In Her Womb

Chapter 11

Kissing a guy is not new to me. In fact I've had a fair share of it way back in college at bago ako pumunta ng Netherlands. My ex boyfriends taught me well but neither one of those kiss affects me the way Erik did. It was like my first time again. Lalo akong nag-init ng maramdaman ko ang isang kamay nito sa pang-upo ko. He squeezed it and pulled me closer to him. Napa-ungol ako dahil doon at naramdaman ko naman na napangiti ito. I gasped when he bit my lower lip that made my mouth open for him. He deepened the kiss as I snaked my arms on his nape. Savouring the taste of it and the warmth feeling of his mouth. Habol ko pa ang hininga ko nang tinapos nito ang halik. Gusto kong tumutol pero di ko sinatinig iyon. 

I can't look into his eyes. Feeling ko kasi malulunod ako sa sensasyong dulot ng halik at ang intensidad sa mga mata nito na alam kong pinagmamasdan ako.  Nanatili lamang nakapikit ang dalawa kong mata habang rinig na rinig ko pa ang kalabog ng dibdib ko.

Walang may nagsalita. Unti-unti kong minulat ang mga mata at tama nga ako. Mapupungay ang mga mata niyang nakatitig sa akin. Bigla akong nakaramdam ng hiya. Lalo na't magkadikit pa ang aming katawan. His hands at my hips habang nakakapit naman ako sa batok niya.

"I want you so badly Meg but as much as I want to, I can't. I need to take it slow. That kiss is not my assurance of marriage but I promise you that it's my first step of making it possible, whether you like it or not. I will do everything to make it happen."

Hindi ko alam ang sasabihin ko. Is he serious? How could he say that? What the heck is happening? Minutes ago he just wanted to kiss me and now he was talking about marriage? I don't know if he's only joking dahil may diin ang bawat salitang lumalabas sa bibig nito. The way he speaks parang sure na sure itong pakasalan ako.

"Pero hindi naman tayo Erik."

Diretso kong sabi dito. Ayokong maging assuming at baka nagjojoke lang pala ito. Kinuha niya ang palad ko at dinala sa kanyang labi. That tingling sensation   the moment his lips touched my knuckles is too much. Para tuloy gusto kong kumapit muli dito at ulitin ang halikan namin.

"Wala namang problema doon eh unless ayaw mo." Sabi nitong minamasahe ang palad ko. Paano nagagawa ni Erik sa akin ito? I hate it when I feel like this. Nilalamon kasi ako ng emosyon ko at hindi na makapag- isip ng maayos.

"Para kasing ang bilis. Hindi pa kita kilala at ako wala ka pang alam sa akin." I said matter of factly. We don't know each other. We're just like strangers bumping into each other in one of the busiest hotel lounge of the country. Nagkaroon ng deal and that's it.

"Bakit si Prince Charming at si Cinderella ba magkakilala noong nagtagpo sila? Hindi diba?"

I couldn't hide my smile when he said that. Inalis ko ang kamay ko na hawak nya at itinulak ito sa dibdib.

"Sus ang tanda-tanda mo na naniniwala ka sa fairytale." I said trying to lessen the awkwardness by teasing him that. Umiling ito at pina-meywangan ako.

"That was when Prince Charming fell in love with Cinderella. It's called destiny, love at first sight or even what we call tadhana."

Nangunot ang noo ko. Una gusto niya ang love songs tapos naniniwala siya sa fairy tales and then sa destiny. Ang weird ng taong 'to.

"Destiny is also tadhana Erik. So feeling mo ikaw si Prince Charming?"

"Why not? Bagay naman di'ba?"

Ang lakas talaga ng aircon. Sobrang hangin eh. O baka may nagsindi ng electricfan?

"Ang cool mo ano? So ibig mong sabihin ako si Cinderella?" Napasimangot naman ako. Mabuti nang ganito ang pinag-uusapan namin. Nawawala ang pagkailang ko sa kanya dahil sa halik.