ONE NIGHT STAND (BBRAVE)

22

'Dus wacht even, hij heeft jou ook gevraagd of je kaartjes wilde voor de HMH? Wanneer?' vroeg ik Willemijn. 'Uhm... Ik zal het even opzoeken, volgens mij stuurde hij het eergisteren? Het concert is in ieder geval volgende week zaterdag...' antwoordde ze snel.

Dat Willemijn is alle opzichten leuker is dan dat ik ben, was mij zelf ook wel duidelijk, maar dat Kaj haar zou berichtjes zou sturen en haar uitnodigen voor zijn concert, ging me iets te ver. Benthe en Willemijn zelf waren sterk van mening dat ik hem moest bellen. Julia daarentegen deed er nog een stapje bovenop: we moesten vandaag nog naar die studio waar hij was. Als ik het niet zou doen, deed ze het zelf wel voor me.

Ik dacht aan alle complimentjes die hij me had gegeven eergisteren. Spontaan stroomden de tranen over mijn wangen; deze jongen deed veel meer met me dan moest. Dan werd het ook tijd dat ik aan mezelf ging toegeven dat ik behoorlijk verliefd op hem was geworden. Jep, nou en of ik verliefd op hem was.

'Ah, Lootje, don't cry.' Ik werd sip aangekeken door mijn vriendinnen. Ik merkte dat het voor Willemijn enigszins ongemakkelijk was, maar ik gaf haar geen ongelijk. In wat voor ingewikkelde situatie had ik mezelf in godsnaam gekregen? Ik was waarschijnlijk niet gemaakt voor de liefde. Het kon me niets schelen dat dat wel een heel overdreven gedachte was.

Julia wreef even kort over mijn schouders waarna ik dramatisch mijn neus ophaalde en de uitgelopen mascara van mijn wangen nog verder uitsmeerde over mijn net opgemaakte gezicht. 'We hebben dus wel gelijk als we zeggen dat je wel degelijk sterke gevoelens voor hem hebt.' Merkte Benthe wijs op. Ik zuchtte. 'Ja, ja. Jullie hebben gelijk. En nu? Ik zit opgescheept met een hoopje gevoelens die nergens goed voor zijn.' Ik keek in de spiegel en probeerde mijn make-up te fixeren.

'First, pizza.' Willemijn sprong op toen de deurbel ging. Ik hoorde haar enthousiaste stem en de geur van warme, verse pizza drong de kamer binnen. Ik schudde lachend mijn hoofd. 'Ik wil advies, niet nog 3 kilo erbij.' Ze haalde haar schouders op en opende de dozen. 'Je kunt het goed gebruiken. Second, je belt hem op.' Mijn telefoon werd door Julia in mijn hand gedrukt, die aan mijn linkerzijde zat. 'Moet dit echt?' Vroeg ik met volle mond. Alle 3 knikten ze hevig.

Nerveus plukte ik aan het karton van de pizza doos toen de telefoon een aantal keer over ging. Mijn hart ging als een stuiterbal heen en weer toen hij opnam. 'Loïs, wat een verrassing.' Ik had hem op de luidspreker gezet zodat de rest kon meeluisteren. We zaten voorovergebogen in een kring, alsof onze levens er vanaf hingen. 'Kaj.' Reageerde ik, zo nonchalant mogelijk. 'Leuk dat je belt, kan ik je ergens mee helpen? Zullen we anders afspreken in Amsterdam?' In volle paniek keek in mijn vriendinnen aan. Waar Willemijn heftig ja knikte, schudde Benthe dramatisch met haar hoofd. Julia haalde haar schouders op, ik rolde duidelijk mijn ogen.

'Ik stel voor dat je bij mij thuis komt, het is niet echt het geschikte weer om de deur uit te gaan.' Zei ik uit eindelijk, dit leverde me 3 verrassende blikken op. 'Ah, maar mij wel door de regen laten gaan, zo ken ik je weer, Loïs, ik was even bang dat ik iets verkeerd gedaan had.' Lachte hij vrolijk door de telefoon. Benthe maakte een kokhalzend gebaar. Ik kijk uit het raam en zag de regen met bakken uit de hemel vallen. Karma, dacht ik bij mezelf. 'Tot straks.' Antwoordde ik.

'Omg! Lekker Lo, wat is het plan?' Julia klapte in haar handen toen ik opgehangen had. 'Ik stel voor dat jullie hier gewoon blijven, ga op mijn kamer zitten.' Begon ik. 'Ik heb echt een geweldig idee, al zeg ik het zelf.' Onderbrak Willemijn me. 'Zie, ik ga op het toilet zitten, daar kan ik alles goed horen, en Loïs, als jij dan nou over het concert in de Heineken Musical Hall begint, dan kom ik heel noncha binnen vallen!' Benthe begon te lachen. 'Zo pakken we hem terug.' Willemijn glimlachte tevreden naar aanleiding van haar eigen plan.

'Vooruit.' Zei ik toen. 'We zetten hem gewoon eens goed voor het blok, dat ik geen kans maak bij hem is toch al algemeen bekend, laten we er dan eens een schepje bovenop doen.' 'Woehoe, zo kennen we je weer Loïs!' Zeiden Julia en Benthe, Kaj imiterend. 'Ik zou nog wel iets aan je make-up doen, en die Mickey Mouse pyjama broek moet ook ver weg gedaan worden.' Mompelde Benthe waarna iedereen begon te lachen.

Op het moment dat ik me omgekleed en gefatsoeneerd had, hoorde ik de bel zoemen. Ik duwde Julia en Benthe op mijn bed en trok de deur dicht. Daarna sloot Willemijn zich op op het toilet, maar zonder de deur op slot te doen, dat zou opvallen. Ik opende de deur voor Kaj, en ging op de bank zitten.

'Joehoe, ik ben het.' Ik draaide mijn hoofd en zag hem binnenkomen. 'Hey.' Ik probeerde enthousiast over te komen en stond op om hem, gewoon normaal, 3 zoenen op zijn wang te geven. Hij ging naast me zitten en vroeg hoe het met me ging. Toen ik een opvallend geluid vanaf mijn slaapkamer hoorde hoestte ik overdreven.

'Dus, de Heineken Musical Hall.' Zei ik, nep verrast, toen ik wat drinken voor ons had gepakt. Hij straalde. 'Zeker, gaaf hé? Ik kan niet wachten weetje, het wordt een geweldige ervaring. Heb je er al een beetje zin in?' Ik knikte enthousiast en zag vanuit mijn ooghoek de deur van de wc opengaan. Ik moest moeite doen om niet in lachen uit te barsten, en Willemijn ook toen ze naast Kaj op de bank plofte. 'Zo toevallig, ik heb er ook onwijs veel zin in!' Lachte ze vrolijk. Kaj zijn blik was goud waard. Hij keek mij, maar ook Willemijn, niet begrijpend aan. Toen hij het in de gaten kreeg, verscheen er een rode blos op zijn wangen. Eindelijk, hier wachtte ik op.

'Ik denk dat je me een uitleg schuldig bent.'

- Marije & @emmaloraine

**********
SORRY SORRY SORRY
i know, ik heb veel te lang niet geüpdate, maar ik had simpelweg geen inspiratie...
Emma, a big thanks to you, hoe vaak ik jou maar niet een berichtje stuurde over dat ik nóg steeds geen inspiratie/tijd had...
Ik hoop dat het nu weer beter gaat, het is in ieder geval bijna vakantie :)

BTW: bijna 10K reads woohooo! Hopelijk blijven jullie lezen, stemmen en natuurlijk reageren!

Liefs vanuit een regenachtig Zeeland!
XOXO