meet me at times square - sm.

14. Het Afscheid

|Nova|

Als we terug zijn in het hotel is het al zes uur s'ochtends. We gaan weer in het bed leggen en Shawn legt zijn armen om me heen. Ik sluit mijn ogen en val in slaap.

Als ik weer wakker word ligt Shawn nog steeds met zijn armen om me heen en ik pak zijn handen. 'goedemorgen, No.' zegt Shawn. 'Goedemorgen, Mendes' zeg ik.

'Ik heb trouwens gekeken voor een vlucht naar Nederland, en het is of vanavond om zeven uur of vannacht om vier uur, maar dan moet je wel overstappen in Londen.' ik bijt op mijn lip terwijl ik bedenk wat beter is.

'Ik neem die van vier uur wel. Dan kan ik langer bij jou blijven.' mijn lippen dwalen langs zijn kaaklijn, en hij pakt mijn middel vast. Ik zoen hem op een zacht plekje in zijn nek en zijn grip verstrakt.

Dan vinden onze lippen elkaar. We zoenen elkaar intens en ik laat mijn handen over zijn buikspieren gaan. Dan verplaatst Shawn zijn mond naar mijn kaak en hij geeft me een spoor van kusjes. Hij gaat naar mijn nek en hij zuigt zachtjes aan mijn huid.

Mijn ademhaling word sneller en kippenvel verspreid zich over mijn lichaam. Ik sla mijn armen om zijn rug, en een zachte kreun verlaat mijn mond. Ik beweeg mijn heupen tegen Shawn aan en hij kijkt me even aan. Dan wendt hij zijn blik af.

'Ik denk ehh, dat ik er nog niet klaar voor ben.' zegt hij, terwijl zijn wangen een beetje rood worden. 'Het is oke. We moeten niet te snel gaan.' zeg ik, gegeneerd.

Als we ons even later hebben omgekleed van slaapkleren naar normale kleren, en ik het grootste deel van mijn spullen in mijn koffer heb gedaan, bedenken we wat we willen doen die dag.

'Ik wil gewoon bij jou zijn, waar dat dan ook is.' Fluister ik. 'Laten we gewoon lopen, en we zien wel waar we uitkomen.'

Zo gezegd, zo gedaan. We lopen een beetje rond in New York, en Shawn's arm ligt om mijn middel. Een paar meisjes spreken hem aan, en eentje begint zelfs te huilen.

Shawn wrijft over haar rug en ik bekijk het tafereel met een glimlach. Shawn is zo lief voor zijn fans. Als we verder lopen zie ik het vrijheidsbeeld. 'Weet je nog?' Zeg met een glimlach. Shawn knikt. We lopen richting het water en Shawn pakt mijn hand.

'Zal ik een foto van jullie maken?' Er staat een man naast ons met een camera in zijn handen. Ik haal mijn schouders op en Shawn knikt. 'Nou, ga leuk staan.' We doen een paar gekke poses en op een gegeven moment moet Shawn heel hard lachen, waardoor hij er heel schattig uitziet. Even later laat de man de foto's zien die hij heeft gemaakt.

'Voor vijf dollar print ik ze voor jullie uit.' ik pak snel een briefje van vijf voordat Shawn het betaalt.

'Waarom moet jij het nou weer betalen?' Zegt Shawn met een nep pruillip. 'Jij hebt al genoeg betaalt.' zeg ik, en ik druk een kus op zijn lippen. De man blijkt een printapparaat op zijn rug te dragen, en een minuut later hebben we vijf foto's.

Op een van de foto's staat Shawn zo schattig te lachen, en kijk ik hem liefkozend aan. 'Shotgun' zeg ik als ik de foto in mijn hand heb. Shawn grinnikt.

We eten die avond lekker ongezond een in een  hamburgertent , en als we terug in het hotel zijn besef ik me dat we naar het vliegveld moeten. Shawn geeft me de envelop met foto's, waar hij er zelf ook twee uit heeft gehaald.

Ik doe de laatste dingen in mijn tas, en dan is het tijd om te gaan. We gaan naar buiten en houden een Taxi aan. Als we in de taxi zitten kijk ik naar New York. Ik wil hier helemaal niet weg. Ik wil hier voor altijd blijven.

Er rolt een traan over mijn wang. De lichtjes van de stad schieten voorbij, en voor ik het weet zijn we bij het vliegveld. Shawn tovert mijn vliegticket uit zijn jaszak, en we lopen naar binnen. Het lijkt wel alsof de grond mijn voeten vasthoud, want het is verschrikkelijk zwaar om ze op te tillen.

We lopen naar de incheckbalie en ik check mijn koffer in. Dan is het toch echt tijd om afscheid te nemen. Ik sla mijn armen om Shawn heen. 'Ik wil niet weg.' fluister ik.

Er lopen een paar tranen over mijn wangen, en Shawn veegt ze zachtjes weg. 'Het is maar voor vier weken, No. Het komt goed.' We slaan onze armen om elkaar heen, en hij geeft me een kus. 'Beloof je me dat je nu wel zult bellen?' zeg ik, opeens onzeker.
Ja.' zegt Shawn verzekerend. 'En, Nova, niet vergeten, ik hou van je.' 'Ik hou ook van jou, Shawn, meer dan wat dan ook in mijn leven.' Zeg ik.

Dan geven we elkaar een laatste kus en loop ik naar de douane. Ik kijk voor een laatste keer om, en zie Shawn staan met tranen in zijn ogen. Ik zwaai, en hij zwaait terug. Tijdens de dounacontrole houd ik me sterk, maar als ik in een wachtruimte bij mijn gate zit, houd ik het niet meer. Ik huil zo geluidloos als ik maar kan.

(A/N)
1K READS IK BEN ECHT HEEEEEEEL ERG BLIJ BEJENKT MENSEN💜💜💜💜
Oke ik had dus een idee
Misschien is het leuk om een q&a te doen?? Comment maar even of dat leuk is of niet🙃 Maarja ik ben dus echt heel blij😊
Dus alle mensen die dit boek lezen:
~LIEFDE VOOR JULLIE ~BEDANKT/ BEJENKT
~LEES VOORAL LEKKER VERDER😏😂❤️

Oke dat was het wel weer
Byeeee