Unknown Friend✉|| Simpson

Messages 21✉

*20 lipca, piątek*

Rose dwa dni z rzędu przeleżała oraz przepłakała, nic nie robiąc. Wzięła wolne do końca tygodnia. Myślała nad tym wszystkim co się ostatnio stało. Usunęła wszystkie wiadomości jak i numer chłopaka, wszystkie rzeczy jaki po nim pozostały. Było siłę ciągnąć to dalej skoro chłopak okazał się tak jak wszyscy inni? Zranił ją po tym jak ona wiedziała, że mogła mu zaufać w stu procentach. Zawiodła się na nim i to ogromnie. Jednak nauczyła się, że żadnemu człowiekowi nie można ufać bezgranicznie. Trzeba zawsze zachowywać dystans. Nawet jeśli jest to ktoś bardzo bliski. Nic nie trwa wiecznie. Czasami trzeba dać sobie dosłownie z tym spokój. Rose nabawiła się nadziei, że ich znajomość przetrwa wiecznie. Wszystkie wzloty i upadki będą przeżywać razem i z dnia na dzień będą coraz silniejsi. Nie sądziła tylko, że to się tak szybko skończy...
Życie bywa okrutne. Wszystko poszło nie tak jak się spodziewała. Los ponownie szydzi z niej. W końcu czy to nie dziwne, że każda jej znajomość kończy się porażką? Miała nadzieję, że w końcu życie się do niej uśmiechnęło, że wszystkie przykrości odleciały wraz z poznaniem chłopaka o czekoladowych tęczówkach. W jego towarzystwie była w stanie zapomnieć o wszystkim, nawet o przykrościach, które wyrządził jej los. W takich momentach dawała ponieść się życiu. Oddawała się w Jego ręce, oddawała się światu bez przykrości. Czuła, że naprawdę żyje.

Było południe. Rose zaśmiała się ze swoich myśli, które i tak nigdy się nie sprawdzają. Nadzieja odeszła wraz z wydarzeniami sprzed dwóch dni. Wertowała obecnie pierwsze strony zakupionej niedawno książki. Czytanie było jej ulubionym zajęciem w czasie gdy nie miała nic do roboty. Mogła przenieś się w świat fikcji, świat głównych bohaterów opowieści, gdzie zasady narzuca autor lektury. Zastawiała się jak to jest żyć w świecie gdzie wszystko jest łatwe i proste, gdzie nie istnieje słowo 'ból' i 'cierpienie'. Taki świat istnieje tylko w książkach i bajkach, dlatego Rose z chęcią czytała takie książki. Wstała ze swojego łóżka i podeszła do okna. Pogoda nie prezentowała się ciekawie. Mimo, że był lipiec niebo było spowiane burzowymi chmurami oraz ulewnym deszczem. Gdyby dobrze się przyjrzeć tak właśnie wyglądał stan psychiczny Rose w tym momencie. Pogoda za oknem najlepiej to opisywała. Sięgnęła po swój telefon, który leżała na biurku i włączyła go. Na ekranie blokady nie pojawiły się żadne powiadomienia, a to oznaczało, że Brad nie postanowił się już odzywać. Rose uśmiechnęła się krzywo, bo na początku zakazała się mu kontaktowa z nią, a teraz się dziwi, że nic nie napisał. Czysta hipokryzja. Brakowało jej trochę straconych godzin na sms'owanie z chłopakiem, ale już nic w tej sprawie nie zmieni. Czasu nie da się cofnąć.
Zeszła na dół do kuchni w celu przyrządzenia sobie obiadu. Dzisiaj był to kurczak z purée. Po półgodzinym kręceniu się w kuchni Rose udało się przygotować posiłek. Zabrała talerz z posiłkiem, sztućce oraz karton soku pomarańczowego do swojego pokoju, bo nie miała chęci przesiadywać na dole gdzie jest zupełnie pusto, bo jak zwykle jej rodzice wrócą później z pracy. Czuła się najlepiej w swoich czterech ścianach.
Odstawiła jedzenie na biurko przy którym zasiadła i postanowiła poprzeglądać najnowsze informacje w internecie, bo dość dawno tego nie robiła, a wolała wiedzieć co się dzieje na świecie. Sięgnęła po telefon i jakie było jej zdziwienie kiedy na jej ekranie pojawiło się jedno nieodebrane połączenie i kilka nieprzeczytanych wiadomości. Wszystko sprowadzało się do jednego numeru 'Unknown'.
Natychmiast wyświetliła wiadomości, które trochę nią wstrząsnęły.

Unknown✉️: Proszę porozmawiaj ze mną xx

Unknown✉️: Lub popisz proszę !

Unknown✉️: Wiem że nie zmieniałaś numeru, tak to nie byłbym w stanie się do ciebie dodzwonić xx

Unknown✉️: Chociaż daj jakiś znak życia czy coś