Ano ang gagawin mo kung isang gabi ay di mo sinadyang kunin ang virginity ng babaeng hindi mo maisip na patulan?
"Walang hiya ka, leche ka!! Panagutan mo 'to!!" Sigaw ng babaeng ni hindi ko halos kilala.
"Sino kaba?! At paano ka napunta dito?!"
Stor...
"Where is she now?" Takang tanong ko. Nag kibit balikat lang naman sila at tumakbo papunta sa Daddy nila. So tinanong ko si yaya.
"Hindi ko po alam ang pangalan Mam pero palagi po siya dito sa tuwing pupunta dito ang mga bata. Mukhang may ari ata nitong playground Mam." Sagot ng yaya.
Naku, may nalalaman pa namang pretty girl ang mga bata. Pinagsabihan ko tuloy sila kasama ang yaya na wag tumanggap ng kahit ano sa mga taong di nila kilala. Pero kung sino man yun, baka na cute-an lang sa mga babies ko.
The night came, naka upo kaming dalawa ni Mike sa terrace, like the usual naming ginagawa. Pampa-relax lang.
"Hun?" Tawag sakin ni Mike. Lumingon naman ako at naghihintay lang sa sasabihin niya.
"If ever hindi tayo sabay tatanda, follow whatever your heart desires ha?"
Bigla akong kinabahan sa sinabi niya at humarap ako. "What are you talking about Mike? Walang mauuna sating dalawa! Pareho tayong tatanda. Wag kang mag iisip ng ganyan, nakakainis ka!"
Tumawa lang siya. "I'm just saying, if ever. Go whatever that makes you happy."
"I'm happy with you. Ayoko mag think ng ganyan." Sagot ko.
Nakaramdam ako ng lungkot sa sinabi niya. Alam kong nagjojoke lang siya, pero from that day on, kinakabahan na ako.
"I saw your ex, Winona right?" At that point bigla akong nanigas sa kinauupuan ko. Nakwento ko sa kanya yung samin ni Winona pero hindi ko expect na maalala pa niya yun.
"Sa-saan mo naman siya nakita?" Nagkanda utal utal na ako sa pagsagot. In that moment, I became interested.
Tumingin lang siya ng diretso sa labas at ngumiti. "Hindi naman siguro mahalaga yun db?"
"A-ah oo." As if walang interest ko na sagot. Hay! Bakit ganyan ka ba Mike!
........
Andito kami ngayon ng twins ko sa birthday party ng anak ni Kuya and Ate Steph.
"Oh? Asan na si Mike?" Tanong ni Ate habang kumakain kami.
"Papunta na daw siya eh."
"Mommy, mommy! I want water!" Sabi ng baby ko habang tinatry hawakan ang baso.
"Oh be careful."
Pero sadyang slippery ata ang baso at biglang nadulas sa kamay niya't nahulog. Bigla akong napatayo at agad kinuha ang anak ko at nilayo dahil umiiyak na siya ngayon. Nahulog ang baso at ngayon basag na basag. Nagtinginan lang kami ni Ate. "It's okay baby." Sabi ni Ate sa anak ko.
Ano bang meron? Bakit kinakabahan naman ako ng sobra. Dinala ko sa room ang twins ko at binihisan ang isa. Chineck ko din baka nasugatan siya.
"Mommy! I saw Daddy!" Sigaw ng isa na nakahiga.
"Huh? Where?" Lumingon naman ako sa paligid at wala naman akong nakitang anino ni Mike. Sobrang kinabahan na ako at di mapakali.
Pero di ko nalang ininda at nagpatuloy mag ayos at nagpapa dede sa mga twins, at ilang sandali may kumatok ng pinto. Pagbukas ko, nakita ko si Ate na parang naluluha at halatang nanginginig. "Ate anong meron?"
"Giselle.. Si mike.."
Yung gabing yun, gumuho ang mundo ko. Pakiramdam ko nawasak ang buong buhay na pinaka iingatan ko. Mike passed away after niyang maaksidente sa sasakyan na minamaneho niya.
Everything went dark the moment I saw Mike lifeless. Ang bigat sa pakiramdam na mawala ang isang tao na naging parte na ng buhay mo. I didn't even get to say goodbye, hanggang iyak nalang ang nagawa ko. Lahat na ata ng stress symptoms ay napakyaw ko na, mabuti nalang at anjan ang pamilya at mga kaibigan ko para sakin.
It was the most tragic, traumatic and emotionally devastating experience I had ever been through. I didn't know what to do, I cried day and night.
Pero realizing we have kids, I have to be strong. Kelangan ko magpakatatag para sa mga bata.
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
