meet me at times square - sm.

9. Empire State Building

Na een uur wachten begin ik me te vervelen, en loop ik de kamer uit. Ik loop richting het geschreeuw, gegil, en de muziek af, die je hier duidelijk kan horen. Dan zie ik Ally, die op haar telefoon kijkt. Ik loop naar haar toe.

'Heyy.' 'Hi!' Zegt ze vrolijk. 'En hoe was het gister met Shawn? We vonden de sleutel van zijn hotelkamer hier, dus we hebben wel een vermoeden wat er gebeurd is.' Haar gezicht lijkt een beetje op de pedo emoji.

'Wat? Nee.' Zeg ik terwijl mijn hoofd rood word. 'Dat betwijfel ik.' Zegt Ally, nog steeds zo eng naar me kijkend. 'Hij is in slaap gevallen op een stoel.' Geef ik toe. 'Ik denk dat hij me wat ruimte wilt gunnen ofzo.' Voeg ik er onzeker aan toe.

'Trouwens, ik was net op mijn telefoon aan het kijken naar video's die gisteravond gemaakt zijn. En, er zijn, laten we zeggen nogal wat vervelende meningen over jou ontstaan.'

'Ik weet het.' Zeg ik met een zucht. 'Ze zijn achter mijn instagram gekomen.' 'Je moet je er niks van aantrekken, ze kennen je niet eens.' We kletsen nog wat en dan horen we het gegil aanzwellen.

Dan komt Shawn aanrennen. 'Heyyy.' Zegt hij terwijl hij zijn arm om mijn middel legt. Ik glimlach naar hem. Dan horen we vanuit de zaal 'WE WANT MORE! WE WANT MORE!'

Er loopt een man langs. '2 minuten tot de toegift.' Zegt hij tegen Shawn. 'Kay.' Zegt hij tegen de man. Dan draait hij zich naar mij en zegt: 'Ik moet gaan.' Dan loopt hij weer weg. 'Zo, hij doet ook niet erg romantisch.' Zeg Ally. 'Het is gewoon gecompliceerd tussen ons.' wuif ik haar opmerking weg.

Ik haal mijn telefoon uit mijn zak en zie dat ik een paar notificaties heb van instagram. Ik open ze en zie dat het comments zijn waarin ik getagd ben.

De meesten zijn in de trant van: "Wow Shawn volg je je eigen vriendin niet eens? haha" en dan ben ik erin getagd. Hier word ik ook niet echt blij van. Het publiek begint weer te gillen en dan komt Shawn weer aanlopen, terwijl hij zijn gitaar afdoet en aan iemand geeft.

'Zo, dat was het.' Zegt hij tegen ons. Ik sta een beetje ongemakkelijk te staan vanwege Ally's opmerking net. 'Gaat het wel?' Vraagt Shawn me. Ik haal mijn schouders op en hij legt zijn arm weer om mijn middel. 'Kom.' Zegt hij en we lopen naar zijn kleedkamer.

'Ik heb een verassing voor je.' Zegt Shawn opeens. 'Nu?' 'Ja, maar ik moet eerst even een ander shirt aandoen, ik ben nogal bezweet.' En met die woorden trekt hij zijn shirt uit.  Wat ongemakkelijk kijk weg.

'Nova, we kunnen gaan hoor.' Ik knik en we lopen naar buiten. Shawn houd een taxi aan en we rijden voor een paar minuten. Ik leun tegen het raampje en zink weg in mijn gedachten. Een onprettig gevoel maakt zich van me meester.

Waarom voel ik me opeens zo?Dit is het beste wat me is overkomen de afgelopen jaren. Ik ben in New York. Met een jongen van wie ik houd, ook al is het nogal gecompliceerd tussen ons.

Opeens voel ik dat er een traan over mijn wang rolt. 'Nova, wat is er? Ik snap het niet.' Hoor ik Shawn zeggen, en hij veegt de traan weg. 'Ik weet het niet.' Zeg ik, met een stem verstikt van de tranen.

'Ik denk dat je wel weer blij word van mijn verassing.' Zegt Shawn, met een tedere stem. Op dat moment staat de taxi stil. 'We zijn er.' Zegt de taxichauffeur.

Shawn betaalt de man en we stappen uit. Ik kijk waar we zijn en mijn adem stokt. Het Empire State Building. Ik kijk Shawn aan hij glimlacht naar me. Hij pakt mijn hand en we lopen naar binnen.

Als we boven staan, kijken we een tijdje naar de lichtjes van de stad. Het ziet er zo mooi uit. 

'Weet  je nog, dat we hier toen ook waren?' Ik knik. 'We hadden het over dromen.' Zeg ik. 'Ja. Onze dromen zijn uitgekomen.' Zegt hij. 'Maar dat betekent niet dat ik het niet nog een keer wil.' Fluistert hij.

En dan pakt hij voorzichtig mijn kin en draait hij mijn hoofd in zijn richting. Hij buigt zich naar me toe, en dan kust hij me. Onze kus word steeds intenser, en geeft me het gevoel dat ik kan vliegen.

Mijn handen gaan door zijn haar, en zijn handen dwalen over mijn rug.

'Hey, ik kom hier niet om twee hitsige tieners te bekijken.' Horen we een boze mannenstem zeggen. Snel laten we elkaar los en kijken we ongemakkelijk naar de grond. '

Laten we maar gaan dan denk ik ehh.' Zeg ik. 'Ja, laten we dat maar doen dan.' Zegt Shawn, wiens gezicht een beetje rozig is geworden.

Als we terug zijn in het hotel, is het al twee uur s'nachts. Ik had verwacht dat Shawn zijn eigen kamer zou slapen, maar opeens vraagt hij of hij bij mag slapen vannacht.

'Uuhm, oke.' zeg ik, in verlegenheid gebracht. Denkt hij dat we nu..? Nee toch? Ik kleed me weer om in de badkamer, terwijl Shawn even wat spullen haalt in zijn eigen kamer. Het is misschien raar dat ik me dan alsnog in de badkamer omkleed, maar hij zal maar net binnenkomen als ik naakt ben. Dat zou pas ongemakkelijk zijn.

Als ik klaar ben ga ik in het bed liggen, en sluit ik mijn ogen. Opeens voel ik het matras naast me inzakken, en dan voel ik Shawn's armen om me heen. 'Slaap lekker.' Fluistert hij in mijn oor. Ik zeg niks terug, omdat ik daar te uitgeput voor ben. Het was een lange dag. Ik nestel me tegen hem aan en sla mijn armen om hem heen. Dan val ik in slaap.

(A/N)
Wojoowwww opeens heb ik 300 readssss. Bejenkt daarvoorrr😂💕 ik heb in dit hoofdstuk heel vaak het woord 'ongemakkelijk' gebruikt omdat iemand (was te lui om op te zoeken wie t was) dan in haar gedachten iets hoorde ofzo en dat vond ik wel grappig.
Byee
X