DANGER (NamJin FanFic)

CHAPTER 26

JIMIN'S POV

Napabuntong hininga ako habang nakatingin kila Taehyung at Jungkook na busy sa paglilinis ng mga lamesa. Mula ng ikasal sila Jin at Namjoon, at ng makabalik ako, napapansin ko nang laging magkasama sila Taehyung at Jungkook. Madalas na rin na dito na siya tumatambay ay inaantay niyang matapos ang trabaho ni Taehyung.

Go back. We missed you. I missed you...

Those words still lingered on my mind. Even if I tried my very best to take those words away from me, its just still in me, screaming. Kahit masakit sakin ang makita sila araw-araw, na ganon kasweet, wala akong magawa. Ayokong isipin ng iba na bitter ako, kahit na totoo. Kung babalik ako sa Route Avenue, pano naman ang buhay ko rito? Pano ang mga kaibigan ko?

Muli akong napabuntong-hininga. I shouldnt think about them. I shouldnt let those images of them being so sweet to each other entered my mind.

"That was a heavy sigh."

Halos malaglag ako sa kinauupuan ko sa gulat dahil sa hindi pamilyar na boses na nagsalita sa likuran ko. Katatapos pa lang naman namin manood ng horror kahapon. Aatakihin ako sa puso.

Lumingon ako at hindi ko kilala ang nalingunan ko. Ehhh??? Isang lalaki ang nakangiti sakin at hindi ko alam kung bakit ganon kaaliwalas ng muka niya.

"Ahmm. Good morning Sir. Welcome to Heaven's Place. May I take your order?" Magalang kong tanong sa kanya. He just stay still, looking at me intently. Weird ahhh.

"Yeorom??!!!" Napalingon ako sa biglang pagsigaw ni Taehyung, pati yung ibang costumer na nasa loob ay napatingin samin. So kilala niya ito? Lumapit sila Taehyung at Jungkook samin. Medyo umusod ako kasi nasa side ko ranger. "Anong ginagawa ng baliw na head chef ni Eomma Baek?" Napatingin agad ako dun sa lalaki. Ito head chef??? Seriously???

Agad na ngumiti yung lalaki. "Well, bumibisita lang. I just want to know how was the shop."

Aalis na sana ako pero bigla akong inakbayan ni Taehyung. "Finally, gusto kong ipakilala sayo ang bestfriend kong si Jimin. Jimin, isa siya sa dahilan kung bakit ako nagkawrinkles habang binabantayan ang shop ni Eomma Baek, ito si Yeorom."

Alanganin akong ngumiti at tanggapan ang pakikipagshake hands niya. "Hi." He simply said without breaking his gaze into mine. Weird for the ninth time.

Pumasok na sila sa loob at naiwan na lang kami ni Jungkook. Define ACKWARD... Its us... Before he could utter a word, I left him. As much as possible, I dont want to have any conversation with him.

Alam na rin ni Jin ang sitwasyon ko at kahit siya ay ayaw nang makialam pa. Hanggang pagpapayo na lang ang ginagawa niya. Pagpasok sa loob ay nakita kong nakaupo ba si Taehyung at Yeoro sa isang bahagi at masayang nagkwekwentuhan.

"I hate it when he smiles like that to somebody else beside me."

Di ko na kailangan pang lumingon para makilala siya. It was Jungkook. And based on his tone, he sounded a bit jealous. "Then guard him." Pagkasabi ko noon ay umalis na ako.

Napansin kong sinenyasan ako ni Taehyung na lumapit sa kanila. "Pandak dito ka muna." At kinidatan pa talaga ako ng alien na ito. Di ko alam ang gagawin ko, so umupo na lang ako.

"What was that long sigh for?"

Nagulat ako sa biglaan niyang tanong. Di ko namalayang napabuntong hininga na pala ako. "Way of relieving stress?" Di siguradong sagot ko na parang nagtatanong. I sighed again. I heard him laughed. Napataas agad ang kilay ko. His next move shocked me. Gamit ang daliri niya ay , pinababa niya ang kilay ko at hinaplos ang noo ko. Agad akong napalayo. "Hey. Ano ba?"

"When people heaved a long sigh, its either their bored or depressed. And based on my instinct, your depressed." He sure of himself so much. Di ko alam kung anong meron ang bakulaw na ito at para marami siyang nalalaman.

"Ohh, so anong pakialam ko sa instincts mo? Di naman nyan matutulungan ang ekonomiya ng Pilipinas."

Nakakaloko siyang tumawa. So may record  din ba siya sa mental hospital?

"You know what, were on the same situation. I fall for someone who I thought was inlove with me. But I guess I was wrong, because he chose someone else over me." So ano to drama??? Anong magagawa ko sa sitwasyon niya? At ano naman kung pareho kami?

Iginala ko muna ang paningin ko sa paligid ng shop. Marami nang tao ngayon at teka lang asan na pala si Taehyung??? Muli kong ibinalik ang tingin ko sa kaharap ko. "I guess your wrong for the second time. Magkaiba tayo kasi ako alam kong hindi niya ako mahal." Ang ackward makipag-usap tungkol sa problemang puso sa ibang tao.

"I can see it clearly. The way Jungkook looks at Taehyung is way too far the way he looks at you. Theyre perfectly different."

Di ko alam kung paano niya nalaman iyon? O kung pano niya nasabi? Based on his incredibly instincts? Kaasar!!! He perfectly defined it...

Di ko pinahalata na naapektuhan ako sa sinabi niya. "Ohhh, so anong gusto mong palabasin ngayon? Isa kang love guru at gusto mo akong tulungan?? For your information, Mr. Well-Instinct-Man, I dont need any help, from a stranger." Tatayo na sana ako kaso bigla siyang nagsalita.

"Why dont you try steal him?"

Steal him from my bestfriend??? The most stupid idea Ive ever heard. Di na ako nagsalita pa at umalis na lang. Wala na nga akong lovelife, magiging tinik pa ako sa lalamunan ng alien na iyon? Ayokong idamay siya sa pagiging miserable ko.