DANGER (NamJin FanFic)

CHAPTER 1

Annyeong.

------

"Hoy pandak! Akin na nga yan!" Sigaw ni Taehyung. Si Jimin naman ay nagtago sa ilalim ng lamesa.

"Hoy Jimin, papatayin talaga kita kapag hindi mo binigay yang notebook." Sigaw ulit ni Taehyung.

Napailing na lang ako sa kalokohan ng nga employees ko. Halos araw-araw kung magbangayan tong dalawang to. Tumigil lang sila sa paghahabulan ng tumunog ang chimes na nasa pinto. Agad akong tumayo para igreet ang bagong dating na costumer.

"Good morning. Welcome to Heaven's Place." I said with my welcoming greet. Isang lalaking may malaking ilong ang pumasok kasama ang isang mukhang kabayo. Ayyy sarreh naman sa pagdedescribe.

Ngumiti sila at agad na lumapit sakin. Napansin kong natahimik ang dalawang kumag na nasa may counter.

"Reservation for four person. For breakfast and lunch." Sabi nung mukhang kabayo. Hehehe.

"Oh, this way Sir. So your Jung Ho Seok, right." I asked in a polite way. Kakahiya naman sa ganda ko eh kung makalait ako eh costumer pala.

"Yeah. Medyo matatagalan lang dumating yung iba pa naming kasama." He answered. Enperness scary sya baka naninipa to , obvious naman eh.

"Jungkook, natawagan mo na ba." I heard Hoseok asked , dumeretcho kami sa second floor kung san sila nagpareserved ng private room.

Correction di po bar ang lugar nato, isa tong restaurant na may mga private rooms para sa mga may business meeting and other transactions. Owner pala ako nitong restaurant.
Pumasok kami sa isang room na nasa dulong bahagi na nitong second floor, bale hanggang third floor itong building.

"Anything you want, Sir?" I asked.

"Anong name mo?" The guy with big nose asked. Hala sya,typed agad ako, first meeting pa nga lang. Ano ba yan shy typed ako. Shemmss nagbablush na ata yung batok ko, ayiiee.

"Ki...ki...ki...Kim Seokjin po." Nahihiya kong sagot, ano ba yan, ang pabebe ng dating ko.

"Okay, we'll call you if we need anything." He said. Lumabas ako ng private room na namumula lahat ng bahagi at kasulok sulukan ng katawan ko. Nakita ko na ata ang poreber ko eh.

Pagkababa ko ay naabutan kong nagjajack en poy yung dalawa. Yung totoo, anong level ba ng pagiisip meron tong dalawang to?

"Eomma Jin, anong pangalan nung may malaking ilong?" Tanong ni Taehyung.

"Aba malay ko lahat ba dapat alam ko!" Banas kong sagot. Bakit kaya tinatanong niya , typed kaya niya. Di pwede. That ilong ranger is only mine.

Lumipas ang ilang minuto ay dumagsa na ang mga costumer namin, kaya naging abala na rin ako sa paghahanda ng order, meron kaming chef si Kyungsoo, kaya lang may sakit siya kaya aabsent muna siya ng ilang araw.

Nagpaprepare ako nang marinig kong nagbuzz yung room 690 , sila ilong ranger!! Dali dali kong inayos ang sarili ko , at nagretouch pa nga ako ng makeup, naglagay ako ng pink na lipstick para pak na pak. Nakita ko ang mapanuring mga tingin nila Jimin at Taehyung, but I dont care. Dumeretcho ako sa room 690 at nang pagbukas ko ay nahiling kong sana ay hindi ko na lang pala binuksan.

"Hey Jin, why are you standing there,come." Sabi nung gilagid. Yung isa sa mga taong isimunpa ko noon. Ay ano ba to ang bad ko ata kaya ang malas ko ngayong araw. Pumasok ako sa loob at nanatiling nakatayo at di makatingin sa kanya at dun sa gilagid. Naramdaman ko yung pamilyar na pakiramdam , yung pakiramdan ng apat na taon ko nang binaon.

"We would like to order the best food here. Nagse-celebrate kasi kami ngayon eh." Sabi ni Hoseok. I nodded. Aalis na sana ako ng marinig kong magsalita siya.

