Part 15

3.8K 138 23
                                    

Sinav haftam bittigine gore uzuuuun uzuuun yazabilirim canlarim :D yine telefondayim bilgisayarim kafayi yemis bulunmakta.

Kendimden geciyordum. Dudaklari dudaklarimda birseyler soyluyordu. Ne dedigini anlamam birkac saniyemi aldi. Muzipce siritarak kollarindan sivisip merdivenlerden inmeye basladim. Yavaslayarak geliyor mu diye baktim. Arkamda kimse yoktu. Odamda miydi acaba hala? Neden gelmedi ki? Baska birsey soyledide ben yanlis mi anlamistim acaba? Eger oyleyse rezil olmustum ve kendimi camdan asagi atabilirdim. Son basamagi attigimda biryere carptim. Hala arkam donuktu ama o kokuyu aldiktan sonra kim oldugunu cok iyi anlamistim. Demir... Artik hayatim Demir uzerine kurulu diyebilirdim. Ozgur'den kurtulacagimiz icin de rahattik. Artik hayatimizi yasayabilirdik. Hatta belki evlenirdik. Onu kisa arkasi uzun, straplez bir gelinlik giymek istemisimdir herzaman. Kir cicekleriyle dolu bir bahcede olsun, ama fazla kisi gelmesin. Sadece en yakinllarimiz gelsin yeter. Ben Selin'i, Tuna'yi Duman'i ve Melda'yi cagirirdim sadece. demir de birkac arkadasini cagirirdi. Kucuklugumuzden beri birbirimize soz vermistik Melda'yla. Ben onun sahidi olacaktim o da benim. Evliligimzden 1 yil sonra cocuk yapardik. Aceleye gerek yok sonucta. Kocaman yanakli bir erkek cocugu. Gozleri Demir'inkiler gibi masmavi, sacla simsiyah. Adini Ozgur koyacaktim. Demir de kabul ederse tabi. Ogluma her seslendigimde o yaratiga inat ne kadar mutlu oldugumuzu gosterecektim. Ozgur okula baslayacakti sonra. Anaokulu, ilkokul, lise, universite... Sonra bir kizla gelip evleneceklerini soyleyecekti. Dugunlerine gidecektik sonra.ardindan torunumuzu kucagimiza alacaktik. O da buyuyecek okuyacak ve evlenecekti. Sonuc olarak Demir'le birlikte yaslanacaktik. Tum bunlari hayal ederken ona dogru dondum. Neredeyse dusecegim icin beni kollarinin arasina almisti. Gozlerimin icine bakiyordu. Bayilacak gibi hissettim. Kalbim yerinden cikip dunyayi turlayip geri gelecekmis gibi. Dizlerim karicalaniyor basim donuyordu. Gozlerinde kendimi kaybediyordum. Nefes almayi unutmasam iyi olur. Kollarini belimde birlestirerek kendine daha cok cekti beni. Vucutlarimiz birdi artik. Kendimi tamamen ona birakiyordum. Ellerimi gogsune koymustum. Heran dusme ihtimaline karsi biryerlere tutunmaliydim. Karnimda kelebekler degil atlar ucusuyordu resmen. Heyecandan ölecek gibiydim. Demir'in kusursuz surati bana dogru yaklasiyordu. Kendimi tutamayip bende ona yaklasiyordum ama gecen gunki gibi aci cekecek miyim diye merak ediyordum. Aslinda umrumda degildi. Demir'le dudaklarimiz birbirine degdiginde vucudumda degisik bir urperti hissettim. Guzeldi ama alisik oldugum birsey degildi. Opusmemiz ilerledikce onun duygularini hissetmeye basladim. Tipki bir tarnodis gibi duygularini hissedebiliyordum. Bu cok degisik ve guzel birseydi. Hissettigi seyleri gorebiliyordum. Ask, umut, aci... Benimle ayni seyleri hissediyordu anlasilan. Bacaklarimi beline sarip hareket etti. Aslinda gozlerimi bir saniyeligine acip naptigina baktim. Odamdaydik. Bana sadece kiprandi gibi gelmisti ama saliseler icinde odama cikmisti. Yanlis goruyor olmaliyim diye dusundum. Kafami cevirdigimde mervidenler arkamizdaydi. Hizli oldugunu biliyordum ama bu kadar degil.

''Pizzayi nasil kazandim saniyordun?'' guldum ve onu opmeye devam ettim. Sanki bir bebegi yatagina yatirir gibi ytaga yatirdi beni. Cok nazik davraniyordu. O an anladim ki suan Demir'le yasayacagim en ozel anilarimdan biri olacakti.

*

Gozlerimi kirpistirarak actim. Demir'in omzuna yatmistim. O da kolumu omzuma dolamisti. Uyuyordu. O kadar guzel uyuyordu ki. Onu izlemeye basladim. Dunyadaki en guzel seylerden biri onu izlemektir kesin. Manzarami Momo'nun aglamalari boldu. Tuvaleti gelmisti sanirim. Offf Seliiin nerdesiiin?! Cidden Selin nerdeydi acaba. Isteksizce kalkip Demir'in tisortunu giydim. Elbise gibi olan tisortu koklaya koklaya asagi inip sokak kapisini actim. Momo kosarak cikti. 5 dakika bekledikten sonra geldi kapiyi kapattim. Mutfaga gidip birseyler hazirlama basladim. Krep yapiyordum. Nutella kalmadigini gorunce Demir'den ayrilmis gibi hissettim kendimi. Bugunler icin momoyu egitmistim ama. Kucuk bir zarfin icine siparisi ve parayi koyup Momoya uzattim. Ne yapmasi gerektigini biliyordu. Sokak kapisini actim ve evin yanindaki bakkala girip zarfi adama uzatti. Daha dogrusu oyle yaptigini dusunuyorum cunku hep oyle oluyor. Birkac dakika sonra agzinda nutella torbasiyla paytak paytak gelisini izlerken kendi kendime kıkırdadim. Onu izlerken arkamdan iki kol belimi sarmisti. Kendimi hic hissetmedigim kadar huzurlu hissetmistim.

Ana Yemek: KorkuOù les histoires vivent. Découvrez maintenant