ONE NIGHT STAND (BBRAVE)

11

Toen ik de volgende ochtend wakker werd, wist ik niet meteen waar ik was. Ik opende mijn ogen en zag niet mijn eigen slaapkamer, maar eentje die veeeeel mooier was. 

Ik keek naar buiten, naar de prachtige tuin, en dacht aan het gesprek tussen mij en Kaj van gisterenavond. Hij had gezegd dat hij me ontzettend leuk vond, maar toch vertrouwde ik hem nog niet volledig.

Hij had altijd aan one night stands gedaan, dan kon hij toch niet plots een vaste relatie willen? Of wilde hij alleen daten, vond hij me alleen leuk omdat ik model was? Ik wist alleen zeker dat ik in ieder geval wel opzoek was naar een vaste relatie.

Lang kon ik niet meer nadenken, omdat er op de deur werd geklopt. 

'Ja?' vroeg ik met mijn té sexy ochtendstem. NOT.

De deur ging voorzichtig open, en ik zag Kaj staan met alleen een joggingsbroek aan. Ik voelde mezelf warm worden, en probeerde niet te veel op zijn buik te focussen.

'Hey, je bent al wakker. Het ontbijt staat al klaar beneden, dus als je zin hebt...?' knipoogde hij. 

Ik sloeg de dekens af, en nu was Kaj zijn beurt om mij aan te staren. Ik had namelijk alleen mijn te grote shirt van Bas aan met een niet te sexy onderbroek. Ik was zo ongemakkelijk in zulke situaties...
Ik trok snel mijn pyjamabroek aan en liep langs Kaj richting de trap.
Toen ik langs hem liep sloeg hij snel even een arm rond mijn middel en drukte een kus op mijn haren. 

'Goodmorning, beautiful.' zei hij lief.

Ik bloosde en wist niet hoe snel ik de trap af moest lopen.
Toen ik de keuken binnenliep, met Kaj op mijn hielen, zag ik Laura in de keuken thee voor iedereen inschenken. 

'Lau!!!' riep ik enthousiast, terwijl ik naar haar toe rende. 

'Lo, eindelijk!' riep Laura terug. Ze zette de thee neer en sprong in mijn armen. 

Laura en ik hadden elkaar al een tijdje niet gezien, vanwege mijn studie, de bruiloft en haar werk. We hadden het altijd al goed met elkaar kunnen vinden, en kwamen vaak bij elkaar over de vloer. We waren allebei zo blij geweest toen Finn haar ten huwelijk had gevraagd. 

'Uhumm...' klonk het ongemakkelijk achter ons.
Ik keek achterom en zag Kaj achter zijn oor krabben. 

'Oh, Lo, dit is mijn allerliefste broertje, Kaj. Maar ik hoorde van betrouwbare bronnen dat jullie elkaar al kennen?' vroeg Laura schijnheilig.
Finn had dus alles doorverteld aan zijn verloofde. Lekker dan. Lekker ongemakkelijk ook...

Kaj wist daarentegen wel hoe hij zijn zus de mond kon snoeren. 

'Klopt, liefste zusje. En vandaag ga ik Loïs de stad eens laten zien, want ik heb mijn taak wél al af!' antwoordde hij haar bijdehand. 

Ze keken elkaar bitchy aan, en ik besloot dit gesprek maar even te veranderen. 

'Goed.... Zullen we gaan eten? Doen we dat in de tuin?' vroeg ik terwijl ik al richting de tuindeuren liep. Laura knikte. 

Ik liep richting mijn oom en tante, de ouders van Finn, en gaf hun een knuffel.

'Hoi, jij moet Loïs zijn!' riep een onbekende man naar me. 

Ik ga hem een hand en hij stelde zichzelf voor als Edwin, de vader van Laura en Kaj. Ook zijn vrouw, Daphne, stelde zichzelf aan me voor. De gedachte dat dit wel eens mijn schoonouders konden worden, ging door mijn hoofd. Ik gaf mezelf geen valse hoop, Kaj had eenmaal gezegd dat hij mij ook super leuk vond.

'Leuk je te ontmoeten, Loïs! Ik heb al veel over je gehoord.' vertelde ze me.

'Oh, uhm, leuk!' antwoordde ik, 'Laura en Finn hebben ook al eens verteld over uw baan. Ik wil graag hetzelfde gaan doen!'

Laura en Finn hadden een keer verteld dat Daphne werkte bij VTwonen, een magazine en tv-programma, dat gaat over interieur. Dat was serieus mijn droombaan: heel de dag kamers ontwerpen. * zucht*

'Oh, maar niet alleen Finn en Laura hebben over je verteld, hoor!' knipoogde ze naar me.

Oke, nu snapte ik het niet meer. Ik voelde dat een hand snel de mijne pakte, en zag dat Kaj me meetrok naar de ontbijttafel. 

Na een heerlijk en uitgebreid ontbijt stond ik op van de picknicktafel en hielp mee afruimen, onder protest van Daphne en mijn tante, die vonden dat dat totaal niet nodig was.
Hierna liep ik de trap op naar boven, waar ik op de gang Kaj aantrof. Hij zag mij alleen niet. Hij stond nonchalant tegen de deurpost aan, met zijn telefoon in zijn handen. Ik denk dat ik hem op deze manier hem het leukst vond: samen met familie, geen fans, geen B-Brave, en gewoon simpel gekleed.

'Dus, meneertje "Ik neem haar mee vandaag", waar gaan we dan naartoe?' vroeg ik, terwijl ik dichterbij hem kwam staan.

Hij keek op van zijn telefoon en haalde een hand door mijn haar. Hij glimlachte lief naar me.

'Nou, mevrouwtje nieuwsgierig, ik dacht eraan om de fiets te pakken en je al iets te laten zien van de stad, zodat we daarna hier kunnen chillen en zwemmen. Mee eens?'

Ik knikte enthousiast. 'En wat moet ik daarbij aan?' 

'Pff, uhm.... Kleren?' vroeg hij.

'Ik dacht dat jij zo hield van fashion?' grinnikte ik.

'Uhm, ja dat klopt...' lachte hij, 'maar ik weet niet veel van vrouwenkleding, hoor.'

Ik lachte weer.

'Trek maar gewoon iets leuks aan, wat maakt het nou uit, alles staat jou prachtig...' fluisterde hij lief in mijn oor. 

Als reactie bloosde ik alweer, wat een verrassing!

Hij drukte een kus op mijn haren en liet me los. Ik stond nog even perplex van zijn woorden en liep toen naar mijn kamer, waar ik mijn inloopkast overhoop ging halen.

------

WEET IEMAND EEN GOEDE SHIPNAAM?!?!? 
Koïs of Laj klinkt namelijk niet echt geweldig...

VOTE!