Hinanda ni Pepe ang kanyang sibat at hinawakan ito ng mahigpit. Tinutok niya ito sa palusob na kalaban, inaabangan ang mabilis na paglapit nito. Ilang metro ang natitirang layo ay isang sigaw na malakas ang pinakawalan ni Umakvha.
Sumigaw si Pepe dahil sa matinding sakit na naramdaman sa kanyang ulo at napatakip ang dalawang kamay niya sa magkabilang tenga.
Nalaglag ang sibat niya at ang sunod ay binunggo siya ni Umakhva na parang kotseng nanadya na mangsagasa. Dumiin ang mga kuko nito sa kanyang braso at inipit siya nito sa isang malaking puno sa bukana ng gubat.
Nabulabog ang buong isla sa nangyari. Nag-iyakan ang mga paniki, humihip ang malakas na hangin at yumuko ang mga puno. Bumagsak si Pepe sa lupa at kasabay nito ay lumipad ulit ang paniki na tila naghahanda sa pangalawang pagsalakay. Bubuwelo na sana si Umakvha subalit natigilan ito.
Sa ibabaw ni Pepe ay lumipad ang isa pang malaking paniki. Nanahimik ang lahat at isang sigaw ang umungol, ang ungol ng hari ng isla na kanilang tinatapakan.
"Ang mabait na paniki!" sabi ni Pepe. Lumipad ang paniki na ito mas mataas kay Umakvha at tinignan ito na parang isang mahinang uri. Isang kakaibang boses ang pumasok sa isipan ni Pepe, hindi niya ito naintindihan pero naramdaman niya ang mensaheng nais iparating sa kanya, "Umalis na kayo dito. Ako na ang bahala." Nagalit si Umakvha at sumigaw. Sinugod niya ang mabait na paniki at naglaban ang dalawa.
Tumingin si Pepe sa paligid, "Nasaan na siya?" sabi niya habang hinahanap ang kanyang kalaban na lalaki. Tumayo si Pepe subalit bumagsak siya lupa, ""Tsk! Wala na nga pala sa akin yung kwintas ko."
Dahan dahan siyang tumayo at nilapitan si John na tulog sa buhangin, "gising!" sabi ni Pepe habang niyuyugyog ito. Ginala ulit niya ang paningin, mabuti na lamang at may kaunting ilaw ang buwan at may nakita siyang maliit na kinang sa dagat. Para makita ito ng mabuti ay tinignan niya ang spiritual na enerhiya nito.
"Siya na ito!" sabi ni Pepe. Niyugyog ulit ni Pepe ang katawan ni John at sa wakas ay gumalaw na ang katawan nito. Hinawakan ni John ang kanyang mukha, "Ang sakit ng panga ko," sabi ni John, "Anong nangyari?"
"Tumatakas na yung lalaki dala yung ahas! Hahabulin natin siya!" sabi ni Pepe. Agad na napabangon si John at umakyat na sila sa bangka. "Dalawa na yung paniki? sabi ni John habang binubuhay ang makina.
"Oo, yung isa galing sa libro nung lalaki," sagot ni Pepe. "Libro?" sabi ni John.
"Oo sa libro, mamaya ko na ikukwento sayo," agad na sagot ni Pepe.
Habang lumalayo sa isla ay pinanuod nila ang dalawang haring paniki na naglalaban at kinalaunan ay natalo si Umakvha at naging abo ito.
"Yes! Ang galing niya!" sabi ni Pepe.
"Ayan na! Malapit na siya!" turo ni John.
Tumingin si Pepe sa harap ng bangka at nakita ang kalaban na tumatakbo sa ibabaw ng tubig. "Paano niya nagagawa ito? At ginagamit niya ang ahas! Sinusundan niya kung saan ito gumagapang!" sabi niya.
"Wag ka mag-alala maabutan natin yan," sabi ni John.
Lumingon sa likod ang kanilang sinusundan at nakita sila nito. "Malakas na alon," sabi nito sabay hampas ng kanyang kanang kamay sa tubig papunta sa direksyon nina Pepe. Nabuo ang isang mataas na alon at sumalubong ito sa kanila. "Woooo! Alon pa! Kaya ko yan!" sabi ni John.
Umakyat ang kanilang bangka sa malaking alon at malakas itong bumagsak. Kasunod nito ay isa pang malaking alon na doble ang laki sa nauna nilang sinalubong.
"Kayang kaya ko yan! Akong bahala! Dirediretso lang!" sabi ni John habang mas binibilisan ang andar ng kanilang bangka. Napasigaw ang dalawa sa pag-ahon at pagbagsak na ginawa ng bangka nila subalit ligtas naman nilang nalampasan ito.
YOU ARE READING
Aswang Hunter | New Blood
Fantasy"Anak, hanapin mo ang Manunugis at ibigay ito," inabot ng matandang lalaki ang isang maliit na lukbutan kay Pepe, "Sa kanya mo lamang ito pwede ibigay. Itago mo ito at huwag ilalayo sa iyong sarili," sabi ng matanda. Mayroong sikretong labanan na na...
