Montereal Bastards 3: To Chase A Playboy (COMPLETED) #WATTYS2017

13

Ruzzia

... Wait what? Ruzzia? Yes Ruzzia, takte! May POV siya!

Special Chapter (Backtrack One Day Ago)

I woke up and the first thought that came into my mind is Dee. Dee Brat.

Hell, why am I thinking of her anyway -- aside from the fact that I made her cry yesterday -- that is.

Nang maalala ko ang nangyari kahapon, I  almost winced in shame. I made a woman cry, damn it. Ako na tinaguriang playboy sa grupo ay nagpaiyak ng babae. If they found out about this, malamang pagtatawanan ako ng tatlo kong magagaling na kapatid. Especially Mex, siya ang palagi kong kaagaw sa pwestong iyon dati bago siya kadenahan ni Niki.

Napangiti ako ng maalala ang mga kapatid ko. Mexico and Niki are now happy with their lives. Rio and Kami are the same and now they're expecting their second child.

Damn happy for my brothers and their wives, happy and contented with my life and the way my carreer is blooming but fucking incomplete! Hindi ko alam kung bakit ganito ang pakiramdam ko bawat araw na gigising ako. Palagi. Walang palya. Araw-araw.

Parang may hinahanap ako. Parang may kulang na hindi ko mawari kung ano. It's like something hovering around the corner ngunit kahit anong gawin ko ay hindi ko maunawaan kung ano iyon. Sobrang illusive na parang isang paru-paro.

I looked over at the clock and sighed when I realized that it's already 8 in the morning. Malamang ay malamig na ang kapeng binili ni Dee para sa akin. Still, I would drink it anyway.

Pakiramdam ko ay palagi niya akong pinapanuod habang umiinom ako ng kapeng binibili niya. Minsan naiisip ko na baka may gayuma iyon at ganun na lang siyang makatingin sa akin. Kulang na lang ay ibuka niya ang bunganga ko at ibuhos iyon sa lalamunan ko para maubos lahat.

Napangiti ako sa naisip. That girl was like a freaking leech, oras na makadikit siya sayo, hindi ka na niya pakakawalan kahit kailan. I shivered at the thought of being chained in matrimony like my brothers.

I love my freedom and nobody can ever, ever force me to commit into a relationship. That was the reason why I've been pushing her away since high school. Ang dahilan kung bakit kailangan niyang umiyak. She has to understand that I am not the one for her. Hindi ako iyon.

Hindi ako si prince charming.

Hindi ako yung white knight.

Hindi ako yung leading man.

Hindi ako yung tipong pang-forever.

Ang kaso, the more I push her away, the more she clings. The more she pushes back.

Iiyak siya ngayon tapos andiyan na naman kinabukasan. And I have been doing it since time immemorial na halos nasanay na ako na iyon ang lagi naming gawain.

It has almost became a game to us. Palakasan at patatagan. Kung sino ang unang bibitaw, sino ang unang susuko, siya ang talo.

Once again, a smile crept into my lips. Malamang naghihintay na iyon doon sa opisina at nag-aalala na baka hindi ako papasok dahil nambababae na naman.

Nagmadali akong maligo at lumabas ng condo unit, almost stumbling in haste.

Damn, mukhang naisahan niya ako kagabi. I have this insane desire to see her face and know that she's fine.

Pagkalabas ko, ang unang tinumbok ng tingin ko ay ang pinto niya. Ni hindi ko man lang siya narinig na lumabas ngayon. I haven't heard the familiar sound of her heels as it pounds on the floor.