16. Kimdi O

48.3K 3.3K 157
                                    

Keyifli okumalar okurcanlarım...

...




"Aramadı mı Asya?"

Neriman hanım oğlu Yiğit'e başını olumsuz anlamda salladı. "Hayır. Aradım açmadı."

"Anne sabah onu görmeliydin, uykusunda ağlıyordu."

"Anlattı bana da. Uzak diyar kalkıp gitsem gidemiyorum. Hata ettik. Yanımıza çağıracaktık. Şimdi yaban ellerde bir başına ve dertli." dedi Neriman hanım. "Aslı bütün gün kendine gelemedi. Dışarı çık dedim, çıkmadı. Hissediyor..."

Sıkıntıyla boğaz manzarasına döndü Yiğit. Elleri cebinde gergin haliyle Aslı'dan kaçmaya çalışıyordu aslında. "Yarın tekrar arayalım. Haber alamazsak ben ya da Aras gidip bakalım."

"İyi olur. Ben de odama gidiyorum. Sende karının yanına git." Annesine usulca baş sallayan Yiğit bir süre daha yerinden kımıldamadı. Aslı'nın uyumuş olabileceği fikriyle odasına yürüdü.

Kapıyı yavaşça açtığında Aslı'yı karanlıkta pencere kenarına oturmuş gecenin ışıklarını izlerken bulduğunda gerçeğin onlara vereceği zararı bir kez daha gözden geçirdi. Aslı dünyayı başına yıkacaktı. Üzgün bir Aslı'dan daha tehlikeli olan ise ihanete uğramış üzgün bir Aslı'ydı.

"İyi misin?" dedi saçlarından öperken.

"Bilmiyorum." diye mırıldandı Aslı kocasının göğsüne inen eli alıp yanağına yasladı. "Depresyona girmiş olabileceğimi düşünüyorum. Doğum sonrası... başka bir açıklama bulamadım. Kalbimde bir asırlık ağırlık varmış gibiyim. Keyfim yok, gülmek istemiyorum. Sanki bir yanım sürekli ağlıyor."

Bebekler mışıl mışıl uyuyorken elinden tutup yatağa getirdi karısını. Göğsüne yasladı. Başta sallantıda olan evliklileri sonrasında gelişen hamilelik ve düşük sorunu ve şimdi karısının kalp krizi geçirmesiyle bu zamana kadar gelen açıklayamadığı gerçekler önüne sert duvarlar çekecekti. Umudu, Aslı'nın kendisini anlamasıydı.

Yıllarca Rasim babasına itaat etmişti hiç pişman değildi. Aslı ile yıllarca bakışmadan öteye geçmeyen elektrikleri ona o zaman gizlediği şeylerin önemsiz olduğunu düşündürtüyordu. Şimdiyse konu çok farklı bir yere gelmişti.

Saçlarını okşayarak sakinleştirdiği kadının kollarında uykuya dalmasıyla o da gizli gerçeklere bir gün daha gözünü kapatmıştı.

...

Sabah kendini daha iyi hisseden Aslı bebekleriyle ilgilendikten sonra kahvaltı için aşağı indi. Az da olsa yüreğinde bir ferahlık vardı. Gülümseyerek yaklaştı masaya. Nazlı ve Aras'ta masadaydı. Kocasının bakışlarını üzerinde hissediyordu. Ve bunu seviyordu.

"Afiyet olsun."

"Sağ ol annecim, bugün iyi görünüyorsun maşAllah." dedi Neriman hanım. Tabağını doldurmaya başlayan Aslı kayınvalidesine tebessüm etti. "İyiyim, sanki. Bana ne olduğu hakkında bir fikrim yok açıkcası."

"Evde çok kaldın tabii." dedi Yiğit. "Yakında bir tatile çıkabiliriz."

"Olabilir." diye yanıtladı Aslı.

"Öğlen birlikte yemek yiyelim, havan değişir. Annem ilgileniyor çocuklarla. Bu kadar evde kalmamalısın Aslı."

Evden sıkıldığı filan yoktu aslında. Evinde çocuklarıyla da ilgilenmek huzurlu hissettiriyordu. "Olur gelirim. Akşama kadar idare edebilir misin anne? Kızlarla birlikte biraz alış veriş yapardım. Kıyafetlerim bana olmuyor."

Yaparım Bilirsin -Tamamlandı- GSA serisi 1. Kitap Where stories live. Discover now