25. Boşanıyoruz

37.5K 2.8K 211
                                    

Keyifli okumalar.....

...

Aslı eve döndüğünde oldukça gergin ve yorgundu. Gerilmek insanı yoruyordu. Ama ilgilenmesi gereken iki tane küçük canavarı vardı. Artık altı ayında olan bebeklerinin odasına girdiğinde Neriman hanımın onları yürütece koyduğunu gördü. Onlar hafif hafif kıkırdarken kayınvalidesi de bebeklere kahkahalar atıyordu.

"Hoş geldin kızım. Bak ileri geri gitmeye başladılar." deyip ikizleri gösterdi. Aslı yanlarına gidip ikisinin de tepesine birer öpücük bıraktı. Şimdi daha sakindi. Oğlu babasına benzemek yerine dedesi Rasim Demirkan'a benzemeyi kendine görev edinmiş gibiydi. Gözlerini annesinden dolaylı olarak da Rasim beyden almıştı. Ama kızı halasının kopyasıydı. İleride halası kadar güzel bir kız olacağı kesindi.

"Neyin var Aslı?" diyen kayınvalidesine döndü. Anne kelimesinin hakkını bir tek bu kadın veriyordu Aslı'ya. Ona söylemek ve söylememek arasında kaldı. Ama annesi akıllı kadındı. Belki de annesi onay verse Yiğit daha çabuk kabullenirdi. "Anne ben bir şey yaptım." dedi mahcup yüz ifadesiyle.

"Ne yaptın ki?" diye merakla sordu kadın.

Olayı kısa olmadan olduğu gibi anlattı Aslı. Kadının yüzü ara sıra renk değiştirse de Aslı'nın sözünü bölmeden dinledi. "Bana ilk defa bağırdı. Ona gerçi anırmak falan da diyebilirsin." dedi Aslı. Kocasına kırılmış olduğunu belli ediyordu.

"Sen neden bu konuyu kendine dert edindin Aslı?" diye Neriman Hanım.

"Bilmiyorum, aklıma geldi. Yaptım. Ayrıca anne Nazlı'nın halini sen de görüyorsun."

Gelinine dikkatle bakan kadın, "Tek neden Nazlı olmayabilir mi?" diye sordu.

Aslı ilk an gözlerini kaçırsa da sonra ani kararla döndü. "Evet, başka bir nedenim daha var. Yiğit'ten kendi çapımda intikam almak." derken son sözlerinde utanmıştı. Başını kızına çevirdi.

"İntikam soğuktur... Ya Yiğit seni affetmezse ya geri dönüşü olamayan bir yola girersen?"

Kadının sözleri Aslı'nın beyninde yankılandı. Sonra hemen silkelendi. "Anneciğim tamam Karahan'la görüşmüş olabilirim. Ama onun ötesinde gizli bir şey yapmadım. Ona da söyledim. Benimkisi biraz Nazlı'ya yardım edeyim derken kendime pay çıkarmak sadece."

"Ben hiç bir zaman Karahan'ı damat olarak görmedim. Hep bekledim ki Nazlı'nın kalbi dengine düşsün. Ama olmadı. Bu yaşa geldi. Dönüp tek bir kişiye karşılık vermedi. Aslında bende çok pişman oldum. Olmadım değil ama Aslı yine de bilemiyorum. Bu Nazlı için ne derece doğru olur?"

Yaşlı kadının elini tutup sıktı Aslı. "Anneciğim hani bir söz var; Analar tahtını yaparmış, bahtını değil. Biz sevdiklerimiz için her şeyi yaparız. Ama onların kalbine söz geçiremeyiz."

"Haklısın kızım. Geçseydi yıllar önce geçerdi. Ama bizim yaptığımız Nazlı'yı yıkmaktan başka bir işe yaramadı. Ben senin arkandayım." diyerek elini Aslı'nın elinin üzerine koydu.

Minnetle gülümsedi Aslı. "O zaman deli oğluna karşı güçlerimizi birleştiriyoruz." deyip güldü. İkizlerin sesine döndüler. Yürüteçler çarpışmıştı ve Zeynep elindeki zilli oyuncağı Mehmet Rasim'in eline doğru gelişi güzel savuruyordu.

Oğlunu Aslı kızını da babaannesi aldı kucağına. "Bunlar erken başladı sanki yandık ki ne yandık Aslı." diyen Neriman Hanım kahkahalarla gülmeye başlayınca Aslı'da güldü. Eve gelirken ki gerginliği uçup gitmişti.

...

Çalışma odasına çekilen Yiğit halâ karısının nasıl olurda Karahan'la görüşebilir, düşüncesiyle baş etmeye çalışıyordu. Ondan habersiz, izinsiz... Aslı ondan ne zaman izin istemişti ki? Ama Aslı evlilikleri boyunca tek bir hata bile yapmamıştı. İzin istemeye meyledecek hiç bir şey olmamıştı. Yiğit'te ona karşı elinden gelen iyi niyeti esirgememişti. Ama bu bütün artıları siliyor, üzerine eksi atıyordu. Bu da Yiğit'in çileden çıkmasına yetiyordu. Kapıyı usulca açıp başını içeri uzatan Aslı olabildiğince sevimli ama aynı zamanda kararlı bakışlarıyla kocasıyla göz göze geldi.

Yaparım Bilirsin -Tamamlandı- GSA serisi 1. Kitap Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin