya at nagmamakaawa.

"Mahirap kaya yun. GUstong-gusto kitang mayakap, gustong-gusto kitang makausap tapos hindi pwede. Yung nangyari sa atin nong nakaraan, oo lasing ako non pero ginusto ko lahat iyon, dahil yun ang gusto ko talagang gawin. Paco I want you... ilang taon ko ring hinintay ang pagkakataong ito, wag mo naman akong biguin."

"Youre my boss, yun na lang ang itatak mo sa sarili mo." kinuha ko na ang gamit ko at lumabas na ako ng room na iyon.