"And also, I want to taste your best selling coffee here." He said. I nodded without looking at him, kahit nga mabanggit ang pangalan niya ay di ko magawa. Its as if theres a sand in my throat thats making me hard to speak. Lumabas ako ng kwarto na wala sa sarili ko, I want to cry, but I cant. Not now. I sighed , and wiped my tears that unknowingly escaped from my eyes. So after all these years magkasama parin pala sila? The heck!

Pumasok ako sa kitchen at ngaprepare na para sa mga orders nila, di pa rin siya nawawala sa isip ko, why you suddenly appeared after all these years? After kong maprepare yung orders ay tinawag ko agad sila Taehyung at Jimin.

"Okey ka lang eomma?" Taehyung asked. I smiled and nodded.

"Meron ka ba Jin?" Tanong ni Jimin. Binatukan ko siya dahil dun. Last day ko kaya kahapon. Umalis na silang dalawa bago ko pa sila katayin. I shouldnt let this emotions rule over me again. Not again. I wouldnt let you- Kim Namjoon.

---

TAEHYUNG'S POV

Inutusan kami ni Eomma na dalhin yung orders dun sa private room. Medyo kinabahan ako na hindi ko alam. Pers time kaya to. Pagpasok sa loob ay naabutan namin silang nagtatawanan. Nakita ko agad siya- yung crush ko. Ayieee , kinikilig ako. Nilagay agad namin yung mga pinggan sa lamesa.

"Hey Jungkook, try this."

"Hyung, ayoko yan." Sagot ni crush dun sa kabayo. Napasmile ako , okey ayaw niya ng pasta, di ako magaaral magluto niyan. Napangiti ako sa naisip ko, kaya siniko ako ni Jimin na gaya ko ay tahimik lang din sa gilid.

"Kayo? Gusto nyo kaming saluhan?" Tanong ni Jungkook. Dagdag points ang bait pala niya.

"Pwede ba?" I asked, baka kasi maubos namin ang order nila at sermunan pa kami ni Eomma Jin.

"Okey lang, have some. By the way, Im Hoseok, Jung Hoseok." He said handling his right hand towards us. Tinanggap nami yun at isa isa kaming nagpakilala.

"Bakit nga pala nagsecelebrate kayo?" I asked habang pinapapak ko yong fried chicken.

"Si Namjoon kasi may bago na namang award na natanggap." Sagot ni Yoongi hyung. Kim Namjoon, natatandaan kong isa siya sa famous rapper at napakagaling niya pa. Not to mention ang katalinuhang taglay niya.

"So , diba dapat sa bar kayo nagcelebrate, habang umiinom. So bakit dito?" Tanong ni pandak.

"May bata kasi kaming kasama." Sagot ni Namjoon hyung sabay tingin kay crush. Ayie bata daw, bata din ako. Hekhekhek.

"Hyung naman." Naaasar na sabi ni crush. Okey ang cute niya talaga lalo na yung ilong niya.

"So, the coffee tastes the same." Nagulat ang lahat sa sinabi ni Namjoon hyung. Seryoso siya at parang malalim ang iniisip niya. Tumingin siya samin with a blank expression.

"Anong ibig mong sabihin, Namjoon?" Hoseok hyung asked.

"Nothing." He answered plain. Then took a sip of his coffee.

"Hoy gilagid bakit inubos mo yung inumin ko!" Sigaw naman ni Hoseok hyung. Nagulat kami sa bigla niyang pagsigaw ng malakas. Sa sobrang lakas ng sigaw niya feeling ko nawashout lahat ng tutuli ko.

"Ang bagal mo eh, at saka nauuhaw nako. My name is Yoongi and I dont give a shit." Sabi niya. Nagtawanan naman sila Kookie. Napansing kong parang lumalapit itong si pandak sa crush ko, aagawan pa ata ako eh. Tumayo ako at lumapit kay Jungkook. Nagtatakang tumingin sila sakin. Pake ko ba enlab ako eh.

" Hi Taehyung nga pala. Ang pinakamaganda sa lugar na to." Pagpapakilala ko. Aba dapat lang mainform siya kahit obvious naman na. Hehehe. He only looked at me confused. I smiled at kinindatan siya saka lumabas na ng room. Yes nakascore din, di magtatagal magiging tayo din Jungkook ang ilong ng buhay ko.
-----

Thats for now. Medyo lame, pinapaalala ko po Mpreg tong story na to. Sorry kung medyo maikli , just abang abang lang for the next update.