Montereal Bastards 3: To Chase A Playboy (COMPLETED) #WATTYS2017

20

Kung malaya lang ang kamay ko ay baka nabatukan ko na ang sarili ko dahil sa katangahan.

"Ruzzia!" hindi ko makapaniwalang sigaw. "What the hell?"

Lumingon siya ng bahagya hanggang sa magtama ang mga mata namin at nakita ko ang bahagyang ngisi na gumuhit sa kanyang mga labi.

"What?" patay-malisyang tanong niya.

Pinanlakihan ko siya ng mata sabay hila sa tali para ipaunawa kung ano ang nais kong sabihin.

Umangat lalo ang bibig niya hanggang sa umabot ang tawa sa kanyang mga mata.

And by damn, if I am not so head over heels in love with the man now, I would totally topple over and love him eternally with the way his eyes shone.

"You can't literally tie me up like this, you---"

"What?"

"--you, you..."

"Ano nga kasi?"

Oh wow, now he's playing with me. The nerve!

"---you bast---, fucking gorgeous specimen!"

Sukat pagkasabi ko ay humagalpak siya ng tawa na lalong ikinainit ng ulo ko. Naaasar na nga ako at hindi ko mahanap sa sarili ko na sabihan siya ng masama tapos pagtatawan niya pa ako?

"Stop it!" singhal ko sa kanya na agad niya namang sinunod.

"I'm sorry Dee. See? Kaya ayaw kong mapalapit sayo kasi binabaliw mo ako."

What!?

Nakita niya siguro ang hindi ko makapaniwalang reaksiyon dahil binilisan niya ang pagtali pagkatapos ay bumaling sa akin.

The laughter subsided but the amusement never left his eyes. Mas lalo lang yata itong nadagdagan nang makita niya ang busangot kong mukha.

He brushed my jaw using his knuckles and muttered heatedly.

"Dee... I'm sorry. I have to do this, okay? Understand, please."

He was asking me understand him, without telling me the reason for this.

Kung bakit hinihingi niya sa akin ito. Kung bakit ganito siya makitungo sa akin ngayon. Ano ang rason sa pagbabago niyang ito. I want to understand pero ayaw niyang ipaunawa kasi ang akala niya, kapag sinabi niya na, 'yes Dee, please continue chasing me,' or 'no Dee, you can't leave. You are mine now', akala niya magiging okay lahat!

God, why does men have to be so obtuse? Bakit ba hindi nila maintindihan na kailangan naming mga babae ng security. Na kailangan namin ng vocal na 'i love you, please don't go' before we understand things and the mess that we call brain can truly accept the fact that we are tied and truly taken.

"Listen Ruzz," mahina kong saad. He has to understand too. "Hindi na pwede ang gaya ng dati. Wala na yun. Tapos na yun. Intindihin mo din ako please. The only way to make me stay is say you love me too and I know you can't do that. You know I am desperate, but that is the only thing that I won't force on you. Ever." diniinan ko ang salitang ever kasi, sa lahat ng pangungulit ko, forcing him to say the magic words where not my way of winning him over.

May prinsipyo pa rin ako kahit papano.

He appeared to mull this over as if hindi niya maintindihan ang gusto kong sabihin. Until he finally asked me what I meant.

"You want me to say I love you?" tanong niya. Paglilinaw niya.

Right at that moment I realized one thing.