DANGER (NamJin FanFic)

CHAPTER 34

NAMJOON'S

Hindi ko na namalayan ang oras sa pagmamadali kong matapos ang sangkaterbang paperworks na hindi ko alam kung may katapusan pa. Gustong-gusto ko nang umuwi para makita si Jin. Suddenly, nakaramdam ako ng takot dahil sa nangyaring insidente.

"Come in." Hindi tumitinging sabi ko nang may kumakatok sa pinto.

Pumasok si Katie na may bitbit na paperbag  at inilapag sa mesa ko. Nagtatakang tumingin ako sa kanya.

"Lagpas lunch time na. Kumain ka muna." Nakangiting sabi niya na parang nahuhulaan ang nasa isip ko.

Umiling ako at ibinalik ang atensiyon ko sa ginagawa. "Im okay, Katie. Im in a hurry." Sagot ko na hindi tumitingin.

She flirtiously laughed. "Come on, Namjoon. Sasabayan na kita."

I frowned. Whats with her?

Di pa ako nakakapagsalita ng bigla siyang umupo sa desk paharap sa akin at basta na lang inilabas ang mga lamang tupperware ng paperbag.

And wait... Did I heard it right? She called me by my name?

To my surprised ay iniamba niya sa akin ang kutsarang hawak. "Here. I cook these." Sabi niya.

Napatayo ako at kaagad na lumayo. "What are you doing?" I asked.

She smiled sweetly. "Im feeding you. You looked tired, baby." She answered as if its a fact.

Baby??!!!!

"Katie, leave." I calmly said, breathing heavy as if Im controlling my temper.

"Why?" Ayun na naman ang tono niyang parang nakikipag-usap sa bata. "Arent girlfriends doing this?" She asked confusedly.

"Girlfriends?!" Halos manlaki ang mga mata ko sa narinig. Shes crazy. "Im married for heavens sake. Are you already out of your mind?" Di makapaniwalang tanong ko.

She frowned. "And so? Im willing to be your mistress. I love you, Namjoon. Better than he does."

"Leave. Or Ill fire you."

Wala siyang nagawa at basta na lang umalis ng opisina ko. Hindi ko alam kung bakit siya nagkakaganoon, pero lumalala na siya. Dati, hanggang pahaging lang ang ginagawa niya. Puro mga tinging mga malalagkit, pero imbes na magpadala ay binalewala ko iyon. At nito ngang mga nakaraang araw ay bigla na lang siyang nagupgrade. Lagi na niya akong dinadalhan ng mga pagkain. And now, ito naman.

Sakin ay balewala lang lahat ng iyon. I really dont care about here, aside for working matters. But what Im worried about is Jin. Napailing ako. Kapag nalaman niya ang tungkol dito, di ko magawang isipin kung ano ang kaya niyang gawin.

JIN'S

Nang makatanggap ako ng tawag mula kay Yoongi na gustong makipagkita ay nagmadali agad ako. He seems like in a big trouble.

Nakita ko siya sa labas ng mall at parang wala sa sarili na nakatingin lang sa mga nagdaraan. He really looked like a lost puppy in a crowded place. Tinapik ko siya na siyang nagpagulat sa kanya.

"Hey, whats the matter?" I asked.

He just shrugged his shoulders then continue looking at the crowd. Akala ko hindi na siya magsasalita. "Am I not worth loving for?"

Kung hindi lang malakas ang pandinig ko ay hindi ko iyon maririnig. He seems like he was talking to himself. Napaubo ako sa kawalan ng sasabihin. We stayed still, para kaming mga sira na tambay lang sa labas ng mall.

"He was breaking up with me." Siya ulit.

I gulped before finally found my tongue. "Am I asked...why?" Alanganing sabi ko. I mean, nagkaroon sila ng intimate relationship ni Namjoon, and yet here we are talking like a bestfriend. Isnt a bit...akward?!