Chapter 1

308 8 4
                                    

-Shane's POV-

Since kababalik ko lang sa Philippines, nagpaalam muna ako kay Mommy na mamamasyal muna ako. And since ang laging nasa isip ni Mommy ay baby pa ako, well bata pa naman talaga ako; I'm just 8 years old you know. Eh pinasamahan nya ako kay Kuya Walter.

But Hello? I'm a teenager! I'm just stucked in this body. See? The way I think is different on the way I talk! Maybe I'm respecting you when we're talking, but who knows? I'm already murdering you in my mind?

That's a joke! You should laugh!

My IQ was just on a high level, like my brother had. And most of the time I learn things through observing.

I missed this. Ang mag-gala, at magpunta kung saan saan. Mas masaya sana kung ako lang mag-isa kaso wala na yung lagi kong kasama sa kalokohan ko.

While we're on the way somewhere, nadaanan namin yung playground kung san kami naglalaro dati.

"Ah Kuya can we go back to that playground? "

"Ok Young Lady. "

Nag-U-turn naman kami pabalik sa playground.

"Ah Kuya just stay here in the car na lang po. Promise po hindi ako masyadong lalayo. "

"Ok Young Lady, mag-iingat po kayo. "

I went to that see saw where we first met. Sumakay ako sa kabilang side nung see saw. Hay nako muka akong timang dito napapangiti ako mag-isa.

FLASHBACK

An ordinary kid will never understand my condition. They're just know things that were so boring. And now here I am! playing at this see saw all by myself! Forever Alone!

Nagulat na lang ako ng bigla akong umangat! Napakapit tuloy ako dun sa hawakan.

"Hey! are you out of your mind? bigla bigla ka na lang sumasakay! pano kung nahulog ako?"

"Hindi ka naman nahulog ah?! You're the one who's out of your Mind! Sino namang nasa matinong isip ang maglalaro mag-isa sa see saw?!" May batang lalaki na sumakay dun sa kabilang side ng see saw. Aba! Nakuha pang sumagot! Teka parang ako lang kung sumagot to ah! Di kaya parehas kami nito?

"Tss Mind your own business! Ibaba mo ako! "

"Ayaw ko nga! Say pretty pretty please muna! " Ay binabawi ko na yung sinabi ko. Bata din pala sya mag-isip.

"Lolo mong Panot! I will never do that!"

"Ok just enjoy your stay there. " sabi niya na mukhang wala talagang balak ibaba ako dito

"Arrrggghhh! Pababain mo ko dito! "

"Say the magic word then I'll let you down. "

"Ayaw ko!"

Wooaaahhh!

Langya!  bigla ba naman binaba tapos itinaas ulit! Halos malaglag ang puso ko dun ah!

Heh, it's time para gamitin ko ang acting skills ko.

"sniff..sniff..ibaba.. hiks.. hiks.. mo na..sniff..kasi ako.. huhuhu." with tears talaga yan para convincing.

"He-Hey! S-Stop Acting!!" sabi nya. Halatang nakokonsensya.

"HUHUHUHU! "nilakasan ko pa talaga! Hala sige makonsensya ka!

Aba! effective! At ibinaba nya nga talaga ako! Tapos bigla syang lumapit sa akin.

Lumapit ka pa talaga ah. Makakatikim ka talaga sakin ngayon. Aapakan ko na dapat yung paa nya ng biglang,

So Young (Slow Update)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora